Kleine kanttekening: paarden kunnen véél beter tegen de warmte dan mensen.
Ooit reed ik een endurance wedstrijd (35 km) met Buck; het was 31 graden en we startten om 12.00 uur. Onderweg stonden enkele groompunten met water om de paarden te koelen. Buck kwam fit over de finish en met een prima hartslag door de vetcheck. Ikzelf daarentegen rolde meer dood dan levend van mijn paard af.
Nu zal het per paard/ras verschillen hoe goed een dier bestand is tegen de hitte. Een fries of andere koudbloed zal er wellicht meer moeite mee hebben. Maar het is niet zo dat omdat wij het te heet vinden om iets te doen, dat automatisch ook voor onze paarden geldt.

Ik heb ook nog zowat .

Uit het handboek voor smeden Hoefkunde en Hoefbeslag
geschreven door Prof.Dr. H.M. Kroon hoogleraar zöotechniek en hoefkunde van de rijksuniversiteit van Utrecht en Dr. R.H. J. Gallandat Huet, Kolonel der militaire veterinaire dienst uit den Haag staat in de 5de druk die herzien is door Prof. Dr. G.m. Van der Plank en uitgegeven in 1953 staan in hoofdstuk 13 de nadelen van hoefijzers opgesomd.

a) Het ijzer verzwaart de hoef, waardoor er eerder vermoeidheid optreedt

b) De schok wordt minder goed gebroken bij het beslagen paard dan wanneer het met veerkrachtige hoef op de grond komt

c) De beslagen hoef zal, vooral bij het neerzetten op de bodem, minder vast staan dan de onbeslagen hoef, die door de elastische straal vooral voor uitglijden wordt behoed (!)

d) Het straalhoorn komt bij de beslagen hoef in het geheel niet of alleen met het onderste gedeelte van de straal op de bodem (* de stralen werden toen ook nog met ijzers zoveel mogelijk dragend gehouden! *) waardoor het de natuurlijke bevochtiging mist en droger zal zijn. Het hoorm neemt weliswaar niet gemakkelijk vocht op, doch wordt, wanneer het lang met een vochtige bodem in aanraking komt veerkrachtiger.

e) Zool en straal worden door het beslag van de bodem opgeheven, zodat de eerste altijd en de laatste dikwijls , de natuurlijke tegendruk op de bodem mist. Dit heeft tengevolge dat het hoefmechanisme minder goed werkt, de hoorngroei minder en de hoorn droger en harder wordt.
Verder is er een sterke druk op de zool, die geen tegendruk ondervindend eerder vlak wordt, terwijl, vooral bij wijde hoeven, de hoornwand naar buiten gedrukt wordt en de uit de aard zwakke plaatjesrand, de witte lijn, veel te lijden heeft.

f) De onregelmatige afslijting van de wand, waardoor de toon in verhouding van de verzenen te lang wordt, heeft geleidelijk een verandering van stand, een breken van de voetas naar achter, een meer doortreden in het kootgewricht en een sterke belasting van de buigpezen tengevolge.

g) Door het herhaalde nagelen in de wand heeft een verzwakking plaats, is er kans op splijten en brokkelen.

h) De bevestiging van het ijzer aan de wand door de nagel maakt de hoornwand altijd minder vrij in de beweging , waardoor het hoefmechanisme belemmerd kan worden.

i) Door het beslag en ook door fouten bij het bewerken en beslaan van de hoef , kunnen ziekten in de hoef optreden, die kreupelheid ten gevolge hebben.

Darna nog een hele verhandeling over de gevaren van het verliezen van ijzers.

Hoofdstuk 15
Wanneer paarden lang op stal (!) moeten blijven of enige tijd in de weide zullen blijven , verdient het bij gezonde (!) hoeven de voorkeur de ijzers te verwijderen.

