Het gaat elke dag een beetje beter maar super langzaam.
Vrijdag heb ik hem even alleen in de wei gezet en dan loopt hij te roepen naar zijn vrienden. Als hij echter bedenkt ik ga even een paar pasjes in draf dan zie je dat het hem heel veel moeite kost en na een paar pasjes is de lol er af.
Ook is hij snel moe, hij is dan ook erg ziek geweest.

Maar al met al krijgt hij weer interesse in zijn omgeving en loopt hij achter me aan als ik aan het mesten ben. Ook al is dat alleen maar om mij te verleiden om verder te kriebelen want hij stikt van de jeuk.

Ik hoop dat ik hem van de week weer in de kudde kan zetten maar nu durf ik nog niet omdat hij nog niet uit de voeten kan en er twee jonge en drukke mannen in de groep staan.

Verder probeer ik niet te plannen en alleen maar te doen wat goed voelt. Op deze manier heb ik de minste teleurstellingen.
Ik ga me verdiepen in clickertraining en dan met name om denk spelletjes te gaan doen met hem en hem af te leiden en leuke dingen te doen.

Wat me nog een klein beetje zorgen baart is dat zijn evenwicht nog steeds verstoord is. Hij kan geen achter voetjes geven zonder om te vallen. Maar ook dat gaat weer slijten (hoop ik)

Ik ga zo meteen trouwens wel op een plekje kijken wat klinkt als een paarden paradijsje. IK ben heel erg benieuwd!!

Ben blij dat het weer de goede kant uitgaat!
Groetjes Marlies

mirel schreef op maandag 2 september 2013, 13:03:

Zou dat niet gewoon zwakte zijn?

Piet schreef op dinsdag 27 augustus 2013, 11:36:


Na nog een mail naar Mariss gestuurd en het hele topic omgespit te hebben, omdat haar reden om niet te willen schrijven hoe het nu gaat na de bekapping was dat we Koen zo in een kwaad daglicht gesteld zouden hebben ga ik nu zelf vertellen hoe het is met dat paard. Waarom? ik vind dat hier mensen in de war gebracht zijn door de bewering dat de steunsel/zool rand (a la Pete ramey), beter zou kunnen blijven zitten.
Natuurlijk heb ik ook contact met Koen gehad.
Allereerst: Koen's naam wordt hier bij mijn weten nooit negatief genoemd. In feite is hij in de hele draad niet genoemd. Wel is waar dat hij een tijd niet heeft kunnen werken omdat een paard vond dat hij hem maar een paar gebroken ribben en een klaplong moest slaan.
Bij het paard was Koen maanden niet geweest en is er minimaal 1 keer een ander geweest.
Koen vertelde me dat hij het eens was met me, maar dat de hielen van het paard altijd al te hoog waren omdat Mariss niet wilde dat ze lager gezet werden ivm de rotstraal, want dan zou er zeker een poos niet gereden kunnen worden. Nu , (vorige zondag)heeft hij ingegrepen en de hele zooi die er niet onder hoorde nogal rigoureus weggehaald. Het paard liep onmiddelijk een keer zo ruim. Hij heeft de dag erna terug gebeld en het paard liep nog steeds goed. Beter dan ooit.
Wat er dus aan de hand was (ook volgens Koen) is dat de voet alle mogelijke moeite gedaan heeft om extra groei te ontwikkelen en zich zodoende enigszins te compenseren voor de onbalans die er was ontstaan door de hoge hielen en het werk van de andere bekapper.

Ik vind dat wanneer je hier aan iedereen raad vraagt en veel mensen tijd in je steken, dat je dan minimaal wel de beleefdheid mag hebben om eea te laten weten achteraf en geen k*t smoes hoeft te verzinnen om niet toe te hoeven geven dat je met je Pete Ramey verhaal totaal op het verkeerde spoor zat.

ik hoop voor je dat er tussen de beurten van Koen niet te veel tijd gaat zitten, zodat je paard gewoon goed blijft lopen.

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Dat klinkt alsof de naar binnen drukkende steunsel-theorie hier opging? waar je laatst plaatjes van postte?
Dank voor de update, interessant!

Een gewoonte in ons dorp: zondag ochtend 08:00 uur gaat het plaatselijke muziekkorps door de straten, om oud leden een Ständchen te brengen.

Het is wat stiekum gefilmd, was wat schaars gekleed. Niet dat ze van schrik ook nog vals gaan spelen.

http://www.youtube.com/watch?v=R3ix_x2ZouE

Dit gebeurt hier regelmatig, ook het Posaunenchor van de kerk komt regelmatig langs om op de verjaardag van ouderen te spelen die niet meer naar de kerk kunnen. Buren verzorgen een aantal oude mensen en die krijgen regelmatig een Ständchen. Laatst was een oud vrouwtje van dik in de 90 jarig. Ze werd in een rolstoel naar voren gereden om alles goed mee te krijgen. Na afloop van het Ständchen volgde geen bedankje, maar de vraag: Zijn jullie klaar? Mag ik dan nu weer naar bed?

Leuk toch, folklore? Zeker als het een sociaal tintje heeft. Met een beetje fantasie (...) waan je je in iets Caraibisch.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ik weet uit de verhalen van de familie dat in o.a. Dreischor (Zeeland) ook de fanfare aantrad bij dit soort gelegenheden. Opa van mijn man is is op deze manier gefeliciteerd, best grappig.

In Portugal (althans bij ons in de omgeving) heeft elk dorp zijn patroonheilige. Trommelaars, vuurwerk (ook nu, met alle branden!) en feest met gezamenlijk eten vooraf. Meestal ontkom je ook niet aan een of andere processie.

In Arco de Baúlhe (ons buurdorp) is het in de hele maand augustus raak. De processie was vorige week vrijdag. Van het begin hebben we een filmpje gemaakt.

Eerst wat foto's en daarna een paar stukjes film.

http://www.youtube.com/watch?v=o__15CJOX78&feature=youtu.be

Christel Provaas schreef op maandag 2 september 2013, 17:32:


Wij vinden het altijd erg leuk!