Spirithorses schreef op maandag, 1 augustus 2005, 1:10:


Ik vraag me dus af of ze er nou echt wat van krijgen of niet. Het trekken van de kar is echt verwaarloosbaar, zolang je over een effen ondergrond rijdt. Ik kan met alle gemak onze sulkytrainingskar trekken zonder echte inspanning (jaja ik heb zelf al paard gespeeld heel nuttig om te weten hoeveel het uitmaakt op welke manier je op de kar zit), en dan weeg ik dus niets vergeleken een paard. Als de kar licht van gewicht is, en goed is qua balans en je hem goed inspant, en over vlakke wegen rijdt geeft hij niet of nauwelijks druk op schoft en borst.

Dan blijft over dat je het paard beweging geeft in stap en draf. Dat moet toch kunnen op 1 en 2-jarige leeftijd? Of kan aan de hand fietsen ook niet? In de natuur moeten ze ook zoveel lopen, en ik denk dat het ook juist goed voor ze is mits je het maar goed opbouwt.

Als iemand toch iets anders denkt wil ik dat ook graag horen.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

CooLLady schreef op vrijdag, 29 juli 2005, 0:18:


wat doe je voor NH?

liefs,

heleen

Isabel van der Made schreef op maandag, 1 augustus 2005, 1:26:


Volgens mij ligt het ook aan het paard. Enya (de bonte) zal nooit iets van mij aannemen zonder er eerst uitgebreid aan te ruiken en als het niet bevalt neemt ze géén hap (vertrouwt ze mij dan niet (antropodinges gedacht) of is het overlevingsinstinct?)
Amy, de grijze, neemt meteen een megahap als ik iets voor haar neus houd. Is het dan vies (banaan haha), spuugt ze het weer uit, gaat flemen en kijkt mij inderdaad vreemd aan (zo van; 'hoe kun je'!)

De draver en IJslander van mijn vriendin hebben taxus gegeten (geheel vrijwillig, niemand bood het aan) en zijn daardoor gestorven. Da's dus behoorlijk dom van een paard....

Idunn schreef op vrijdag, 29 juli 2005, 20:23:


ja ik ben ook erg nieuwschierig :)
liefs,

heleen

Ilona Kooistra schreef op zondag, 31 juli 2005, 22:53:


Ook over vermo cure kan ik niks vinden op Google. Waar vinden jullie die dingen? En is dit die Leen Taal dinges?

Saskia

Hans van Keeken schreef op zondag, 31 juli 2005, 23:40:


Ok...hierdoor kom ik op een vraag.
Idunn heeft altijd al last gehad van gallen, alleen in de zomer. Ze komen ook niet na de belasting door rijden, in de wei ontstaan ze ook gewoon. Ik had gedacht dat het misschien over zou gaan nu ze ijzerloos is. Het is wel minder, maar ze heeft ze zeker nog wel. Hoe komt dit nu in dit geval? Kan het erfelijk zijn? Een zusje van haar die ik ken heeft er ook snel last van weet ik (ook alleen in de zomer), en ik heb gehoord dat haar vader het ook had volgens mij. Maar ik associeer het altijd met overbelasting....het is peesvocht toch? Ik maak me er niet echt zorgen om....loopt prima, maar ben wel benieuwd.

Saskia

janna schreef op zondag, 31 juli 2005, 21:52:


