Ilona Kooistra schreef op dinsdag 3 mei 2011, 11:05:


Ik heb wel suggesties, maar die zijn zo simpel nu ook weer niet. Zoals jij voorstelt kan het niet.
Kleinschalig of niet, je hebt toch 3 lagen van perceptionele filters nodig.

Immers alleen al de wetenschap dat je, zoals jij voorstelt, een experiment doet geeft ruis. Dat moet je dus allemaal machinaliseren. Maar kán dat? Je feitelijke vraagstelling is immers niet of het beest "beter" is, maar of de eigenaar/begeleider vindt dat het beter is. Kortom, we doen qua methodiek dan onderzoek naar de beleving van een mens over iets. Dat is het eerste aspect dat nmm duidelijk moet zijn.
Dat kan dus niet in de opstelling die je voorstelt, want dan doe je in feite onderzoek naar je eigen beleving, zonder enige perceptionele filtering tenzij je zo schizofreen bent dat Ilona 4 echt niet weet wat Ilona 32 doet
Denk hierbij ook aan de Kluge Hans effecten.

Het artikel wat Els aangedragen heeft geeft wel prachtig het grijze veld weer van de (huis)arts als kwakzalver en de kwakzalver als arts.
Het streven is loffelijk maar ik ben er toch niet zo van geporteerd. Stel nu eens dat een arts een nep-operatie doet i.p.v. een echte vasectomie; daar ben je toch niet blij mee? Of wordt je hengst soms acuut onvruchtbaar door suggestie? Die researchresultaten wil ik dan wel eens lezen.

Bachdruppies lijkt mij lang zo lastig niet. Als ik zou willen onderzoeken of Bachdruppeltjes werken (met een stevige 0-hypothese van niet) zou ik die druppeltjes dus al dan niet aan paarden laten geven (wat dat betreft dubbelblinde opstelling idd) waarvan de mensen die verslag zouden moeten doen of het werkt echt helemaal van niets weten en niets merken. On-ethisch he? Zal wel, maar de onwetende, onvrijwillige medewerking aan het experiment lijkt me in dit geval voldoende onschuldig gezien de 0-hypothese. De simpele vraag: "ging het lekker vandaag?" (ja/nee, of geschaald van 1-10) gekoppeld aan wel/niet bedruppeld zou significante uitslag moeten geven via tekentoets.
Simpeler weet ik niet te verzinnen.

marjolijn schreef op donderdag 5 mei 2011, 15:04:


Dat weet ik dus niet zonder enig onderzoek naar de regelen van de onderzoeks-kunst.


Er is een groot, principieel verschil tussen dat waarvan je denkt dat "het werkt" en iets waarvan je wéét dat het werkt, en liefst ook nog hoe.
Als dat je geen biet kan schelen is het mij even best.


Het is grotendeels ook geen angst, maar een wil om niet risicovol besodemieterd te worden.
Het deel dat wel angst is, is nmm gefundeerd: ik weet dat "iets dat werkt" zo goed als gegarandeerd een risico mee brengt. Als jij digitalisthee wilt drinken ga je je goddelijke gang maar, doch mag ik de beker laten passeren dan?
Feitelijk beweer jij dat je blind vertrouwen kunt hebben in allerlei onzin omdat je eigenlijk denkt dat het niet echt werkt
Maar ik wéét pas dat iets niet werkt na onderzoek! Jouw vertrouwen vind ik zeer risicovol.


Helaas moet ik je in snel toenemende mate gelijk geven. Ik ben ook niet blij met de belangenverstrengelingen die goed onafhankelijk onderzoek tegen werken. Er wordt steeds vaker steeds meer methodologisch onzinnig slecht onderzoek gedaan. Soms toch met de beste bedoelingen, maar lijkt het of de student stomweg niet degelijk geleerd heeft hoe je iets moet onderzoeken of treden er complexiteitsproblemen op (door de bomen het bos niet meer zien).
Toch blijft het verschil tussen dogma en paradigma overeind


Voor mij houdt dat in dat ik onderzocht wil hebben of iets een goede oplossing is!
Wat is daar dan tegen? Als jij daar niets om geeft... nou dan niet. Dan ga je maar craniodinges pendelen ofzo.

Nils Vellinga schreef op woensdag 11 mei 2011, 22:40:


Rolschaatsen, meneer Vellinga. Rolschaatsen!