Jet, Dat klinkt toch als een lekker dagje voor jezelf waar je voldoening van hebt!
Nog een hele fijne avond en van Harte hoor...
En ik ben het met je eens dat de komende tijd wel eens wat verheldering voor Els zou kunnen komen, Hij lijkt een beetje op de wip te zitten en met rust en vertrouwen(en volhouden in consequent zijn?) komt dat vast goed!
Groetjes Marlies

Jet van Gulik schreef op zaterdag 25 februari 2012, 17:38:


Gefeliciteerd vanuit het zonnige zuiden! Nog vele gezellige en leuke jaren Jet!


Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op zaterdag 25 februari 2012, 21:09:


Dank voor jullie felicitaties, Marlies en Els ook. 't Zijn net kleine cadeautjes Aan 't einde van de middag kreeg ik ook nog een groot cadeau... In de bak, kruiwagen bijna vol, paintje zoals altijd bij mij in de buurt en toen voegde Siggy zich bij ons. Zachtjes van achteren een neus tegen m'n schouder, toen haar schouder... en een zwaar hoofd op mijn schouder. We hebben een paar minuten (!) met z'n drietjes over het land staan staren, kriebel voor Cool, aai voor Sig... wauw.

Dat klinkt als een heel mooi cadeau .
En beetje laat, maar van mij ook nog gefeliciteerd!

Nou, Arcootje blijft me toch voor raadselen zetten

Gistermorgen heb ik zijn hoefjes ook even nagelopen, zaterdag had ik de andere drie al gedaan. Bij Arco lukt dat alleen als je hem 's morgens voor het voeren zijn halster omdoet en hem meteen vastzet, anders is 'ie zo weer vertrokken en onbereikbaar. Hij liet zich vrij gewillig bekappen (er hoefde maar een miniem randje af), terwijl John bij zijn hoofd zat en hem plukjes hooi gaf.
Over het algemeen laat Arco zich dan de dag erna niet flessen en kan je hem helemaal geen halster omdoen. Maar vandaag pakte ik zijn halster en dat van Lotte van de haak en kwam de kleine banjer meteen bij me staan en stak zo zijn snuit in het gat
Ik ben even met hem aan het targetten geweest, ook nog voor het voeren, zodat 'ie een beetje trek had. Eerst op mijn hand; die raakte hij heel voorzichtig en vanaf zo groot mogelijke afstand aan. Toen het beter ging heb ik de target stick gepakt. Zijn belangstelling was wel heel snel weg, maar het begin is er.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Els Kleverlaan schreef op maandag 27 februari 2012, 10:46:


Leuk jochie! Waarschijnlijk heeft het geholpen dat je bij hem op het hek hebt gezeten - hoewel 'ie niet kwam - en dat je nu heel bewust positief met hem en z'n halster bezig bent in plaats van met 'het probleem'?

Het begin is er!

Jet van Gulik schreef op maandag 27 februari 2012, 11:15:


Ha Els,

Hoe reageert je menneke nu op aandacht en halster? 't Blijft me boeien, omdat bijna 7 jarig Cooltje (3 jaar niks gedaan vanwege gescheurde korte bilspier rechts) zich bij vlagen als een 'verwende muts' blijft gedragen en geen halster over d'r oren accepteert. Pien heeft natuurlijk in 't geval van Cool gelik dat het 'een patroontje' is geworden. Maar bij Arco?

Jet van Gulik schreef op vrijdag 2 maart 2012, 21:25:


Tot nog toe gaat het redelijk. Ik heb vanavond ontdekt dat hij een stukje brood lekkerder vindt dan een stukje wortel.
Heb continue mijn heuptasje met lekkers bij me en benader hem overal, ook op het land. Kost wat moeite, soms lukt het niet, maar probeer hem duidelijk te maken dat bij mij altijd wat te verdienen is zonder dat ik hem vastpak.
Halster om en af gaat nu vrijwel aldoor zonder probleem. Het is dus niet het halster, maar de situatie. Toen ik het vanavond af wilde doen kreeg Willem het op zijn heupen en schoot weg. Dan is Arco ook even niet te benaderen. Maar na een minuut of 5 kon ik toch weer bij hem komen.
Gisteren geprobeerd of ik losstaand een voetje kon vragen, maar dat was te veel. Wil ik wel rustig aan gaan proberen, maar moet ik niet te snel willen. En het is nu heel rustig weer, dat scheelt ook aanmerkelijk, bij harde wind is hij veel "vluchtiger".