Hallo Nick,
Bedankt voor je antwoord. Het gaat hier niet meer om een jong paard, ze is 8 jaar oud. Door al haar hoefproblemen is ze met grote tussenpozen beleerd. Ze kon soms een half jaar niet worden getraind ivm hoefzweren. Vorig jaar (ze was toen 7 jaar) was ze eindelijk zover dat ik haar ook buiten veilig kon rijden. Ze is nu ook pas verkeersmak (geen wonder als je op de weg geen stap kunt verzetten ivm slechte hoeven). We zijn begonnen toen ze 2,5 - 3 jaar was met longeren. Op 3-4 jarige leeftijd met rijden. (In westernkringen al veel te oud, ik vind 2 veel te jong). We hebben ons aangepast aan haar kunnen, ging het haar iets te snel, dan deden we een stapje terug, dus ik denk niet dat we te vlug dingen van haar gevraagd hebben. Ik heb laatst een videoband van een training bekeken waarop ze 4 jaar was. Het viel me op dat ze in stap, draf en gallop niet normaal voorwaarts ging, maar erg kleine stapjes nam, trippelde en op de toon landde. Toen ik haar zelf ging bekappen omdat de verschillende gediplomeerde prutsers en bullebakken (hoefsmeden) die ik er bij gehaald had het alleen maar erger maakten ging het stukken beter in stap en draf. Ze liep rustiger en zette haar hoeven beter neer, maar ik hield mij teveel vast aan wat ik op een cursus conventioneel bekappen geleerd had.
Mijn paard is altijd erg ijverig en probeert alles te begrijpen, maar ze wil veel te snel. Ik denk dat ze zo hektisch werd door haar hoefproblemen: beslist willen, ook begrijpen wat ze moest doen maar het lichamelijk niet kunnen.
Bijvoorbeeld zijwaarts over een balk. Naar de balk toe, begint ze al te trippelen: wat moet ik doen, wat moet ik doen, zeg op, zeg op..... Geef ik expres een onduidelijk commando trippelt ze wat en doet dan wat ze denkt dat ik wil en wat ze geleerd heeft. Een paard wat meedenkt dus. Mijn trainer heeft liever een paard wat niet zoveel meedenkt en klakkeloos doet wat hij wil: Mijn trainer wilde een keer vanaf haar rug met een lasso een emmer vangen. Na keer op keer te hebben gemist (ze begon steeds verveelder te kijken en te gapen) zet ze zich in beweging, loopt naar de emmer toe en pakt hem op met een gezicht van: Hier heb je dat ding, kunnen we nu wat anders doen? Mijn trainer eigenlijk wel wat boos, dat ze zomaar wegliep, ik heb dubbel gelegen! En dan geen camera bij de hand. Ze heeft jaren hektisch gegaloppeerd, ik denk dat ze nu moet leren dat het zo niet hoeft en het ook rustig kan. Maar daar werk ik nu aan en ik moet zeggen dat het steeds wat beter gaat! Er zat geen verschil in of ze rechte stukken, voltes, met of zonder ruiter galoppeerde. Ook in het weiland galopperde ze vaak overkruis, wat ze nu niet meer doet. Moet ze nu over het pad van stal/bak naar het weiland, maakt ze zelfs galopwissels, dus moet je nagaan wat de juiste manier van bekappen voor een effect heeft!
Groeten,
Monique

Ilona Kooistra schreef op maandag, 1 augustus 2005, 9:46:


Knip....Kijk goed naar de kogelgewrichten om te zien of

Ik zit op mijn paard, als ik zie dat het een doorgezakte rug krijgt moet ik het niet meer doen.

Ik doe boodschappen, aan 1 arm draag ik een tas. Als deze arm een heel stuk langer wordt als de ander moet ik het niet meer doen.

De brug gaat omhoog, ik kan er denk ik nog wel over. Als ik beneden lig , denk ik, had ik niet moeten doen

Allemaal voorbeeldjes die je gemakkelijk kunt doen, zal misschien wel niet zo'n vaart lopen, maar waarom zou je? :)
Piet

Trea, Isabel en Pien schreven:


Erg ja, wanneer je verwacht dat een paard er niet van eet en hij het tenslotte dus toch doet.
Zou het ermee te maken kunnen hebben dat deze paarden niet van hun moeder of andere soortgenoten geleerd hebben wat giftig is en wat niet, bijvoorbeeld omdat ze erg vroeg gespeend zijn of omdat ze in een wei opgegroeid zijn waar al dit spul niet stond (uitgetrokken/ weggespoten) ?
Ik kan me daar wel iets bij voorstellen.

Wat jij zegt Isabel ook, dat je paard wel zal weten dat je hem niet opzettelijk iets slechts of vies te eten zou geven uit de hand.
Maar goed, er zijn ook paarden die al op de vlucht slaan bij het zien van een wormkuur, negatieve associatie.

Hoewel Izzy gewoon een vreetbak is, die hapt eerst en gaat dan eens denken of ze het eigenlijk wel lekker vindt.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Ilona Kooistra schreef :

Ach, ik kan me ook niet voorstellen dat een lichte sulky trekken te belastend zou zijn voor een tweejarige.Dat weegt toch niks....En al helemaal op de manier zoals jij het zelf onderzoekt.
Zelfs de belasting op pezen, spieren en gewrichten lijkt me niet groot mits je in staat bent om rustig aan te stapen en draven, over rechte stukken enzo. Net als draven langs de fiets (leuk he).

Ik denk wel dat het een heel ander verhaal wordt wanneer je grote inspanning gaat vragen waarbij het paard over grenzen moet gaan en moe wordt enzo. Dat was wat ik eigenlijk bedoelde met mijn opmerking mbt tot die gallen.

Maar het is maar mijn gevoel.
Misschien heeft iemand anders daar meer verstand van.
Groetjes,Pien
www.spirithorses.be