Marlies Sanders schreef op maandag 14 september 2009, 21:16:


Dit is niet voor een hele dag, alleen voor de nacht. Overdag staat ze in de wei, met graaskorf. Ik denk dat je met een beetje creativiteit er ook wel veel meer in kan doen voor de hele dag, maar daar heb ik geen ervaring mee.
In het begin vond ze het moeilijk om het hooi te pakken te krijgen en raakte ze soms wel een beetje gefrustreerd, maar nu is ze er al weer erg handig in en gaat het sneller. Dat is mijn frustratie, want hoe moeilijker ik het eten voor haar maak, met de bedoeling dat het langer duurt, hoe handiger ze wordt. Ook raakt ze daardoor steeds meer gebrand op eten dwz als ze in de wei staat is er maar een ding.... ETEN!!! Soms denk ik wel eens dat al die beperkingen averechts werken.

Julia el Mecky schreef op maandag 12 oktober 2009, 21:27:


Ik heb een hooinet met vrij kleine mazen van ong 6 x6 cm en een rooster met mazen van 7 x 7 cm. uitgeprobeerd. Hooinet is veel moeilijker. Dit ligt ook dubbel over het hooi heen, zodat de mazen nog kleiner worden. Eten met het rooster ging bijna net zo snel als zonder iets, omdat ze het hooi met een flinke ruk in grote plukken door de mazen trok.
Maar mijn ervaring is ook: hoe moeilijker je het maakt, hoe handiger ze worden.

Anja Seijn schreef op woensdag 14 oktober 2009, 23:43:

ik weet niet meer waar ik het zag, met een hooinet.

Bedoelde je dit? Ik heb het zo opgelost.
http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=1038

Spirithorses schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 14:18:


Het koord of draad waarvan het net gemaakt is, moet volgens mij niet te dun zijn. Ik had een goedkoop hooinet met kleine mazen besteld, maar durf het niet te gebruiken omdat het koord veel te dun is naar mijn zin. Ik ben bang dat mijn paard er met de tanden in blijft haken, ze is nl nogal gulzig en ongeduldig met eten. Misschien gebeurt dat nooit, maar ik wil het risico niet nemen.

van lennep schreef op maandag 9 november 2009, 19:26:


Leesvoer om het weer te snappen.

http://www.paardenbegrijpen.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=421&Itemid=141

Op de site van Marijke de Jong staat nog veel meer uitgelegd over de verschillende dressuuroefeningen. Kan je nog uren blijven lezen. Zeer aan te raden.

Jasmijn Wauters schreef op dinsdag 10 november 2009, 9:26:


Je vraag was wel niet aan mij gericht maar misschien heb je iets aan deze link.
http://klassieke-rijkunst.startpagina.nl/

Christel Provaas schreef op vrijdag 13 november 2009, 12:22:


Ik wil ook altijd graag weten hoe het in theorie is, daarom vind ik deze discussie ook zo interessant. Leer ik weer veel van.
Heb ik het goed als ik zeg dat een gebogen paard beter is dan een paard zonder buiging, omdat een gebogen paard zijn binnenachterbeen onder de massa/zwaartepunt plaatst en zichzelf dus draagt en een recht paard plaatst zijn binnenachterbeen achter de massa/zwaartepunt langs en draagt zichzelf dus niet?

Noortje schreef op vrijdag 27 november 2009, 9:47:


Ik heb geen ervaring met mennen, maar vorige week vertoonde mijn paard onder het zadel hetzelfde gedrag als jouw paard: bijten naar haar borst en zwaaien met haar hoofd. Ik dacht eerst ook aan insektebeten oid. Nu denk ik dat het jeuk was door meer zweten dan normaal ivm het warme weer. Het is nu koeler en het gedrag is over. Ook mijn paard staat deze winter voor het eerst ook 's nachts buiten en haar vacht is duidelijk dikker dan vorig jaar. Ik denk dat zo'n dikke vacht met dat warme weer best irritant kan zijn, zeker als er ook nog een borsttuig tegen aan drukt. Misschien is dat de oorzaak? Zoals ik al zei men ik niet dus moet ik mij er misschien niet mee bemoeien maar het gedrag was zo herkenbaar, dat ik je mijn idee erover niet wilde onthouden.

Hallo,

Ik ben bezig om met mijn paard het trailerladen te oefenen. Dat gaat redelijk goed. Ik krijg haar in de trailer, met voer als motivatie, maar het probleem is dat ze er niet in wil blijven staan.

Het gaat als volgt: Ik loop met haar mee de trailer in. Ze komt met enige aarzeling met me mee tot helemaal voorin de trailer waar een hooinet hangt. Ze neemt dan een paar happen en stapt dan een paar passen achteruit om het op te eten. Soms blijft ze ook een minuut of twee voorin de trailer staan eten, maar als ze dan iets hoort of ziet, is dat een aanleiding om weer achteruit de trailer uit te gaan. Soms helemaal eruit, soms half. Ik hou haar niet tegen als ze achteruit gaat.

Nu weet ik niet hoe ik hier op zal reageren. Ik kan natuurlijk gewoon zo door oefenen in de hoop, dat hoe vaker ze in de trailer komt, hoe gewoner het wordt, tot ze geen aanleiding meer ziet om eruit te gaan. Maar ik ben bang dat het achteruitlopen een gewoonte wordt en dan komen we niet verder.

