Nils Vellinga schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 19:32:


Elke dag en nu het bijna weg is, om de twee dagen.

Hennie van Oosten schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 17:34:


Ik geloof dat de rechtgesnaarde PN-er dit NIET geweldig mag vinden, want het is dit paard met bit aangeleerd. Dan ben je dus FOUT bezig!

Mariss schreef op woensdag 28 oktober 2009, 11:57:


Is het een IJslander? Ik heb me eens laten vertellen dat die hun warmte dmv snel ademen kwijtraken ipv dmv zweten. Om die reden zijn ze niet zo geschikt voor de endurancesport, waar pols en adem graadmeters zijn.

Anja Seijn schreef op woensdag 28 oktober 2009, 9:33:


Ik vind niet dat de meisjes Muiske en Florence een grote bek opgezet hebben waarbij omgangsnormen en respect ver te zoeken zijn. Ik vind dat ze hun mening in elk bericht met inhoudelijke argumenten hebben ondersteund.
Iets waar volwassenen op dit forum van zouden kunnen leren, zowel wat respect als argumentatie betreft.
Ik volg Muiske en Florence al wat langer via internet en heb groot respect voor wat ze durven en kunnen met hun paarden, op een basis van wederzijds vertrouwen. Daarbij staan ze open voor kritiek en heb ik ze niet op kapsones kunnen betrappen. Van zulke getalenteerde en toegankelijke paardenmensen mogen er meer zijn.

(Ik doel niet op het wondverzorgingsvraagstuk).

Piet schreef op woensdag 28 oktober 2009, 16:32:


Cadiz heeft een periode gehad dat hij ging liggen zodra ik het zadel erop legde, extreme zadeldwang, het werd hem dan teveel en de grond zakte onder zijn voeten weg, zoiets. Precies onder de singel komen heel veel zenuwen samen, die zo'n reactie helpen veroorzaken.
Het enige wat helpt is zorgen dat hij op zo'n instortmoment vooruit weg kan, heb ik ervaren. Want als ik de billen al zag samenspannen en ik probeerde dan achterwaarts weg te stappen, zakte hij gegarandeerd in elkaar. Achterwaarts geeft wellicht meer druk op dat punt, en dan is gaan liggen snel gebeurd.
Het verhaal van jouw paard (oren plat) klinkt als pijn bij het achterwaarts gaan, dus ik zou er eens een osteopaat of een Cindy op los laten.

Psychisch: Achterwaarts gaan is een vertrouwenskwestie. Een paard gaat niet zonder meer achteruit want hij ziet niet waar hij zijn voeten neerzet. Hij moet dus maar van jou aannemen dat het kan.
Fysiek: Achterwaarts gaan is een goede oefening voor bekkenkanteling. Als het protest zo groot is, is er misschien iets medisch aan de hand.

Piet schreef op woensdag 28 oktober 2009, 16:32:


Het was warm vandaag, misschien had het paard het warm gekregen? Je hebt van die onfatsoenlijke paardentypes die omdat ze het warm hebben, gaan rollen waar ze een stukje zand zien, ruiter of geen ruiter, ik heb het in de duinen wel meegemaakt: zwaar, warm en zand nabij.

sacima schreef op donderdag 29 oktober 2009, 10:27:


Is die bak zwaar? Vergeet niet dat in een dressuurbak om de haverklap een bocht komt die balansaanpassing vraagt, dat galoppeert niet lekker, zeker niet voor een fries die gefokt is om simpel rechtuit te draven voor de wagen. Op de buitenrit ga je rechtdoor, dat galoppeert al wat gemakkelijker; hij kan dan ook snelheid gebruiken om de galop te produceren.
Beperk voorlopig de galop tot buiten en werk in de dressuurbaan aan de ontwikkeling van draagkracht en balans op een laag tempo in draf.
Een fries is van nature geen galoppeur, dus het zal altijd moeilijk blijven.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 29 oktober 2009, 10:47:


Wat is precies de taak van de helper in het midden? Wat kan hij feitelijk doen? (ik neem tenminste aan dat hij in jouw situatie geen longeerzweep in zijn handen heeft)

Piet schreef op donderdag 29 oktober 2009, 17:19:


Heb um ook net ontdekt. EMS/.r. en cushing... veel nieuwe boeiende info!

Cedric Coucke schreef op donderdag 29 oktober 2009, 18:31:

En dat in enige weken. Het is waarlijk wonderbaarlijk.