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 2 maart 2012, 22:59:


Ok, halster om betekent dus nu, gras of hoefjes en 'jij bent te vertrouwen want slechts gras of hoefjes'. Bovendien wordt je steeds 'lekkerder' - broodhapjes, notabene ! - en 'lekker' blijkt ook 'jij bent te vertrouwen want je wilt nu niks van me...?'

Positieve aandacht dus... en dat hij daarin mee lijkt te gaan lijkt mij reden voor een feestje...

Update van Arco(otje )

Het leek allemaal zo goed te gaan. Vorige week kon ik hem zelfs een paar keer op het land een touw aan zijn halster doen en hem mee nemen. Dan moest ik wel Boully of Lotte ook meenemen en die eerst pakken, maar toch, ik vond het een hele vooruitgang. Clickeren gaat af en toe; hij heeft er na een keer of drie al tabak van, maar toch iedere dag wat korte oefeningetjes gedaan. Voornamelijk van alles en nog wat targetten; hand is makkelijk, voorwerpen nogal eens eng. Ook halster en touw getarged.
Sinds vrijdag (weeromslag ) is het over. Arco liet zich niet pakken en niet zijn halster af doen, clickeren heb ik geprobeerd, maar ik kon niet eens bij hem in de buurt komen. 's Avonds laat kreeg mijn man het wel af. Zaterdagmorgen stond hij keurig voor in de stal te wachten tot mijn man zijn halster om deed. 's Avonds kregen we het er niet af. Zondagavond weer wel. Vanmorgen wilde hij het niet om. Hij loopt continue voor me weg en is niet te benaderen; met of zonder halster in mijn handen, met of zonder heuptasje met lekker broodjes ... Hij is zelf naar de bak gelopen en daar staat 'ie nu in zijn uppie, want ik heb het hek dicht gedaan. Ik heb hem water en een pluk hooi gegeven.
Nu vraag ik me af of het nuttig zou zijn hem maar eens een poosje (1-2 weken?) alleen te laten staan, zodat hij meer van ons afhankelijk is voor gezelschap. Hij verschuilt zich nu gemakkelijk achter één van de andere paarden, want die lopen wel altijd achter ons aan en willen maar wat graag clickeren of gewoon lekker bij je zijn. Arco zorgt er altijd voor dat één van hen tussen hem en ons in blijft als hij niet te benaderen is. Hij is heel dikke maatjes met oude Boully en als die er niet is, kan hij ook prima opschieten met Willem of Lotte.
Zou dat een goed idee zijn, dat alleen staan; of zou het helemaal niets uithalen? Iemand die daar een mening of wijze raad bij heeft?

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Els Kleverlaan schreef op maandag 2 april 2012, 10:36:

enorme knip
Hoi Els,
Kweenie of dat een oplossing is. Je schreef begin februari: "Arco was het er niet mee eens, maar liet zich nog steeds niet halsteren en dus mocht hij van mij niet naar het land. Hij heeft een hele tijd lopen rennen en gillen naar Boully en Lotte, maar het haalde allemaal niets uit."

Staat 'ie nu ook te bléren? Lijkt het voor hem dan straf, als 'ie tussentijds de link tussen halsteren en gras (en hoefjes = broodhapjes ) wel snapte? Want jij moet ook af en toe naar binnen en bent dan geen gezelschap?

Tja, ik ben nu ook niet direct enthousiast om dat te doen.
Ik zou eerder in de richting denken om hem wel geregeld(=meerdere x per dag) even ( 10-15 minuten?) alleen mee te nemen, om samen de lekkerste sprietjes gras te zoeken in de berm, vlak in de buurt, terwijl de rest dus op de paddock blijft.
Geef hem even een voorkeurspositie, zoek het positief!
Kien de momenten dat hij honger heeft, even voor het voeren bv. en dan iedereen pas voeren, als hij terug in de groep is.
Maar dan moet hij wel ff zn halster om
Als je in het begin even durft om het halster om te laten gaat het mss. wat makkelijker, tot hij snapt dat jullie echt iets heel leuks gaan doen en zich dus ook echt makkelijk laat pakken om dat te gaan doen. Dan elke x halster om, sprietjes zoeken, terug naar de rest, halster weer af.
Nou hoop ik wel dat grassprietjes, net als bij bijna elk paard, het summum zijn voor hem.
Oh en ook nog een ideetje? als hij steeds de anderen tussen hem en jou inzet , mss. die anderen heel even in de inloopstal ofzo? tot je hem hebt?of de bak even in 2en met nooddraadje?
Groetjes Marlies