Piet schreef op donderdag 24 juni 2010, 22:29:


en toch heeft Nils gelijk,
de statische principes zijn dezelfde
hoogstens vangen hang- en boogbruggen wat spanningen op door belasting,
of wind, sneeuwlast, materiaalkrimp........
maar een lichaam is in die zin superieur dat het ook nog eens uit zichzelf beweegt
en dat héél consequent doet !
doorgaans toch
de afbeelding die anita hier poste is héél duidelijk,
de 2 pijlers : voorbenen + schouders en schoft en de achterbenen met heupen
als je die struktureel bekijkt dan kan je duidelijk zien dat het hang-segment, de rug dus,
toch wel vrij beperkt is gehouden wat lengte betreft
de hals werkt als een ouderwets kabelhijskraan met de schoft als vast punt
en het hoofd als gewicht, vlooi dat maar eens uit,
dan kom je eigenlijk tot de tegengestelde conclusie van wat de slimme meneer uit de pdf vertelde over rugspanning tijdens voorwaarts-neerwaarts.........

Misschien moesten we het maar eens omdraaien.
NU vergelijk je een paarden rug met een brug.
Hoe gaat de brug er uitzien, als je die naar de feiten van de paarden rug wilt bouwen?
De natuur is iets fenomenaals, de krachten- de snelheden- de duur, fascinerend... nog maar niet gesproken over het herstellend vermogen.
Niets word verspilt, niets is toeval, alles heeft een funktie.

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!