Spirithorses schreef op donderdag 29 oktober 2009, 21:20:


In theorie kunnen overbouwde paarden moeilijker verzamelen. Maar ook bevestigt hier de uitzondering de regel. Het paardenras dat bij uitstek uitstekend verzamelt, is de lipizzaner. De spaanse rijschool in Wenen zit er vol mee. Laat die nou van huis uit overbouwd zijn!

Maria Delavega schreef op donderdag 29 oktober 2009, 23:25:

Ach, wat is lelijk... hoe het gebruikt wordt is veel belangrijker. Wanneer de gewrichten sterk/groot zijn en gemakkelijk en ver kunnen buigen, en de spieren errondom voldoende getraind zijn, maakt de hoogte van het kruis t.o.v. de schoft niet uit wat verzamelgemak betreft.
Dressuurwarmbloeden die alvast bergop gefokt zijn, hebben bv weer de grootste moeite om te verzamelen, terwijl hun bouw dat juist zou moeten vergemakkelijken.

Maria Delavega schreef op vrijdag 30 oktober 2009, 9:41:


Je laatste aanname klopt niet. Bergopwaarts gebouwde paarden hebben niet standaard moeite met verzamelen; hun bouw zou het juist gemakkelijker moeten maken. Immers zij hoeven maar een klein stukje extra te 'vouwen' in de achterhand.

Er wordt veel moeite gedaan om het warmbloeddressuurpaard zodanig te fokken/bouwen dat de verzameling uiteindelijk nog maar peanuts is. Het gekke verschijnsel doet zich dan voor, dat deze paarden er uiteindelijk juist wel moeite mee hebben. Op Grandprix-niveau zie je weinig dalende achterhand in de zwaar verzamelende oefeningen, hoe hoog de cijfers ook zijn, maar even los daarvan. De fokkerij bereidt al een heel stuk voor, en toch blijft de verzamelkunst achterwege!

Ik denk dat het aan 2 dingen ligt.
Deels aan het type paard. De warmbloedfokkerij gebruikt veel engels volbloed-bloed (lekker heet, men noemt dat: expressief) en volbloeden zijn van huis uit gebouwd om hard te scheuren, de benen eruit te gooien en af en toe een sprong te maken. Het tegenovergestelde van verzameling dus. Ik vind dan ook dat het een vorm van de plank ernstig misslaan is, om zo'n paard op wedstrijdniveau bewegingen te laten maken waar het in aanleg niet voor bedoeld is. Ja, ook al fok je de kont alvast in verzamelstand.

Het 2e ding is trainingsmethode. Onder de dictatuur van de moderne dressuurleiders worden de paarden voornamelijk op de hand gereden, waardoor achterhandgebruik -dus verzamelkunst- niet correct ontwikkeld wordt. Het feit dat dit beloond wordt met punten, houdt het in stand.

En dan is er ook nog zoiets als beweeglijkheid en sterkte van de gewrichten, iets genetisch.

Mooi voorbeeld is het olympische paard Balagur, de orlov draver van de Russische Korelova. Een naar dressuurmaatstaven gemeten lelijk paard, ook overbouwd en niet dressuur gefokt. Heeft er al een carrière als circuspaard en als politiepaard op zitten en werd 6e op de OS. Weinig paarden laten zo'n correcte piaffe en passage zien als deze oude rot, dit paard gaat echt 'zitten'. Zijn bouw lijkt verzameling te bemoeilijken, maar zijn training, die klassiek is, draait dit helemaal om. Ook zitten er stevige pootjes onder, met sterke gewrichten, niet van die dunne dressuurstokkies.
http://pets.webshots.com/photo/2262438650102964020xQlfKG
(De foto is al qua overbouwd-zijn wat 'gunstiger' aangesneden, kijk naar de loodlijn van de muur links).

e m kraak schreef op vrijdag 30 oktober 2009, 16:51:


Recht is iets anders dan verzameld.
Verzameld is: meer gewicht boven een kleiner oppervlak. Dus: achterbenen verder naar voren, dragend onder de massa.
Een paard kan ook niet-recht verzamelen, bv in een levade met een achterbeen iets verder dragend eronder, iets opzij, of iets scherper gehoekt. Dat is dan wel "verzameld" maar niet geheel recht. De lipizzaners uit Wenen laten dat soms ook zien. Op zie je bv dat links meer draagt.
Recht is als er lateraal evenveel druk/energie/kracht/aanspanning aanwezig is.
Recht kan maar beter vooraf gaan aan verzameld, anders krijgt 1 been (of benenpaar) het zwaarder te verduren met uiteindelijk kans op blessures.