Leuke verhalen! We hebben hier (gelukkig) geen struisvogels op de buurt.

Boully is tegenwoordig op het land als de dood van duiven en eenden

Gisteren racete hij dwars door het schrikdraad terug naar de stal, omdat hij schrok van een eend die opvloog uit de sloot.
Vanmorgen wilde hij niet het land op, omdat daar duiven zaten.

Ik probeer hem hele dagen op het land te zetten, omdat hij zo magertjes is en Willem geen gras mag. Maar gaat zo niet lukken ben ik bang. Het is hier niet ¨hoe houd ik Willem van het land?¨ maar ¨hoe houd ik Boully erop?¨

Els.

Ik val nog steeds voor geen meter af. Af en toe, heel positief 1 à 2 kg omlaag en dan komt het er weer aan (met hetzelfde voer en beweging, dus daar ligt het niet aan).

Heb ook het idee dat het met hormonen te maken heeft. Met de paasdagen en van de week door dineetje bij mijn zoon wat teveel koolhydraten genuttigd en dan wordt ik ´s nachts zwetend en met hartkloppingen wakker, dat gebeurt niet als ik me aan mijn dieet houd. Ik heb erg last van een droge mond, zonder dorst te hebben en geregeld hoofdpijn. Lijken toch tekenen van de overgang te zijn.

Een paar weken terug heb ik een bloedglucose-meter geleend en twee dagen bloed geprikt. Mijn bloedglucose schommelt tussen de 3,4 en de 5,2. Is dus vrij laag. De 5,2 is de nuchtere ochtendwaarde, de 3,4 twee uur na kwark met lijnzaad en nootjes, etc. Tijdens de maandelijkse perikelen is de bloedglucose lager dan midden in de maand.

Els.

van lennep schreef op donderdag 15 april 2010, 10:36:


Haha, nee niet afvallen, maar het heeft gelukkig wel heel veel andere goede consequenties, dat dieet! Ik heb veel minder last van mijn spieren, pezen en bindweefsel, ben met Boully aan het lange teugelen begonnen, da´ s heel leuk!
Ik ben veel minder vermoeid, kan weer wandelen, hartslag is minder snel en veel regelmatiger dan dat ´ ie was. Echt wel redenen om het vol te houden, hoor!

En ik drink af en toe wel een glaasje rode wijn, hoor. Je moet jezelf soms belonen voor goed gedrag.

Vreemd dat jij juist last van verzuring krijgt!? Maar jij doet geloof ik Dr. Frank? Daar zit minder vet in en meer eiwitten, naar wat ik begrijp. Té veel eiwitten, die niet gebruikt worden in het lichaam, kunnen tot eiwitstapeling leiden bij sommige mensen die daar gevoelig voor zijn. En dat kan dan weer ¨dik¨ bloed en verstopte aderen geven.
Wil je niet ongerust maken, maar houdt het wel in de gaten! Zoals uit Karin haar verhaal al weer blijkt, wat voor de één goed is, hoeft het voor de ander niet te zijn.

Els.

Er is aangetoond dat levende cellen wel degelijk ¨licht¨ uit stralen.

http://www.bio-ron.com/files/Biofotonen%20het%20eigen%20licht%20van%20de%20mens.pdf

Er is ook onderzoek gedaan naar andere levende organismen naast de mens. Zolang cellen leven, hebben ze een zekere uitstraling. Zijn ze dood, hebben ze deze uitstraling niet meer.
Men vermoedt dat dit iets te maken heeft met communicatie tussen de cellen in het organisme. Maar veel meer is er, voor zover ik weet, nog niet over bekend.

Er wordt wel door allerhande personen gebruik van gemaakt als ware het een wetenschap!

Els.

Blijft er nog één heel groot vraagstuk over: ¨Wat is leven?¨

Je kan een pakket onderdelen op een hoop neerleggen en er een auto of vliegtuig van bouwen.
Maar je kan nooit een pakket onderdelen neerleggen en daar een mens, dier of plant van bouwen.

Els.

Ik heb ooit eens het aanbod gehad mijn oude paard om te ruilen voor een jonger. Jolah, het eerste paard waar ik ooit op gereden hebt, stond in stalling bij een boer, mankeerde nogal eens wat; hoesten, bevangen, kort in de gangen. De boer had een jonge dravermerrie gefokt, die niet geschikt bleek voor de drafsport, maar waar je prima op kon rijden, echt een schat van een paard.. Hij bood mij aan haar om te ruilen voor mijn oude Jolah, zodat ik ook een fatsoenlijk paard had om op te rijden. Jolah zal toen rond de 20 geweest zijn, het andere paard was 4.

Nou, dat heb ik mooi niet gedaan. Het idee alleen al dat er iemand anders voor mijn Jolah zou gaan zorgen (of juist niet, natuurlijk), dat kwam er bij mij niet in! Uiteindelijk is het jonge paard verkocht...

Els.

Britt Claeys schreef op vrijdag 16 april 2010, 16:46:


In NL wordt in de postcode de regio, wijk en straat aangegeven. Soms heeft zelfs de ene kant van de straat een andere postcode dan de andere. In wezen heeft de postbode genoeg aan de postcode en het huisnummer om de post juist af te leveren. Plaats- en straatnaam zijn overbodig, maar je wordt nog wel geacht die op je brieven te schrijven.

Els.

Merel Stoffers schreef op zondag 18 april 2010, 17:09:

Op zich wel een goede waarschuwing, Merel. Ik dacht altijd als kleine, niet bedrijfsmatige, paardenhouder niet aan de mestwetgeving te hoeven voldoen. Dat blijkt ook zo te zijn, maar er is ook nog de wet ¨bodembescherming¨. En daar moet je dus wel rekening mee houden!

http://www.knhs.nl/news.asp?pCatID=228&CatID=340&ppCatID=&ID=234&style=0&zoomstyle=0&men=

Wij hebben een betonnen mestplaat, met randen en een ierkeldertje eronder. Lijkt me tamelijk safe. Plaat is groot genoeg voor twee jaar mest. Het eerste jaar komt het op het voorste deel. Dan wordt het omgezet naar het achterste deel. En pas naar twee jaar rijden we het uit op het land.

Els.

Van mij ook nog van harte!

Els.