Nog even over de straal:
........Nu begint men gewoonlijk met het besnijden van de straal. De straal moet men groot laten, opdat deze, óók bij beslagen hoeven , bij de belasting tegendruk op de bodem ondervindt en daardoor functioneert bij het hoefmechanisme.
Van de straal moet daarom alleen losse , omgekrulde of rottende delen weggeniomen worden.. Alleen wanneer de straal zo groot is , dat hij onder het beslagen ijzer zou uitsteken kan van de gezonde straal wat afgenomen worden, dit is uiterst zelden nodig.
Dit stuk afsluitend kan ik nog zeggen dat in het boek beschreven staat dat de zool zo dik mogelijk gehouden moet worden, dus dat hol snijden niet aan de orde is en dat een ijzer op de hoefwand én buitenste rand van de zool hoort te liggen en wordt gewaarschuwd tegen de nooit meer weggegane trend om de hielen onnodig hoog te houden. (!)
Ook vermeld wordt dat hoefijzers een kwaad zijn. Helaas wordt dan in een adem erbij vermeldt dat het een noodzakelijk kwaad is, omdat men toen geen idee had dat je hoeven, net als het paardenlichaam zelf kunt trainen op practisch elke beproeving die ze moeten onder gaan.

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Christel Provaas schreef op maandag 21 juli 2014, 11:30:


Basseer je dit alleen op grond van je ervaringen met Buck, of bestaan daar ook onderzoeken over? Zou ik interessant vinden om te lezen.

Ik heb namelijk altijd van verschillende kanten gehoord dat een paard sneller last heeft van de warmte dan een mens omdat een paard de warmte minder goed kwijt kan. Zweten geeft op een gegeven moment geen verkoeling meer omdat het een laag tussen de haren vormt. Ik ben eens op vakantie geweest in een gebied met behoorlijke bergen, daar werden de paarden tijdens pauzes met een zweetmes van het zweet ontdaan omdat ze anders hun warmte niet kwijt konden.

Zou mooi zijn ja. Maar ik ben bang dat dat eerder een strijd wordt om wie de grootste zak geld heeft en de beste advocaat...
Ja, precies, bewijs dat dan maar es... wat is juridisch gezien de juiste bekapping/behandeling? En wat is nou precies de oorzaak etc... En wie moet nou beslissen wie gelijk heeft...? Een rechter met de ballen verstand van hoeven...? Krijg je weer van die uitspraken waarvan je stijl achterover slaat.
Kan ik me voorstellen. Na al die ellende heb je geen zin in een jaren aanhoudende geldverslindende rechtszaak. Maar het zou wel prachtig zijn. Een DA controlesysteem is er ook al niet. In feite kunnen die je van alles wijs maken. Tegenspraak moet allemaal van de eigenaar komen, en dat is een oneerlijk strijd.

Goed werk verricht

Monique Meijer schreef op maandag 21 juli 2014, 11:41:

Stond er onlangs niet een stukje op PN FB over het feit dat paarden slechter tegen hitte kunnen dan mensen...? "Paarden raken sneller oververhit als mensen" of zoiets. Is dan wel weer maar 1 artikel. Over het algemeen zijn mijn ervaringen dat ik beter tegen extremere warmte kan en m'n paarden beter uitgerust zijn tegen de kou.

Martina schreef op maandag 21 juli 2014, 11:53:


Dat stukje heb ik denk ik gemist. Ik blader wat, lees niet alles op FB. Die ervaring heb ik ook bij mijn paarden, als ik sta te klappertanden rollen mijn viervoeters vol genot in de sneeuw. Het is hier nu 22 graden, meer dan 10 graden kouder dan gisteren, mijn dames stonden gisteren te suffen in de stal, nu lopen ze heen en weer, spelen, grazen. Deze temperatuur vinden ze duidelijk prettiger.

Paarden raken eerder uitgedroogd. Omdat paarden als ze zweten eerst zouten kwijt raken. Daarna pas water. Het lichaam krijgt te laat een prikkel dat een paard moet drinken omdat het vochtgehalte immers nog op peil is in het lijf. Daarom is het aan te raden om met dergelijke temperaturen en het evengoed werken met je paarden tijdens deze temperaturen verstandig om ze electrolyten door het water te geven.

http://equilin.wordpress.com/

Link met info over zweten/warmte bij paarden.

