e m kraak schreef op donderdag 11 november 2010, 15:29:


Flauw.
En maar mopperen dat je teksten niet goed worden gelezen waarin je het al tig keer hebt uitgelegd.

Christel Provaas schreef op vrijdag 12 november 2010, 10:33:


Is toch ook zo?
Maar vind je mij nu flauw of Peter? Ik kon er wel mee lachen. Of heb je weer niet goed gelezen?

Spirithorses schreef op donderdag 11 november 2010, 15:12:


Eigenlijk ben ik daar ook wel benieuwd naar

Achter het huis waar ik eerst woonde, liep een kudde paarden (ong 16 paarden, meen ik mij te herinneren)op een enorme plak grond - Veertien merries, een jonge hengst (2 jaar?) en een volwassen hengst.
Een hele rustige groep. Totdat het voorjaar werd.
Ik heb de eigenaars op een bepaald moment gebeld met de vraag om de jonge hengst eruit te halen, omdat de volwassen hengst (onder normale omstandigheden de rust en vriendelijkheid zelve) hem iedere keer aanviel als hij in de buurt van de merries durfde te komen. De achtervolgingen die daarop volgde waren heftig.
De eigenaars... echte boerkes die zich niet zo gemakkelijk druk hebben en de filosofie hanteren dat de natuur alles wel regelt, waren het ermee eens dat de risico's te groot werden en hebben de jonge hengst daar weggehaald

Buiten dat waren elk jaar alle merries dragend.
De hengst is na ong 2 jaar overgeplaatst (eigenlijk erg aan de late kant) ivm risico op inteelt.

Mij lijkt dus dat een hengst bij merries altijd veulens geeft en twee hengsten bij merries ruzie, zeker rond de hengstigheidsperiode

Tenzij je de merries spuit tegen hengstigheid.

Spirithorses schreef op donderdag 11 november 2010, 15:12:


Ja mijn geduld en serieuziteit was toen al op.
Hoewel ik wel degelijk zeer gecharmeerd ben van een goede salami heb ik mijn eigen poownies tot op heden niet opgegeten. Maar, verzachtende omstandigheid, ik heb dan ook nog nooit echt honger gehad


Gaan we dan. Weer een poging...


Ja, dat is een verschil, maar heeft op de meeste data geen invloed.
Daarom heb ik echter wel, sinds 1978, twee maal een hengst weggedaan. Beide gevallen, want het gaat om individuele dingen en niet om het hengst zijn an sich, reeds lang geleden uitgebreid op PN beschreven.

Aan de andere kant is ruimte altijd en per definitie begrensd. Zoal niet fysiek of biologisch dan wel tussen oren.
Van mijn erf kunnen ze ook weg want mijn omheining is onvoldoende of afwezig. Ook dat weet jij al heel lang want we hebben ooit een topic gehad "waarom blijven mijn dieren bij mij" of zoiets waarin ik aangegeven heb dat er zelfs nooit een geit bij me weggelopen is.


Daarmee zeg je toch alles al? Hetzelfde zie ik in natuurbegrazingen (het ruzie maken - met relatief wél heel veel ruimte!) hoor.
Het Midwolderbos is daar een aardig voorbeeld van: ongeveer 40-50 paarden gedurende mijn waarnemingsperioden daar, 3 groepen (waarin vanzelfsprekend wat onvolwassen hengstjes maar die tellen in dit aspect niet mee) onder leiding van 3 volwassen hengsten. Dat is "natuur"paardenbeheer met een grunnegse boerenkinkel insteek wat niets met een echt natuurlijke familiegroepspopulatie van doen heeft nmm.
Het wrange is dat de idee van begrazing met die koniks hier in het noorden, in het Midwolderbos, begonnen is. Ik ken de bedenker, Hans vd Lans, al heel lang. Die is het overigens helemaal met mij eens en heeft allang niets meer met het gepruts van de Landschappen te maken.
Daarom verwijs ik iedereen aldoor naar de OVP, omdat dat de enige plek is waar SBB het wel grotendeels natuurlijk probeert te laten verlopen. Hoe volstrekt on-Nederlands dat tegen alle vooroordelen en aannames in gaat bewijst alleen de opinie door de jaren heen al, maar ook in buitenlanden is zoiets met paarden niet te vinden.

Ik denk dat het echt anders zou zijn, na uiteraard een "inwerkperiode", wanneer je 50% hengsten zou hebben in een hecht, stabiel sociaal verband.


Het zit dus grotendeels niet in "meer ruimte".


Dat doe jij niet want je hebt aangegeven dat het niet geschikt voor je open recreatief bedrijf is omdat dát meebrengt dat het niet voorkoombaar is dat er teveel hippische nonvaleurs rondbanjeren waar je desalniettemin zo min mogelijk risico's mee wilt lopen. En die gedachte kan ik wel volgen.
Je wilt niet weten wat voor gezeur ook de natuurbegrazingen hebben met idioten die echter wel de krankzinnige nederlandse wetjes achter zich hebben staan; al zet je 10 borden bij de ingang van een natuurbegrazing dat er dieren vrij rondlopen, leg je uit waar mensen voor moeten oppassen, niet moeten doen, minimum afstand moeten houden... ben je alsnog verantwoordelijk voor de evt. schade als een malloot zijn auto middenin een kudde paarden en koeien parkeert of wanneer iemand al dan niet goed bedoeld of per ongeluk gebeten wordt omdat de dieren verwachten gevoerd te worden
Dat maakt dus dat beheerders zoveel mogelijk bordjes "verboden toegang" gaan neerzetten en de gedragsverpeste gevoerde dieren moeten doodschieten.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 12 november 2010, 15:05:


Ook dit is een schoolvoorbeeld van een boerenkudde, geen natuurlijke.
Een enorme plak grond schrijf je - bevestigt dus ook weer dat ruimte hierin niet bepalend is.
Als die 16 paarden volwassen paarden 8 merries en 8 hengsten waren geweest, of 6 hengsten met 10 merries, was het beeld totaal anders.

e m kraak schreef :


Dus eigenlijk beweer je dat wanneer je elke hengst minstens één merrie 'geeft', ze vreedzaam naast elkaar zullen kunnen leven op één opppervlak, ook al is dat niet al te groot?

En hoe houd je dan het aantal geboortes binnen de perken?

Groet, Pien