Tja... misschien moet ik het ook in de kroeg zetten... Ik vrees dat dit niet meer wordt dat het hart luchten, maar mocht iemand goede tips hebben, dan houdt ik mij aanbevolen.

We hadden een prachtige wei achter het huis in gebruik. Het eerste deel staat een groep bomen en veel stenen, waardoor omploegen niet mogelijk is bij veel poep maar hé... het is toch best een aardig stuk grond en achter de greppel, die in de zomer droog is, ligt nog een flinke lag grond van 3 tot 4 ha met stukjes bos, stukken wei etc, helemaal omgeven door een rivier. Een prachtig stuk.
Toen we ervoor kozen om hier te wonen, was de afspraak dat we die wei mochten gebruiken. We hebben ook een paar keer gevraagd om de wei aan ons te verkopen, maar nog geen ja of nee gekregen.
Het was een mooi stuk met oude en jonge bomen, veel afwisseling e.d. waar in de zomer de paarden veel liepen, zodat het eerste deel van de wei dat op rust kwam en kapotgelopen delen/ondergepoepte delen vanzelf herstelde.
Maar we hadden er veel werk in toen we hier kwamen wonen. Er lagen veel dikke takken en zooi en er was geen omheining. Dus hebben we in een paar maanden de wei fijn schoon geraapt (geen leuke klus) en een mooie omheining geplaatst.

Helaas... voor de winter meldde de eigenaar dat hij de bomen wilde laten kappen op dat stuk grond. Niet allemaal, maar deels. Daarnaast moesten de bomen bij de rivier worden uitgedund. Grondeigenaars moeten dat hier ook doen, omdat die bomen vaak op kiepen staan en veel bomen in de rivier zorgen voor stagnatie en problemen.

Goed... niets aan te doen... voorste deel van de wei moest afgezet, omheining achterste deel moest weg. Alle palen en draad weg gehaald daar en afwachten.

Helaas----- alweer--- het kapwerk gebeurde niet in de winter op de hardbevroren grond, zoals het bedrijf wat het werk zou doen had beloofd, maar vorige week. Aanvankelijk zou de grond via de grond van de buurman worden bereikt met de bosmachines en zou daar ook het hout komen te liggen, maar dat was nu geen optie. De grond is nu zacht en modderig en buurman heeft terecht geen zin om alles in de prak te laten rijden.
Dus moesten we de wei nog verder inkorten, opdat de machines over de wei konden rijden en de opslag van hout vooraan de weg, in de wei, bij mijn oefenring kon plaatsvinden.

Nu is het werk achter de rug. Vooraan de weg ligt het hout . Mijn oefenring is volledig tot gort gereden en onbruikbaar en door het voorste deel van de wei loopt een modderspoor van een paar meter breed waar de machines hebben gereden. Het voorste deel van de wei is kapot.
Vanmorgen door het achterste deel van de wei gelopen, waar het werk heeft plaats gevonden en echt lopen janken. Het is geen wei meer, maar afgewerkt bos.
Niet alleen is alles kapot gereden, maar de grond ligt bezaaid met dikke takken en zooi, tot soms 1 meter dik.
We hebben in het begin lang werk gehad met het opschonen van de wei, maar de toestand is nu 10 keer erger
Nog afgezien van het feit dat het eeuwig zonde is van alle bomen en de zelfs 80jarige eik die genadeloos is omgegaan.
Ik zie het dus letterlijk niet meer zitten.
Ik geloof niet dat we het met zijn tweeen klaar krijgen om dat stuk grond op te schonen. We hebben er eerder al met 4 mensen zo lang over gedaan en nu is het veel en veel erger... bovendien hebben we allebei een slechte rug. En dan nog... straks heb je over een aantal maanden alles opgeruimd en overkomt de eigenaar bijvoorbeeld iets en besluiten de kinderen iets anders met de grond te doen of zo... ik noem maar iets stoms.
Laten doen is heel erg duur en kan ik momenteel echt niet opbrengen

De paarden, die daar volgend weekend op zouden kunnen, durf ik daar niet los te laten. Ik ben bang dat ze hun benen breken in die zooi. Dat betekent dus op het slechte stuk blijven en de rest van de zomer op (duur) hooi

Ik ben gewoon in staat om te verhuizen, maar mij man wil van zijn leven lang niet meer verhuizen. Hij wil vanavond met de eigenaar gaan praten, maar ik verwacht er niets van. De zweden vinden het normaal om het zo te laten liggen, de boswerkers zijn van mening dat het vanzelf wel goed komt (maar de bergen takken die we bij de eerste keer opschonen hebben verzameld, een paar jaar geleden en toen al stokoud liggen nog steeds) en de grondeigenaar heeft een fikse hoeveelheid grond en is helemaal niet van ons afhankelijk. Voor hem maakt het niet uit of de paarden er al dan niet lopen.
Net zo min heeft hij geld nodig opdat hij het voor een lage prijs aan ons kan verkopen zodat we dan wellicht een bedrijf in de hand kunnen nemen. Als hij het al zou willen verkopen, wat niet erg waarschijnlijk is.

