Uit eigen ervaring: twee IJslanders (ook een sober ras) op een stuk van 15 are (dus 5x zo groot als jouw stuk)
=> resultaat: geen fatsoenlijk gras meer na een 3 à 4-tal weken, véél zand (dat ze toch binnenkrijgen, want ze knabbelen aan alles wat maar iets of wat zijn kopje door't zand steekt) en een paddock die ook volgende lente niks meer zal geven.

=> gevolg: na 5 maand beslist om te verhuizen naar een groter weiland van 1 HA, waar ze in de winter op een paddock staan (met schuilstal, hooi, stro en bietjes om te knabbelen) en in de zomer gras hebben op de weide en dit in 4 stukken gelijkmatig afknabbelen, zodat er altijd gras is tot het gras stopt met groeien.

Ik zou het dus niet meer doen, ze op zo'n klein stukje zetten als het anders kan (en ja, daar komt stress en zoekwerk bij en gaat me meer kosten, maar je moet altijd streven naar het beste voor je paard)

Paard alleen zetten is trouwens zielig Dan koop je best nog een gezelschapje erbij (ook een sobertje)
Ik zag gisteren iets vertederends op tv: een hangbuikzwijn haar beste maatje was een kip en die volgde die overal... zo lief!

Nils Vellinga schreef op zondag 30 augustus 2009, 23:58:


Ik zou voor leuke foto's van paarden aan de muur gaan, of een fatsoenlijke plek vinden waar je paard met andere paarden in de wei kan staan. Paarden hebben beweging nodig en een maatje is onontbeerlijk.

Jansendewit schreef op zondag 30 augustus 2009, 22:10:


Een stukkie van 300 m2 is geen weide, maar een tuintje.
Bovendien kun je een paard niet solitair houden, dus moet er al een maatje bij. Dan heb je 2 paarden in een tuintje staan.
Dat moet je niet willen, lijkt me zo.

Jansendewit schreef op zondag 30 augustus 2009, 22:10:


Heb ooit - bij gebrek aan beter - mijn paard op een stukje van een 750m ongeveer gezet.
Omdat ze daar alleen stond, hebben we er een shet bijgekocht als gezelschap.
Ze heeft er heel even alleen gestaan en het was zo triest omte zien hoe eenzaam ze was. Natuurlijk zocht ze veel aandacht bij ons maar wij konden een maatje niet vervangen, wij zijn geen paard en lijken er in de verste verte niet op. Spreken niet dezelfde taal- al proberen we nog zo hard.
Wat de grootte van het postzegelstukje grond betreft, alles wat gras was of waterop leek was in no time verdwenen. Gelukkig stonden ze daar op erg doorlatende zandgrond dus een modderpoel was het er nooit, plassen verdwenen al bijna voor ze konden ontstaan.
Denk er wel aan dat ze op dat kleine stukje plassen en mesten, het zand zal als het niet voldoende regent erg gaan stinken. Het zal een overlast van vliegen geven...
Verder moet een paard kunnen bewegen en dient niet worden opgesloten op een paar vierkante meter. Natuurlijk is alles beter dan een stal maar een paard heeft weidegang nodig en dit kun je moeilijk weidegang noemen.
Misschien als winterverblijf met schuilstal en in de zomer op de wei; zoals al hierboven geopperd?
Pff, ik weet het niet.
Ik zou er zelf niet aan beginnen, je moet wel eerst zien of je goed voor een dier kan zorgen en kunt geven wat het nodig heeft vooraleer je het aanschaft.
Aan de andere kant, er staan er massa heel hun leven opgesloten in hun eentje op stal ...
Maar om dat nu als criterium te gaan gebruiken....ik neem dan toch liever een ruime wei met schuilstal als criterium