van lennep schreef op woensdag 10 maart 2010, 23:31:
> >
> En toen ik er op ging zitten , deed ze in het begin redelijk wat ik vroeg
> , maar bleef naar Trudy trekken , en ik maar trekken aan de teugels [ DAT
> alleen maar dof ellendig [en brak , was net uit de nachtdienst] en murw
> geslagen...zie je wel , dit wordt nooit wat!!!!
>
>
Ach Ester,
iedereen ervaart 1 stapje voorwaarts en 2 achterwaarts. Is niet erg hoor, iet voor jou en niet voor je paard, want uiteindelijk ga je nog altijd voorwaarts daar waar je vroeger ter plaatse bleef of zelf achterwaarts ging. Als je met die gedachte vrede neemt, gaat te rest vanzelf. De lat niet te hoog voor je zelf leggen, daar doe je je paard geen plezier mee. Gewoon rustig verder opbouwen. Komt wel goed!
Trouwens Dames? Morgen hebben jullie een lekker uitje achter mijn hoek om! Als jullie een bezoekje willen komen brengen (apperitiefje drinken (heb nog een lekje elexir d'Anvers zelfs)) zijn jullie harte welkom
Verhalen