Ik was van plan om de stang er pas achter te zetten als ze niet meer uit zichzelf de trailer uitging, maar misschien moet ik het toch eerder doen, om het achteruitlopen te voorkomen en een eventueel beginnend patroon te doorbreken.

Ik zou het heel fijn vinden als jullie met mij mee willen denken, want ik vind het een denkproces.
De meeste mensen om mij heen zouden zonder pardon de stang erachter zetten, klep dicht en wegrijden, maar ik heb voor de weg van de geleidelijkheid gekozen. Alleen soms kan ik daarin doorslaan en verlies ik de realiteit uit het oog, dus daarvoor wil ik graag jullie advies.

Christel Provaas schreef op woensdag 13 juli 2011, 23:12:


Ik wil het inderdaad graag zelf doen, omdat bijna iedereen mijn manier maar omslachtig vindt. Het gaat er dus om welke helper. Ik zal mijn gedachten er eens over laten gaan, want het is wel een goed idee. Bedankt.

Merel Stoffers schreef op woensdag 13 juli 2011, 23:52:


Dank je wel voor het compliment!

Ik kan mij ook zo goed voorstellen dat een trailer voor een paard vreselijk is, en heb dan zoveel begrip daarvoor dat ik misschien niet genoeg doorzet. Dat is mijn valkuil, denk ik.

Wat ik zie is dat ze eigenlijk nog voortdurend de trailer uit wil, maar nog even blijft om te eten van dat lekkere hooi. (mijn paard is maar voor een ding op de wereld en dat is ETEN).
Er is nog weinig ontspanning in de trailer en daar ben ik naar op zoek. Hoe krijg ik het voor elkaar dat ze het in die trailer wel best vindt.
Nu is het ook niet zo dat ze erg zenuwachtig is, het is een koudbloed en niet erg heftig in haar reacties, maar ze is argwanend.

We blijven maar gewoon dooroefenen, twee keer per dag. Vandaag las ik een rustdag in. Ik heb de trailer 2 weken en dat kan eventueel nog langer als het nodig is.

Anne Maria schreef op dinsdag 20 september 2011, 23:35:

Mijn ervaring is dat bij een hangend hooinet de zwaartekracht meehelpt, zodat het paard sneller kan eten. Het hooi valt er a.h.w. uit. Leg je het net horizontaal, dan moet het paard het hooi er tegen de zwaartekracht uittrekken en dat duurt net iets langer. Overigens is het niet veel langer, want hoe moeilijker je het maakt voor je paard, hoe handiger ze worden. Veel oefening en uitstekende motivatie. Het is voor mij ook een voortdurend gevecht tegen de vraatzucht van mijn paard!

Sinds ruim 2 weken heb ik een zelfbedachte en -gemaakte hooi-automaat in gebruik voor mijn paard, zodat ik haar rantsoen hooi in 3 á 4 porties kan geven.

Het probleem was, dat het portie hooi voor de nacht in een uurtje eten op was, waarna ze zeker 10 uur tot soms wel 12 uur zonder eten stond. Onbeperkt hooi geven is geen optie (koudbloed: wordt dan echt veel te dik) en aangezien mijn paard bij een particulier in pension is, kan ik niet laat in de avond door het bos naar mijn paard fietsen om hooi te gaan geven.
Dmv een fijnmazig hooinet heb ik de tijd dat ze eet met ong. 1 uur kunnen uitbreiden, maar of ze nu 10-12 of 9-11 uur zonder eten staat , maakt niet erg veel uit.

Na heel wat denkwerk heb ik dus nu een hooi-automaat. Ik heb het bedacht, mijn man en een vriend van hem hebben de praktische uitvoering gedaan en mijn jongste zoon heeft de elektronische regeling gemaakt.

Het ziet er zo uit.
http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=1465

Er zijn drie vakken, waarin elk een portie hooi kan. De vakken hebben een beweegbare bodem. Op een bepaalde tijd, die ik in kan stellen, valt de bodem onder het hooi vandaan (als een valluik) en valt het hooi dus naar beneden en, door de schuine bodem, tegen de tralies aan. Paard kan dan door de tralies het hooi opeten.

Het werkt tot nu toe wonderbaarlijk goed. Minpunt is nog dat mijn paard schrikt als de bodem naar beneden valt. Voor haar komt dat erg onverwacht. Zomaaar ineens een zoemgeluid en een klapje van het valluik in de stille avond. Gelukkig is er dan wel het hooi. Ik hoop dat ze er op den duur zo aan gewend is dat ze niet meer schrikt.
Ook ben ik een beetje beducht voor stress bij mijn paard, omdat ze (nog) niet weet wanneer het hooi valt, maar hopelijk went dit ook.

Ik ben heel benieuwd wat jullie er van vinden.

Koen Theys schreef op zaterdag 8 oktober 2011, 21:11:


Deze automaat is helemaal volgens mijn wensen gemaakt. Al denkend, bouwend en uitproberend is hij ontstaan. Hij is nog niet genoeg uitgetest om hem voor een ander te gaan maken. Bijv. de regeling en de bediening van de "valluiken" hebben ruim 2 weken gewerkt, maar ze moeten zich nog bewijzen. Als hij er over 2 maanden mee stopt, ben je ook niet blij. Bovendien is dit ding ook niet goedkoop. Gemaakt van RVS (roestvrijstaal) en trespa en er zitten aardig wat arbeidsuren in.
Ik ben trouwens wel blij met je reactie. Ik ben nogal trots op dit projekt en het is erg leuk als iemand anders er ook het voordeel van ziet.