Update Noppes. Gisteren zaten de dagen met dubbele pootspalk er weer op.
Wederom naar de kliniek, nieuwe X-ray laten maken. En wat een verschil!
Bot was keurig geheeld, zat netjes recht op de plaats en leek goed aan elkaar te zitten.
Pffff....... maar ja. Voor alle zekerheid toch weer dubbele spalk, de hele zaak wederom gezwachteld, getaped en voorzien van een prachtig rood stretchverband.
Nogmaals zeven dagen met kap op aan de quarantairelijn.... Arme Noppes.
Zelfs de mieren op het terras worden al interessant! Z'n bedbak lekker afgeknaagd, ondanks houtjes, flosjes etc.etc.
Die laatste zeven dagen moeten we nog superstreng zijn. Uitlaten, lees: meehobbelen, aan de riem. Tis niet anders. Ik zal serieus blij zijn als Noppes weer lekker kan gaan lopen en met Catcher spelen.
Als dit hetzelfde is wat paarden meemaken die we opsluiten in een box... kan ik me wel voorstellen dat ze allerlei ondeugden ontwikkelen. Een hond is niet veel anders hoor.
Allemaal pure frustratie van het dagenlang vervelen en niets te doen hebben.
Wil.
Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.
Warboel