Monique Meijer schreef op maandag 21 juli 2014, 12:14:

Ja, we lopen hier ook niet synchroon met ons 'verschuilgedrag' Wanneer ik in m'n hok wil zijn zij happy buiten en v.v. haha.
Dit was het artikel waarnaar op FB verwezen werd: http://www.horsetalk.co.nz/news/2010/06/159.shtml#axzz3860OZejL
Het plenst hier nu met 16 graden, gisteren 29... de 'mannen' zie ik voorlopig niet meer terug bij de schuilstallen.

Monique Meijer schreef op maandag 21 juli 2014, 11:41:

Ik baseer dat op ervaringen met mijn beide paarden en wat ik om mij heen zie. Heb het vermoeden dat ras/afkomst medebepalend is hiervoor. Mijn paarden komen uit de Pyreneeën en Andalusië en hebben geen last van hitte. (De Spanjaard wél van de kou trouwens). Toen het zaterdag gruwelijk heet was stonden ze gewoon in de zon terwijl er schaduwplekken en een open stal beschikbaar zijn. Tegelijkertijd staat de fries van een vriendin te zweten in de schaduw.
Ik zal nu de links gaan lezen; misschien kom ik dan tot inkeer.

kingkong schreef op maandag 21 juli 2014, 12:31:

Wat een raar verhaal, 1e elektrolyten en dán pas water uitzweten. Die elektrolyten zijn opgelost in het water dat je paard kwijt raakt door het zweten. Hoe stelt men zich dat anders voor, 1e elektrolyten uitzweten, in bloed of wat dan opgelost???, of komt het als vaste stof 1e naar buiten... ?.

Martina schreef op maandag 21 juli 2014, 13:08:


Zoals ik het lees, zweten ze in eerste instantie puur zouten....
Verder begrijp ik je vragen niet.

Martina schreef op maandag 21 juli 2014, 13:08:


Het paard begint eerst te stoffen en dan te zweten.

Monique Meijer schreef op maandag 21 juli 2014, 16:35:

Piet schreef op maandag 21 juli 2014, 11:38:


[knip]
Yep ,ik wist uiteraard al dat jij dit boek ook hebt
http://www.pietloof.nl/index.php/bekappen/bekapartikelen/31-discussie-over-natuurlijk-bekappen-vs-traditioneel



Yep


Yep, en ik weet van een grote, uiterst exclusieve private stalhouderij (smid, DA meen ik ook, fullltime in loondienst, net als alle 24/7 oppassers voor de paarden) waar dat alles (wel, sprekende voor ongeveer 1985, 1990, van daarna weet ik niet, de reeds op hoge leeftijd zijnde eigenaar kwam te overlijden, voor het "bedrijf" werd een manager aangesteld, het bestaat nog wel... maar ik vrees dat van de oorspronkelijke hobby weinig meer over is) gebeurde, precies zoals in 1900 voorgeschreven en daar waar wellicht nuttig, onder overleg, gebruikmakend van innovering.
Mits er een onuitputtelijke geldvoorraad is, want een chapiter cavalerie ad litteram anno 1900 onderhouden is heden onbetaalbaar voor vrijwel iedereen. Destijds kostte deze hobby de betrokkene ongeveer een miljoen op jaarbasis ondanks dat er ook nogal wat topsport gewonnen werd, maar een hobby mag toch ook wat kosten? En het was nog guldentjestijd hoor, in pleuroos valt het mee
De eerlijkheid gebied me te typen dat het wel zo kan, ik kan van daaruit niet rapporteren over alle ellende waar we zoveel over horen uit moderne, feitelijk armoedige, onkundige, "tradi"-stalhouderijen, maneges, etc. met inferieur personeel en waar alle regels van discipline en tucht met voeten worden getreden. Ik meen echt dat ik, naar maatstaven van toen, de huidige "tradi"-paardenhouderij nog ruimhartig omschrijf.


