Sandra van Bommel schreef op zondag 2 januari 2011, 23:17:
> Als zijn aanname klopt, zou het idd een kwestie zijn van spieren van het
> paard 'ombouwen' en dan aan de gang houden.
> Maar dan wordt het dus niet een paardje om af en toe mee te rijden, maar
> eentje die je aan de gang moet blijven houden
>
> Ik zal mijn rekening geven, dan mogen jullie sponsoren voor een geschikte
> binnenbak,
Dan zit je in hetzelfde schuitje als ik.
Het moet handig zijn, zo'n paard dat je alleen maar hoeft te trainen als je er zelf zin in hebt.
Dus ofwel een bouwfout ofwel artrose...
Maar niet actief dus?
Pijn kan je wel achter komen als je de boel gaat uitverdoven.
Niet dat je paard dan noodzakelijk opeens 100% rad loopt. (aangezien ze nog andere problemen heeft.) Maar als je een verschil opmerkt, kan je daar wel conclusies uit trekken.
Op zich vind ik het wel herkenbaar klinken.
Bij mijn paard zijn de problemen ook pas opnieuw begonnen op de moment dat ze niet meer getraind werd.
Zolang ik haar elke dag reed, was er weinig aan de hand.
Die is cold Turkey vanuit haar prépensioen op trainingskamp vertrokken. Stond al 6 maanden te kreupelen op de weide en is daar meteen maar ff doorheen gereden.
Waarschijnlijk wel moeilijk voor haar in't begin maar meteen dagelijks goed in het werk en ze werd er alleen maar beter van.
Dat truukje lukt nu niet meer opnieuw omdat er nog andere dingen zijn gaan meespelen.
Maar met die vergroeide sprong alleen, ging het best toen...
Maar o wee als ik haar een dagje liet staan.
Dat heeft zeker een jaar geduurd voor ik mij dat ongestraft kon permitteren.
En kan je het de vorige eigenaresse dan eigenlijk wel kwalijk nemen?
Als Rappa het al jaren heeft?
Waarschijnlijk was haar rijden net hetgene wat het paard aan de gang hield?
En zo simpel is het niet om een paard met zulk defect perfect goed te houden in het rijden.
In principe weet ik ook precies wat ik moet doen, wat ik wel/niet mag voelen en waar ik op moet letten,en ik rijd/train de mijne ook steeds opnieuw in de soep hoor.
Da's dan weer leuk voor Cindy haar boterham natuurlijk.
Maar als ik dit zo lees zou ik Rappa niet zomaar opgeven hoor Sandra.
Klinkt best haalbaar, ook al heb je misschien zo nu en dan wat hulp nodig.
Maar de mijne is ook nog best leuk af en toe, ondanks dat hele gedoe.