Merel Stoffers schreef op vrijdag 2 april 2010, 1:23:


Je moet er ook niet op gaan zitten, hé Merel
Wel herkenbaar overigens (nee, niet dat zitten op je parkiet) ... onvoorstelbaar hoeveel dienstverleners je om je paard kan laten lopen. Van natuurkundige met pendels tot paranormaal begaafden die met je paard gaan "praten" en alles wat er tussen zit. Zo hoorde ik vandaag op de radio dat er in dierenkliniek van de Universiteit van Utrecht behandelingen mogelijk zijn om je huisdier te laten bestralen als kanker geconstateerd is. Een vrouw vertelde dat haar hondje alles voor haar was, de behandelingen kost zo'n slordige EUR 2.500,--! Aan de andere kant van de wereld sterven er kinderen aan onschuldige en goed te behandelen ziekten en hier gaan we onze huisdieren laten bestralen!
Wat mij bij paarden op valt, om het even welk forum, is dat men blijkbaar geen genoegen neemt met een gezond paard. Op één of andere manier moet het paard "iets" hebben. Het is geen oordeel, maar het valt mij wel op en dan krab ik mij soms wat vertwijfeld achter de oren luxe probleem?

Merel Stoffers schreef op vrijdag 2 april 2010, 1:23:



Mag wel ff vreselijk lachen zeker?

Dit slaat uitsluitend op de opmerking van de parkiet hoor!

Anja Seijn schreef op vrijdag 2 april 2010, 1:34:


Daar begint het soms wel vreselijk op te lijken. Ik lees dit ook allemaal, zonder overigens de verhalen en constateringen in twijfel te trekken... en denk weleens: mensen... zijn er dan nog wel gewone, normale, gezonde dieren?
Als ik dan kijk hoe ze hier in Portugal hun dieren behandelen?
Niet. Gewoon: niet.
Da's ook niet goed... maar als dieren ziek zijn, gaan ze gewoon dood. Punt.
Ik zal niet alles over een kam scheren hoor, en zeker niet alle Portugezen.
Hier op het platteland zal het gerust allemaal wat 'harder' toegaan als in een luxe en verwende welvaartstaat.
Was vandaag nog bij oude mensen, gras strimmen voor onze paarden. Omdat we zelf gewoon nagenoeg niets te grazen hebben. Dus we doen die moeite. Bus vol!
De oude baas had met de zeis al flinke stukken platgelegd voor ons... gewoon inladen en ze hebben weer een paar dagen te vreten. Buiten natuurlijk het hooi wat we nog bijvoeren.
Deze mensen hebben 10 katten rondlopen, de meesten hoogdrachtig.
Sterileren? Doen ze niet. Castreren? Ammehoela!
En toch wordt alles liefdevol verzorgd. Alleen bestaat die verzorging niet uit een medicijntje hier... en een pilletje daar. Laat staan dat ze blikjes kattenvoer kopen.
Nee hoor... ze halen een paar kilo oud brood bij de bakker voor 60 cent.
En het was een megazak! En dat krijgen ze te vreten, honden en katten.
Oud brood en restjes tafelafval. De dieren eten wat de Portugezen eten.
Zagen ze er slecht uit??? Nee, helemaal niet zelfs! Er liepen net zo goed oudere katten rond, dus deze sterven niet op jonge leeftijd.
Het doet mij weer beseffen in wat voor luxe wij zijn opgevoed en ik voel me dan weleens schuldig. Wij kopen voor onze ene kat wél blikjes vlees. Oh, niet het allerduurste, gewoon normaal.
Paarden idem dito. Gewoon, allemaal lekker buiten. Aan een stick en een lang touw.
Is het gras in een cirkel afgevreten dan wordt het dier verplaatst.
Zo gaat het hier. Inmiddels ben ik er al aan gewend om dit zo te zien.

