eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 23 maart 2010, 17:18:
> Anja Seijn schreef op dinsdag 23 maart 2010, 16:29:
>
>>
> losse teugel terug naar elkaar waarbij wéér een beloning word gegeven .Rij
> geen treintje maar ganzeformatie en geregeld schouder aan schouder !
> Gebruik je gezond verstand en reng afleiding en afwisseling in de
> wandelingen ! Laat hun de wereld ontdekken .
Nee we stoppen niet, we zijn net begonnen
!
Ik zit vanaf het moment dat ik weer bij je ben geweest bijna iedere dag op het paard. Ik lijk Elvis Presley wel "It's now or never .... tralalalala"
Volgende week dinsdagmiddag komen we naar je toe, dan moet je ons maar eens goed uitleggen hoe we de
one rein stop het beste kunnen aanleren.
Ondanks het feit dat zowel de paarden als wij elkaar niet kende ging het echt toppie. Goke heeft één keer gestaakt, vlak bij die meneer met dat radiografisch bestuurde vliegtuigje, maar ik heb het opgelost zoals jij met Cloud met dat enge touw (wat er best wel als een slang uit zag
), ze waggelde een paar keer achteruit, ik heb niet aan de teugels gezeten, maar wel duidelijk mijn benen aan haar gehouden. Toch wilde ze niet, toen werd mijn been ietwat duidelijker, zonder te schoppen (voordat andere denken dat ik op mijn paard zit te schoppen en te bonken, niet dus!). En ... Goke vertrok, ik wist wat ik deed!
Ik moest nog wel een paar keer aan mijn lessen denken, met mijn opgetrokken schoudertjes .... vooral bij die helicopter die echt wel laag overkwam (doen ze dat express?). Ik dacht toen echt "owwww kut, owwww kut" gelijk gevolgd door "hallo Seijn, ben jij 44 jaar en 1.80 m?" dussssss .... afhangende schoudertjes, handjes laag en gewoon blijven ademen, whahahahaha .... Goke vond het allemaal prima.
Ik ga Yvonne mailen of ze mee wilt lezen. Ze schrijft niet op het forum, maar heb haar wel via advertenties hier leren kennen ... kan ze ook lezen over haar Bertje en wat we tijdens de buitenritjes moeten gaan doen hé?
Eddy, bereid je voor ... ik ben los!
Verhalen
