hihi,
ik denk ook wel dat Opal ze gaat verleiden om meer uit de stal te zijn, ze is een onderzoeker, maar je weet nooit wat ze gaan doen.
Gele bloemetjes?? weet niet welke dat zijn, maar lekker zijn ze blijkbaar wel.

Dit is hetzelfde paard met de hele akelige onomkeerbare ziekte aan het hoefbeen? Wat alleen nog maar een beetje in de wei mocht lopen?
Nu blijkt dus dat een ietsje verandering van hielbehandeling er een stonecrusher van gemaakt heeft? Kan toch niet veel meer dan "ietsje" anders zijn? Je had toch de cursus van Ramey al gevolgd?
Weet niet precies meer wat het verschil is als er over heel bevel wordt gepraat, maar zal het zeker eens opzoeken als dat het sublieme antwoord is op ondergeschoven hielen

Shock! Wat een immense beslissing, Isabel. Ik vermoed dat de droge portugese bodem een weldaad zal zijn voor de schimmelgevoelige hoeven van Opal, waar je dagelijks zoveel ontsmettingswerk aan hebt. Wat ga je doen in Ghana, hoe gaat je leven er daar uitzien? Kun je tegen de temperatuur en de latente onveiligheid? (Mag ook per mail ivm mogelijke uit-zijn-verband-ruk-reacties hier).
En Wil, zo'n bejaarde schimmelmerrie is nogges wat anders om op te passen dan een eenjarig voshengstje...! Super dat je haar opneemt.

Jemig , wat een beslissing!
Isabel , ik vind het zo goed van je dat je uiteindelijk een zeer goede oplossing hebt gevonden , met pijn in je hart...
Paardje krijgt het super bij Wil!!!
En Wil , jij bent ook wel een lieverd he! Ik hoop dat Opal in Portugal nog heel wat jaartjes van haar pensioen kan genieten.
Dames , super oplossing

Gr Esther
Stokpaardjes zijn op stal gezette idealen.

Woww... wordt hier even stil van.

Wat een keuzes die gemaakt zijn, is niet niks.
Super Isabel en Wil dat jullie er op deze wijze voor elkaar kunnen en mogen zijn! Helemaal Top!

Kan je wel blijven schrijven op het PN Isabel vanaf zo'n grote afstand? Ik heb geen idee hoe de mogelijkheden zijn vanuit Ghana.

Wens jullie in ieder geval alvast heel veel succes... en ook sterkte voor jou Isabel, een paardje achterlaten ook weet je dat het in goede handen is zal vast niet gemakkelijk zijn.

Wanneer ga je? Al gauw of gaat er nog een tijdje overheen?

Wat een fantastische mentaliteit! Ik kan me zo goed voorstellen dat je eerst voor Opal een plek moet hebben waar je alle vertrouwen in hebt. Anders kun je gewoon niet weg he?
Het zal toch nog wel moeilijk zijn om Opal achter te laten bij Wil hoewel je weet dat het daar prima is. Maar gelukkig bestaat er internet en word je vast op de hoogte gehouden van het wel en wee van je paard.
Dus meiden:

Wat een VERHAAL!
Wat een ingrijpende beslissingen en wat voor mooie oplossingen kunnen er allemaal niet komen.
Dit vind ik een klassevoorbeeld van de uitdrukking "waar een WIL is, is een weg".
En dan ook dat je daar in Ghana nog je oude makker gaat terugzien...
Ik word er helemaal week van, ondanks dat ik jullie niet ken.

Groetjes, Lena

Wil schreef op woensdag 30 juni 2010, 0:26:


Wat een mooie oplossing jongens. Het zal wel wennen zijn voor Opal in het hete P. Hier staan de paarden die de mogelijkheid hebben de hele dag in de koele donkere stal. De rest staat onder de eikenbomen in de donkere schaduw. En ik blijf ook binnen als het zo heet is.

Lena schreef op woensdag 30 juni 2010, 16:11:


Dank je Lena.... in gedachten probeerde ik de zaak om te draaien...
Hoe zou ik zelf handelen als dit mijn eigen 20-jarige Chaser betrof?
Ook hij is nog goed gezond en kan nog zat bergklossen als het moet...
Zou ik hem dan maar in laten slapen? Nee.... no way!
Maar wat als je nu gewoon geen goed tehuis kunt vinden?
Het is gewoon een groot probleem dan! Zeker een tiepje als Chaser, hardstikke braaf hoor, maar gewoon eenkennig. Sluit ook niet gemakkelijk vriendschap met andere paarden, hecht zich niet snel aan andere mensen.
Catcher zou het bij anderen net zo goed naar z'n zin hebben als hier bij ons...
Die is nog jong, past zich wel weer aan.
Chaser gewoon niet meer. Dus... wat doe je met je oude paard?

Weet je wat het merendeel van de mensen doet? Kijk maar eens op Marktplaats of bij de blauwe buren... op dit moment valt het gewoon op! Heel veel oudere paarden die te koop worden gezet... Ik vind dat echt erg... 16, 17, 18, 19 jarigen.... Ik vraag me serieus af hoe mensen dit gewoon kunnen doen....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

joop schreef op woensdag 30 juni 2010, 16:14:


Dat zou je denken he Joop? Voorlopig komen ze NU pas zojuist in de inloopstal... hebben de hele morgen lekker lopen scharrelen. Lopen ze op de hogere toppen... staat er meestal een lekkere zeebries. Dat koelt kennelijk af. Hun stellen dat meer op prijs nu als de inloopstal. Weet je, paarden zijn zo slim.... die weten echt wel waar ze moeten wezen )
Enne... bomen zat hoor! Soms kan ik onze paarden niet eens zien...
Ze kunnen dus kiezen. Ik vermoed dat Opal vrij snel doorgeeft waar zij een lekker plekje kan vinden, omdat ze dit wel leert van die andere (ervaren) 2.....
Mocht ze oververhit raken... hebben we altijd nog 'n lekkere douche!

Binnen is nu idd. beter als buiten... alhoewel hier echt alles openstaat... tocht lekker door. Oceaanbriesjes naar binnen!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op woensdag 30 juni 2010, 16:22:


Zeebriesje, dat klinkt goed. Wij komen na het seizoen toch ook eens langs Wil. Ik heb straks nog maar 6 paarden over, een hele opluchting, nu zorgen dat er niet 1 meer bij komt.

Wil schreef op woensdag 30 juni 2010, 16:18:

Of onze Boully? Stond een kar te koop en als je wilde kon je ook het paard (20 jr. oude fjord) er voor een klein prijsje bij kopen ...

Els.

joop schreef op woensdag 30 juni 2010, 16:34:

Houden zo Letje... als het kan, afbouwen.
Enne... je weet het he?? Welkom!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Els Kleverlaan schreef op woensdag 30 juni 2010, 16:36:


Ging je voor de kar of het paard? Haha....
Kopen zal ik een 20-jarige niet... maar mijn 20-jarige verkopen net zomin!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op woensdag 30 juni 2010, 16:52:


Ik ging voor het paard! Ik zocht in die tijd een paard dat mij na allerlei angstige ervaringen mijn vertrouwen terug zou geven. En ik moet zeggen; daar is Boully een toppertje in gebleken! (En 20-jarige fjorden zijn niet zo duur )

En nee, ik zou hem nu voor geen goud meer weg doen. Net zo min als Willem trouwens.
Of je moet voor heel onvoorziene dingen komen te staan, je kunt niet zeggen nooit!

Ik vind dat Isabel een heel dappere beslissing heeft genomen, maar het zal heel moeilijk zijn om los te laten.

Els.