Toevallig net mijn paarden een maandje naar een ander weidje verplaatst op compleet andere bodem, kilometertje van ons huis. Ons eigen weiland ligt op een heuvel van "kies" (grof rivierzand/fijn grind) erg schraal en dus zou je zeggen ideaal voor onze andalusische merrie die snel een dikke manenkam heeft, jeukerig wordt en ook snel te dik is, ook als ik haar op randsoen zet. Onze wei bestaat uit diverse soorten grassen en planten dus geen monocultuur. Omdat een vriendin van ons onverwacht een weide van 5000m2 gepacht had op veengrond waar het gras een meter hoog was en die wei binnen een paar weken kaal moest heb ik onze paarden daarheen gebracht. Mijn idee was om de spanjaard en onze dartmoor die beiden snel te dik worden eventueel een graaskorf om te doen. Dit was dus niet nodig de paarden hebben zich onbeperkt kunnen volvreten maar de merrie heeft geen harde manenkam, is niet te dik en niet stijf geworden. Terwijl ik ze thuis dus niet onbeperkt op het gras hoef te laten, ook niet als het even lang enuitgebloeis is.