Ik weet heel goed dat niemand hier zomaar een oplossing voor kan aandragen.. maar hé... ik kan iig even mijn hart luchten.

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 24 april 2012, 10:25:


Shit Sandra.... Toch een idee:

-adv 'gratis stookhout op te halen' (of werkt dat niet in een land als Zweden?)
-laten doen door schoolkinderen in de buurt (niet zo duur)
-mensen hier van het forum e.d. een gratis verblijf aanbieden, in ruil voor een x aantal dagen takken slepen en zagen
-het in kleine projectjes opdelen, te beginnen bij je oefenruimte, kleine stukjes weer goed maken zodat je er weer wat mee kunt
-paarden er sowieso gewoon toch laten lopen, is juist imo een perfecte oefening voor ze en benen breken? Daar zou ik niet bang voor zijn tenzij er een paard is dat anderen ernstig opjaagt.

Ik leef met je mee, maar na ALLE regen komt zonneschijn hoor, hier kom je ook weer uit. Voor nu wel heel klote...
--
Ilona

vreselijk inderdaad, maar de mensen hebben gelijk als ze zeggen: het komt vanzelf weer goed, al wordt het in eerste instantie niet zo mooi, zo'n eik is natuurlijk onvervangbaar Hier in FR hetzelfde plaatje: zagen, grote machines, en de rotzooi achterlaten. Bijna 60 hct bos zijn vlak bij ons huis zo gekapt

Toch: de natuur herstelt zich en het begint er al weer aardig mooi uit te zien, met veel bramen voor de vogeltjes waartussen de bomen al beginnen op te groeien. Door veel regen zal alles er bij jullie nu allerbelabberst uitzien, maar eind zomer zal het al verbeteren en volgens jaar kijk je tegen een heel ander decor. Dat je de wei daardoor niet kan gebruiken is erg vervelend maar ook dat gaat voorbij. Praten met de eigenaar zal niks opleveren want hoe dan ook: slechts de tijd kan herstel brengen. Verzet de zinnen, denk aan iets leuks en fijns, aan bomen die je zou kunnen planten bv, en ga een eindje paardrijden. Niks blijft altijd hetzelfde.

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 24 april 2012, 10:54:


Ik vrees van niet. De mensen in de regio die op hout stoken, hebben zelf veel bos

Helaas moeten de meeste kinderen in de vakantie thuis al helpen in het bos en zullen niet echt behoefte voelen om dat hier te kunnen doen
Heb ik wel aan gedacht...
ja, ook aan gedacht maar je bent zomaar een jaar of wat bezig en wat komt daarna? het is niet onze grond., Voor hetzelfde geld werk je er een jaar, steek je er geld in en ben je de grond straks kwijt...


Nee, ik heb geen opjaagpaard, maar het is echt heel erg met veel dikke takken tot en met halve bomen die alle kanten uit steken. Als je er voorzichtig doorloopt schieten stukken tak weg, vliegen omhoog e.d. Zou dat werkelijk geen kwaad kunnen voor de paarden? k weet het dus niet...

joop schreef op dinsdag 24 april 2012, 10:56:


Ik vraag mij af hoe lang zo'n wei onbruikbaar blijft... de takken van jaren en jaren geleden, zijn nog steeds in prima staat. Er groeit van alles tussendoor, maar of het dan veiliger wordt voor de paarden? Ik betwijfel het.... En plannen maken/boompjes planten e.d.... het is niet onze grond. Dus de kans is groot dat je er tijd en moeite in steekt en uiteindelijk alleen met een geplunderde rekening en kapotte rug achter blijft, zonder wei.

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 24 april 2012, 11:07:

Quote Ilona:>> -mensen hier van het forum e.d. een gratis verblijf aanbieden, in ruil
Is toch een prima idee? Plaats een advertentie hier...

Quote Ilona:>> -het in kleine projectjes opdelen, te beginnen bij je oefenruimte, kleine
Kijk idd. niet naar het hele terrein wat je zou moeten schonen. Je kunt best grotere zaken aan de natuur overlaten. Hak het 'probleem' in kleine stukjes en doe gewoon iedere dag wat jullie wél kunnen. Zo zou ik het aanpakken. Ik begrijp dat het niet jullie grond is... maar jullie kijken er tegenaan, en het zijn jullie paarden die het mogen gebruiken.

Als het enigzins is opgeruimd kunnen m.i. de paarden er gewoon op hoor... hier lopen ze ook overal tussendoor te struinen. En ja... ik zie ook weleens een kras of een wondje, maar ze worden alleen maar voorzichtiger hiervan, het is dus een goede leerschool voor ze.