Als ik dan lees dat een hondje bestraald wordt voor zoveel geld.... vraag ik me weleens af of dat dan normaal is?? Ja, het is ieders eigen keuze en dan respecteer ik ook. Het staat alleen wel in een heel schril contrast met een bont poesje... wat wij vorige week naar de andere wereld geholpen hebben.
Nee, niet met plezier. Diertje liep al weken in onze stal de muizen uit te roeien... En ik dacht dat ze drachtig was. Verheugde me daar ook op, ondanks dat deze kat normaliter niet te benaderen was..... Helaas bleek het een buik vol met oedeem te zijn... van hoogstwaarschijnlijk peritonitis (buikvliesontsteking). En dan de natte vorm.
Ze was zo ziek dat ik haar kon pakken. En lag hier gewoon te kreperen, mauwend van de pijn. Geen hulp voor haar, niemand gaat ermee naar een DA om haar uit haar lijden te verlossen. Vandaar.

Het is heel simpel... als je zelf nauwelijks te eten hebt en hard moet werken (Portugal anno 2010) voor zo'n 800 euro in de maand.... ga je niet zoveel geld uitgeven aan een DA voor een dier. Het is grof gezegd.... maar die krijgt gewoon een spade in haar nek.

Groetjes,

Wil.

Anja Seijn schreef op vrijdag 2 april 2010, 1:34:


Wát een onzin verhaal Anja! (Natuurlijk ook het doorgeschoten verhaal van onze Eddy, daar ga ik maar niet op reageren)
Ook het verwijzen naar arme kindertjes is onzin. Hoeveel paarden heb je? wat kosten die per jaar? Kijk eens hoeveel kindertjes......
Jij doet dat omdat je dat prettig vindt en omdat het je hobby is en omdat je van die beesten houdt.
Ik kan me levendig voorstellen als een hondje of poes de plaats ingenomen heeft van je gezin, of je kinderen of helpt je eenzaamheid te verdrijven of alleen maar omdat je zielsveel van het dier houdt, dat een aantal jaar doorleven door gebruik te maken van de kennis van de geneeskunde je dan niet in de eerste plaats op je portemonnee gaat letten.
In Terneuzen in een dierenarts die kankergevallen al jaren doorstuurt naar een kliniek in Parijs, met zoveel succes dat hij nu een dierenziekenhuis met die faciliteiten gaat openen.
Tuurlijk kost het geld, maar ja dat kost een luxe badkamer ook. Je kunt je per slot van rekening net zo schoon krijgen in een teiltje met groene zeep. En kijk eens hoeveel arme kindertjes .....

Effectief kunnen rijden/gymnastiseren, goede begeleiding, helpt zoveel voorkomen, of verbeteren. Ik geloof echt wel dat er gevallen zijn waar ze juist kunnen helpen, of info kunnen geven, maar het rijden...........
Ga nu zelf rijden 9.00 les
Anita

jezus, nu krijg ik wel de indruk van struisvogeltjespolitiek zeg!
Krakers zijn chiropractors, en zijn geen osteopaten. Er is een hemelsbreed verschil tussen.
Ik heb behoorlijk wat kennis achter mijn kiezen zitten, vanalles wat én ik ben één van de meest kritische personen. Ik laat me dus nog zo direct niets wijsmaken neen en ik heb een hekel aan "kwakzalvers".
Er is heel veel aan de hand met de paarden, maar mensen voelen het niet, zien het niet, willen het niet weten, of krijgen nergens antwoorden op hun vraag. Als je hen dan kan aanduiden waar de problemen zitten en je hen het zelfs laat vergelijken met de andere zijde bv of je kan hen een verschil laten voelen na een behandeling of hen op weg helpen om dit probleem weg te werken, ... Ja inderdaad dan zijn wij goed bezig met onze zakken te vullen en onzin te vertellen pffffffffffffffff!
Als je wist waarnaar te (of gewoon zou willen) kijken of te voelen, zou je het probleem wel onderkennen.
Hoe was de zin nou weer? Mensen zijn vieze beesten

Anita Cats schreef op vrijdag 2 april 2010, 8:10:


