eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 22:49:


Ik was vroeger zo ongeveer het meest dwarse jongetje van 16 wat je kunt bedenken.Vooral mijn vader had daar ongelooflijk veel moeite mee. Een soort Drup avant la lettre
Als hij meer van zijn troon had willen komen ipv 'omdat ik het zeg' te roepen als ik weer eens ' pfff waarom?' zei en me met wat meer opvoedtechiek had begeleid, ipv te onderdrukken had hij veel meer bereikt dan toen.
Mijn oma, riep toen al tegen hem: ":communiceer! Praat met dat jong!
En ik vond dat ze groot gelijk had
Toch is me dat altijd bij gebleven en heb ik veel op mijn tanden gebeten toen mijn kinderen die zelfde leeftijd hadden. Praten, je geinteresseerd opstellen,uitdagen om over de dingen na te denken, ze ook van een andere kant bekijken werkt en dan hoef je helemaal geen beste vriendjes proberen te worden. Je kunt respect voor elkaar hebben terwijl ieder in zijn rol blijft.
Ik denk dat mijn kinderen die les geleerd hebben en met hun kinderen nooit in de val trappen die jij nu zo wagenwijd openspert tov van jonge mensen die hier op dit forum en in hun paardenwereld hun best doen

Anja Seijn schreef op woensdag 28 oktober 2009, 9:33:


Helemaal mee eens Anja,maar van bovenaf roepen: hou je mond omdat ik volwassen ben en het dus beter weet, is weer het andere uiterste toch?

Midden onder een les, paard protesteert bij achteruitgaan, staart zwaaien, wat hoofdschudden, oren naar achter en gaat, boem, liggen.
Gelukkig kon de driver er af springen, want het was ook de bedoeling om even te gaan rollen....
Heb haar er weer opgezet en een zweep in handen gegeven.....
Ik vond dit om met Inge Teblick te spreken een van de 2 keer per jaar dat geweld gerechtvaardigd is. Maar het is niet meer gebeurd. Misschien wel door het ooit opgebouwde zweepkrediet.
Iemand een andere oplossing?

Christel Provaas schreef op woensdag 28 oktober 2009, 17:14:


Bedankt voor jullie moeite er over na te denken.
Ik heb het misschien wat slordig,snel, opgeschreven. Toen hij ging liggen liep hij alweer vooruit.Echt gewoon op't gemakje zoals eenpaardnormaal gaat liggen. De oefening was stap, stop ,achteruit. Zadel heb ik gecontroleerd, singel zat heel los.
Het is een Parellipaard, dus achteruitgaan kent ie. Ik heb naderhand zijn rug bevoeld, ik loop er nog steeds over na te denken ,maar kan geen aanleiding bedenken anders dan , "ik heb geen zin meer, ik ga liggen en doe d'r maar es wat aan"

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 28 oktober 2009, 18:41:


Eddy, vrouwtje is 45 kilo, heeft gestransplanteerd orgaan, draagt body protector, heeft géén zelfvertrouwen, is inconsequent. Ik moet van nul beginnen omdat ze dolgraag opnieuw wil leren rijden, dan is lekker blijven zitten totdat je paard weer opstaat geen optie en zeker niet als ie dreigt te gaan rollen.
Ik denk echt dat het paards manier is om onder werk uit te komen.