Snap heel goed dat je een beetje moedeloos bent geworden. Het is altijd zo zonde he, zo'n kaalslag. Maar voor de natuur is zo'n schoonmaakbeurt helemaal niet verkeerd.....
Je hebt 1 heel groot voordeel, jullie zullen het in de winter niet koud krijgen! Stookhout genoeg als ik het zo lees.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Moedeloos word je hier wel van, niet moeilijk
Maar het is inderdaad zo dat al is het niet jullie grond, jullie er wel gebruik van maken en willen blijven maken voor de paarden.
Balen zo vlak voor het zomerseizoen. zeker weten.
Ik zou na het lozen van mijn frustratie en tranen en na iedereen gek te hebben gemaakt de handen inéén slaan en een plan de campagne maken. Wat is haalbaar en wat is doenbaar, alles tegen elkaar afwegend. Wat kun je, wat wil je en wat niet. Ok het is niet van jou maar je gunt je paarden wel de ruimte....dus deel het op in kleine projecten en wat belangrijk is, daar begin je mee. Het zal niet te herstellen zijn naar wat het was maar mettertijd zal de natuur zich weer herstellen en het zicht zal weer helemaal anders worden dan dat het nu is.
De paarden kunnen zo misschien een deel van de ruimte al terug krijgen deze zomer.
Altijd kans op gezever als je grond huurt of in bruikleen hebt he, och zelfs als eigenaar kun je voor voldongen feiten geplaatst worden zeker.
Zoals Letje zegt, niets is blijvend.
Ik wens je heel heel veel moed hoor.

Elk paard heeft recht op een staart

Bedankt allemaal voor de morele steun.
Inmiddels alweer een dag verder en een schop onder mijn eigen kont door mijzelf

Het helpt dat mijn echtgenoot juist positief is op de zeldzame momenten dat ik het eventjes niet ben. Vrienden boden al aan om de traktor te lenen om het op te schonen en de eigenaar kwam kijken en schrok zelf van de troep die was blijven liggen.
Hij vond het niet nodig dat we zelf met de hand en traktortje in de weer gingen en huurt een boswerker met soort hark in, zodat het hout op bergjes kan worden verzameld. Die bergjes kunnen we voor en na opstoken, als we het stookhout eruit hebben geplukt. Want dat zit er inderdaad genoeg tussen en we hebben twee echte zweedse tegelkachels, die dat wel lusten.

De sporen trekken vanzelf wel bij. Daarover maak ik mij minder zorgen nu. Bovendien staat er tussenin best nog wel gras en het lenteseizoen moet hier nog beginnen.

Ik realiseerde mij gisteren, toen we over het stuk grond liepen, dat ik gewoon een schop onder de kont nodig had. Zeuren over troep op een stuk grond, terwijl we een enorm stuk grond van 5-6 ha mogen gebruiken voor de paarden, wat achter het huis ligt, nota bene, en waar we ook nog stookhout vanaf mogen halen. Alles voor 50 euro per jaar.
Wat dan nog... als er wat werk tegenover staat?

Ik schaam mij nu dus diep. Temeer omdat de eigenaar zo goed zijn best doet om het leuk te houden, terwijl hij dat helemaal niet hoeft te doen.
Gelukkig heb ik tegenover hem niet gezeurd. Alleen tegen mijn man en jullie

Het is nu weer over en ik ben weer gewoon blij met wat ik heb. Ik zal mijn inzinking maar wijten aan de labiliteit die met de overgang gepaard gaat, in combi met een eerste blik op kaalslag op een geliefd stukje grond.
Want inderdaad... het bied ook voordelen. We kijken nu verder van ons af en zien de rivier liggen. En ja, de natuur herstelt zich wel weer.

Gelukkig maar ! Goedzo! succes !!!
Groetjes Marlies

Super!!!!
en waaaaaaaaaaaaaat?????? 50 euro per jaar?? allen daarheen

Elk paard heeft recht op een staart

De positieve oplossingsgerichte antwoorden van Letje en Ilona hebben vast geholpen :)
Goed dat je het hier kwijt kon! Dat was toch nog erg slim van je (in plaats van tegenover de eigenaar) :)
En tegenover je man kun je het weer "goedmaken" haha!
Myriam

Schouderklop van mij! Geen schop onder je kont, dat heb je zelf net gedaan.

Eigenlijk nogal een geluk, dat ze die wei eens onderhanden hebben genomen

Het bewijst maar weer eens: je eigen gedachten bepalen je geluk of ongeluk, en je bent de baas over je eigen gedachten. Het is vrij eenvoudig altijd tevreden te zijn als je maar zorgt dat je de realiteit niet wil veranderen en accepteert wat er gebeurt.

Ach Sandra.... hoe herkenbaar zeg!!
Wat mij betreft geen probleem hoor... denk dat iedereen weleens lekker ergens tegenaan wil kicken. Ik weet van mezelf dat ik het zeker weten gedaan heb en ongetwijfeld nog weleens zal doen! Gelukkig gebeuren er zoveel positieve en leuke dingen...

Jeetje... zo'n stuk grond voor 50 euri's per jaar???? Lucky you!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

joop schreef op woensdag 25 april 2012, 10:59:

Ik kan raden wat jij gelezen/gehoord hebt? Ook: stop de oorlog in je eigen hoofd.
Byron Katie.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.