Ja, maar het is toch ook zo. Mensen moeten dan effectief soms zelf gaan inzien dat ze dingen moeten gaan veranderen, meer aandacht moeten gaan besteden aan bepaalde zaken, afstand moeten doen van hun lievelingszadel, ... omdat zij soms gewoon de oorzaak zijn van alle ellende van hun dier (of de vorige eigenaars bv). Zulke zaken moeten toch grondig besproken kunnen worden én we kunnen soms alleen maar hopen dat er geluisterd wordt. En daar ligt dikwijls het probleem. Uiteraard zijn er ook veel paarden die nooit klachten hebben, die gewoon gezond zijn. Zo maar erg zijn als dat niet zo was En ook dat wordt dan uitdrukkelijk vermeldt

Dat is helemaal fantastisch voor jou Eddy!

Ik laat me al twintig jaar of langer "manipuleren" of "kraken" en daar voel ik me dan weer helemaal fantastisch bij. Daarna voel je je als herboren. En dan moet ik geen pijnstillers of ontstekingsremmers nemen, dat vind ik nog fantastischer.

Chiropraktors bestaan trouwens al duizenden jaren, lang voor ze pillekes hadden uitgevonden. Chiropraktors en osteopaten kijken naar het hele lichaam, niet alleen naar de symptomen.

Er lopen natuurlijk goede en slechte tussen, net zoals er goede en slechte artsen en dierenartsen zijn.

Marianne

Piet schreef op vrijdag 2 april 2010, 7:57:


De paarden kosten mij per jaar wat een gemiddelde vrouw jaarlijks aan uiterlijke verzorging en garderobe uitgeeft. Ik hecht daar geen enkel belang aan. Kwestie van keuzes maken.
Daarnaast schenk ik jaarlijks aan diverse organisaties en nee, dat is niet een euro'tje in een collectebus. Ook zijn het niet de grotere organisaties, maar particuliere initiatieven.
Momenteel zijn wij benaderd om transport van hulpgoederen te ondersteunen. Onze ondersteuning zal inhouden de totale inrichting met betrekking tot ramen en ventilatie van een vrachtwagencombinatie. Stichting Wereldasielen is hierbij betrokken, om je een idee te geven http://www.paardentransporten.eu/sponsor_wereldasielen.htm
Ook ondersteun ik diverse projecten waarbij "kindertjes" niet vergeten worden. Ik denk op die manier mijn steentje bij te dragen en hoop oprecht dat dat een klein beetje verschil uit kan maken!


Portemonnee is ondergeschikt, kwaliteit van leven staat boven aan. "Houden van" betekent ook loslaten en niet kosten wat het kost een dier langer bij je willen houden omdat je er zo zielsveel van houdt. Altijd rationeel blijven en je afvragen "is dit in het belang van het dier of dien ik mijn belang?" Waar een vraag is, zal een aanbod ontstaan. Medische wetenschap is fantastisch, maar wel in dienst van en niet als doel!


Ik ben niet tegen DA's, fysiotherapeuten of ostheopaten ... in het geheel niet ... ik vraag mij alleen af of wij bij elke zucht of scheet een specialist de wei in moeten trekken. Jij bent toch ook wel eens een dagje niet lekker of je hebt je verstapt of je bent gestruikeld? Ik lees, niet alleen op dit forum, maar ook elders diverse topics waarbij ik mij serieus afvraag of we met de bij elkaar gescharrelde kennis niet een beetje aan het doordraven zijn.

PS: dit heeft overigens geen moer te maken met Namkje!

Wil schreef op vrijdag 2 april 2010, 2:45:


Ik moet ook erg lachen om deze mop. Je parkiet heeft overigens ook geen grondwerk nodig.

Anja Seijn schreef op vrijdag 2 april 2010, 1:34:


Op één of andere manier moet het

En zelfs ALS het paard niets heeft , vinden we wel iets nieuws uit

Anja Seijn schreef op vrijdag 2 april 2010, 10:04:


Ik heb niet beweerd en niet willen doen voorkomen alsof jij geen hart hebt voor je medemensen.
Het ging mij even om de vergelijking. Huisdier kost veel en de arme kindertjes.