!
Yep. Het staat er allemaal correct, maar welke hedendaagse smid, laat staan DA, kan er nog lezen?

[knip]

Yep. Het staat er allemaal correct, maar welke hedendaagse smid, laat staan DA, kan er nog lezen?


Yep. Het staat er allemaal correct, maar welke hedendaagse smid, laat staan DA, kan er nog lezen?

En ik weet nog zo net niet of je wel gelijk hebt met "men toen geen idee had dat je hoeven, net als het paardenlichaam zelf kunt trainen". Xenophon is door deskundigen altijd in ere gehouden. Ik denk eerder dat het altijd om afwegingen is gegaan, afwegingen tussen wat het (toch wel dure, vaak werden legerpaarden gewoon geroofd, geconfisqueerd heette dat toen) paard ten goede komt en mensenbelangen. Als je weet dat de kans dat je paard de komende week wordt vermoord vrij groot is ga je je niet meer druk maken over of het over een jaar nog wel kan lopen. Het waren andere tijden: als de ervaring leerde dat je personeel allemaal de tering krijgt als je ze in de ouwe wijnkelder (sousterrain) laat slapen raakte je vanzelf gemotiveerd het gemeen volk op zolder onder te brengen.

Er blijft het feit dat het allemaal toegesneden is op het tijdsbeeld van rond 1900. Met lonen van toen, maatschappelijke structuren van toen, materialen van toen, etc.
De grote oorlog moest nog komen, goddomme!
Met die eerste wereldoorlog was militairstrategisch de Napoleontische cavalerie-paardentijd eigenlijk alweer voorbij.
Echter in in jaren 50 had ieder dorp nog wel een (hoef)smederij, een willekeurig maar aardig voorbeeld hoe zo een dorpsbedrijf veranderde geeft http://www.egbertegberts.nl/pdf/winkelbezoek.pdf

Ook glad vergeten is dat "stadspaarden", beslagen voor een diversiteit aan werk, vaak lange vakanties kregen, onbeslagen ergens in de wei bij een boer, om bij te komen.

De mode, het breinloos chique vinden je paard beslagen te hebben omdat het zo hoort en de even breinloze buurman het ook doet, is denk ik toch echt iets dat pas de laatste decennia gegroeid is. Toen ik net kwam kijken, jaren 70, was dat zover mijn geheugen strekt nog niet het geval. De hoefsmid is vast blij met deze omzet en voelt geen enkele aandrang

De crux is, en daarom vind ik het historisch duidelijk krijgen zo van belang, dat de praktijk van hoefsmid, al dan niet onder veterinaire (co-)verantwoordelijkheid, bewijsbaar gedateerd achterhaald is, dus niet mee ontwikkeld is naar de huidige realiteit van een totaal veranderde samenleving en - houderij en daarom vandaag de dag veel onnodig leed en schaden berokkent.

Jij weet dat ik nooit extremist ben geweest. Wat mij betreft vreten jullie je paarden morgen allemaal op, dat is toegestaan doch naar ik aanneem nog een stuk slechter voor hun gezondheid dan alleen maar beslaan. Mocht je je paard morgen toch opeten, dan is het natuurlijk totaal van veterinaire importantie gespeend of je het vandaag nog aan alle kanten met ijzer laat betimmeren. Logica, dames!
Punt is, dat in de regel het tegendeel het geval is en de vraag naar paardenwelzijn juist van belang geacht wordt.
Punt is, dat dat paardenwelzijn op een niveau van minimale noodzakelijkheid een eeuw geleden wel degelijk werd aangehouden.
Punt is, dat de maatschappij er een eeuw geleden totaal anders uitzag en anders functioneerde; echt helemaal niemand zou destijds op het idee gekomen zijn om luxe-paarden die wat in de wei staan en af en toe een uurtje werken te beslaan. Gekkenwerk!