Anja Seijn schreef op vrijdag 21 augustus 2009, 17:51:
> Na een heel verhaal kom ik tot het punt, wat ik eigenlijk wil
> maken. Wat ik nu niet begrijp en waardoor ik aan deze methode
> twijfel is het feit dat ik het idee krijg dat de
> clickertrainers onderling maar niet op één lijn kunnen geraken.
> Eventjes heel kort door de bocht, het welles, nietes, mits,
> maar en als ... draagt mijns inziens niet bij dat leken zoals
> ik er ééntje ben, razend enthousiast raken van deze methode (ik
> ga hem overigens wel inzetten, want de puzzel bij Nolasco is
> mij te groot). Wordt het doel op deze wijze niet voorbij
> gestreefd? Het is maar een vraag hoor, geen aanval.
Omdat
clickertraining minder simpel is dan het op eerste gezicht lijkt valt er veel over te theoretiseren. Voeg daar dan nog wat gezeur en belangrijkdoenerij bij en inderdaad. Niks aan te doen. Je mag hopen dat ieder voor zich zelf in staat is te ontdekken of en wanneer je ermee wilt werken.
Uit ervaring weet ik dat het juist voor paarden die door trauma's uit het verleden druk als iets gruwelijks ervaren het een fantastische methode is om zowel gewenste trainingsresultaten te boeken als vertrouwen op te bouwen.
Dus het zou erg zonde zijn als je door het geleuter zou afhaken.
Warboel