Jij begon over die 2500 euro toch?
Maar wie bepaalt wat de kwaliteit van leven is? Is dat niet de veearts in samenspraak met de eigenaar en wordt dat ook niet voor een groot deel bepaald nadat die eigenaar eerst in zijn portemonnee gekeken heeft?
Ik mag een hond wel een spalk of buitenbeugel laten geven omdat z'n been gebroken is, terwijl vroeger afmaken het devies was. Ik mag hem wel laten opereren met zijn heupdysplasie, maar een kanker gezwel zou niet behandeld mogen worden? Ik neem aan dat ook hier een analyse voor gemaakt wordt. Als die in het voordeel van het dier uitvalt en de behandeling wordt geen lijdensweg dan zie ik geen enkel bezwaar en heeft dat niks met overdreven dierenliefde te maken. Het is dat we het nog niet gewend zijn.
Mijn grootvader liet alleen de veearts komen bij nutdieren. Afijn toen waren er geen dierenartsen. Met een hond of kat naar de veearts? Kom op zeg! De hond van de buurman heeft jongen en we sterven van de katten!!

Ik begrijp het heel goed hoor, het wordt alleen een beetje ongenuanceerd gebracht door mij.

Paardenvriendinnetje en ik hebben een standaard opmerking als we aan elkaar vertellen ergens niet tevreden over te zijn rondom de paarden (geeft niet wat): 'Oh, dan bel je toch de osteopaat'.
Da's natuurlijk gekkigheid, maar je ziet zo vaak dat het een soort 'onnuttig' is: paard staat 24/7 op stal en ruiter zit zo scheef als wat en trekt alleen maar, en vervolgens moet de fysio komen want het paard doet het niet zo als gewenst... Daar ken ik er een heleboel van, en dat vind ik jammer. Dáár komt de opmerking vandaan...
Ik denk zelf dat een goede fysio naar alle omstandigheden kijkt en dit ook zal benoemen. Helaas bestaat de wereld niet uit alleen goede hulpverleners...

Los daarvan wordt er veel 'geteut' met paarden en dieren in het algemeen. Ik houd er niet zo van, maar da's ieders goed recht. En zolang dat paard en ikzelf er geen last van hebben moet iedereen maar doen wat 'ie zelf goed vind. Dat mijn mening soms afwijkt is een ander iets...

Over Eddy: jij werkt hard, dat geloof ik direct. En dat zal je passie zijn, dat weet ik zeker, anders ga je de paarden niet in, nooit. Ik weet zeker dat fysiek werk beter is dan stilzittend werk, voor mensen, maar wel tot op bepaalde hoogte. Werk in de paarden is gemiddeld genomen niet goed voor je te noemen, al hangt dat onder andere af van welke werkzaamheden je mechanisch doet. Als je iets doet wat je passie is kan dat mentaal ook fijn zijn (maar ook belastend). In die zin volg ik je, en meer van je posts.
Maar niet iedereen doet dat werk, en hoeft er ook niet om veroordeeld, ik niet in elk geval.

Ook binnen de (manuele) fysio zijn er prutsers en goede hulpverleners die goed werk verrichten. En dat zeg ik niet omdat ik zelf fysio in opleiding ben of later paardenfysio zou willen gaan doen...
Ik vind je posts soms wat ongenuanceerd.

Piet schreef op vrijdag 2 april 2010, 12:00:


Ik denk dat we het in hoofdlijnen zelfs eens zijn met elkaar, Piet Maar soms is de lijn dun, zelfs flinterdun ... en blijft het vaak wikken en wegen. Waar stop je? Enfin, dit geldt ook voor mensen hé? De één zit om de haverklap en de ander moeten ze er naar toe schoppen. Voor beiden is wat te zeggen, denk ik.
Mijn ex-zwerfpoezen zijn overigens aan de poezenpil Ze zijn nog iets te jong om te steriliseren, maar de katers in de omgeving liggen wel op de loer De boel de boel laten is ook het andere uiterste, toch?