> Volgens mij vergeet je zolangzamerhand iemand in dit rijtje te

Ik denk dat er inderdaad een aantal personen zitten op dit forum, die niet luidkeels maar stilzwijgend de belangrijkste kennis verder beoefenen.

De stille communicatie is dan het grootste antwoord. En die kan je mits de gepastte begeleiding, al zeer jong ervaren,

Esther, ik heb zin om eens binnentevallen bij Christel ,

Groeten

Michiel schreef op dinsdag 10 november 2009, 21:34:


Dat is mooi Michiel, maar verdraait is het zoo gevaarlijk.

Ik oordeel niet graag omdat dat altijd de waarheid zo vervormt, maar och ... soms kan je gewoon niet anders als er zo een reeks 'feiten' worden vermeld. Ik voel niet mijn imaturiteit bij de paarden, ik voel hem in deze dingen, dat voelt zo onnatuurlijk om zulke openbare 'feiten' zo jong mee te maken. Dat doet wel gek, daar krijg je een onaangenaam gevoel van in je buik, moet ik eerlijk toegeven.

Mijn paard vormt hierin een brug: een manier om in die 'andere' wereld te komen. Een wereld die noch oordeelt noch in het verleden kijkt maar zich in het 'nu' afspeelt, eerlijk en oprecht. Zo heerlijk!
Die stilte, die kleine details van de oortjes, neus, ogen, ... die zeggen zoo veel! Weten dat je paard op een glimps, een fractie van een spierbeweging voluit gaat! In pure stilte ... ervaar je de grootst mogelijke energie, kan niet anders: in de leegte zit alles.

Zo leuk!

Christel Provaas schreef op dinsdag 10 november 2009, 22:10:


Ja! Mooi ... "Ik wil dat hij trots is." => met de manier hoe je dit omschrijft, zit u écht knal op de kern!

Haha