Sandra als je Silja wel met een lichte teugelhulp kunt laten buigen aan de lange lijnen, dan kun je er ook een commando aan geven. Eerst oefenen met teugelhulp én commando geven en na een tijdje geef je eens alleen het commando, reageert ze niet, geef je de lichte teugelhulp er weer bij. Net zolang tot zij begrijpt dat je met het commando hetzelfde bedoeld als met die lichte teugelhulp en zo kun je haar op stem dingen laten doen die je eerst met de teugels deed.

Ik ben ook dol op dressuur aan de lange lijnen, dat doe ik met mijn shetje ook
Met de haflinger ook wel eens, omdat het soms vanaf de grond makkelijker aan te leren is dan wanneer je er al op zit. Eerst de knopjes erop zetten en daarna pas op het paard klimmen

Pfoe balansoefeningen uitleggen, ik ben niet zo goed in uitleggen, maar ik zal mijn best eens even doen.
De les begon op de grond, naast het paard. Touwhalster om met teugels eraan, ik sta naast het paard, ter hoogte van de singel. Als ik dan met een vinger Laura's zij aanraak (eerst heel zachtjes aanraken, bij geen reactie druk je wat harder, zonder tussendoor los te laten, nog geen reactie dan nog wat harder drukken, zodat het onaangenaam word, zonder echt pijn te doen natuurlijk), de plaats waar de singel zit, op de hoogte waar je met je voeten bij kan (later doe je deze oefening zittend op het paard, dit is een voorbereiding om het paard via beenhulpen aan de teugel te laten lopen, dus met losse teugels!), dan hoort zij te blijven staan en alleen haar hoofd naar mij toe te draaien (dus omkijken). Deze plaats op het lichaam is een natuurlijk aanraakpunt, wanneer de leidende merrie naar die plek kijkt, hoort het paard om te kijken. Wanneer ze dit niet vanzelf doen, gebruik je de teugel er wat bij om aan te geven dat het hoofd die kant op moet. Ze moet ook even zo blijven staan, omkijkend, maar wel stil staan. Daarna doe je hetzelfde aan de andere kant. Flink belonen natuurlijk!
Als dit er goed in zit, ga je haar dat laten doen terwijl je erop zit. Je raakt dan niet aan met je vinger, maar met je voet. Voet erop, net zolang erop vasthouden en druk iets opvoeren tot ze omkijkt, zodra ze doet wat je wilt loslaten die voet. Zo laat je haar beurtelings links en rechts omkijken vanuit stilstand. Als dat goed gaat doe je dit vanuit stap (Laura slingert daarin nog alsof ze stomdronken is hahaha maar is goed voor de balans en na een tijdje gaat het slingeren vanzelf over als ze meer balans heeft). Het leuke is, dat als je verder bent in de training en je paard netjes linksom en rechtsom kijkt, als je dan beide voeten tegelijk aandrukt (zachtjes natuurlijk), dat ze dan het hoofd mooi aan de teugel brengen, helemaal vanzelf. Paard denkt zeker dat als ze niet linksom, en niet rechtsom tegelijk kan doen dat dit dan wenselijk is en jawel! Dat is het! Volgens degene die mij les geeft doen alle paarden dit, als je ze het linksom en rechtsom kijken eerst goed geleerd hebt.
Door deze oefening verbeterd de balans al enorm, maar vooral op de voorhand.
Tijdens opstijgen liep Laura steeds gelijk weg, ik moest opstijgen en als ze dan loopt, moet ik 1 teugel strak pakken, zodat ze alleen maar rondjes kan lopen en net zo lang vasthouden tot ze stopt, dan gelijk teugel bijgeven en belonen, want stoppen was wat we wilde. Na dit 3 keer gedaan te hebben, bleef ze stilstaan tijdens het opstijgen en ook daarna Hoera!! Kennelijk had ze dat al wel eerder gekund, alleen was nooit iemand erop gekomen om het echt te eisen van haar. Ja aan de teugels trekken deed iedereen, maar dat hielp niet. Door deze simpele manier blijft ze nu wel gewoon netjes staan.
Verder moest ik veel oefenen op de volte, en niet 1 rondje, nee op de volte blijven, wel 10 minuten, in draf. Laura moest zelf de volte rond houden en er op blijven, ik mocht alleen sturen als ze van de volte af wilde. Als ze hem kleiner maakte, moest ik daar niks van zeggen. Na een tijdje kleine voltes draven, merkte ik dat ze vanzelf de volte weer groter maakte en dat moest ik flink belonen.
En halthouden, dat stond ook niet in Laura's woordenboek. Met bit vertikte ze het al, liep gewoon stug door. Bitloos (kaakgekruisd) was hetzelfde verhaal, ze weigerde gewoon halt te houden, liep zeker nog een baklengte door voordat ze eindelijk stil stond en dan nog maar 1 seconde om gelijk weer verder te gaan!
Om een of andere rede is door de training die ik nu doe Laura helemaal veranderd, ze is alerter en doet echt haar best. Ook het halthouden verliep ineens heel anders, ik heb daar verder geen trukjes op toegepast zoals bij het opstijgen. Nu kan ik haar vanuit draf zelfs in 1 pas stil laten staan met nauwelijks hulpen! Alleen "who" zeggen en iets achterover leunen, billen iets omhoog, zodat zij haar rug kan gebruiken om goed te stoppen. Misschien kwam het wel omdat ik het vroeger verkeerd deed, ik dacht altijd dat ik mijn billen juist in het zadel moest duwen, maar daarmee maak je het paard het juist heel moeilijk.
Ik moet zeggen dat ik wel iemand heb die heel goed les geeft, ze is zelf nederlands kampioene geweest in reining en ze traint veel paarden. Ze leest Laura heel goed en is voor de paarden heel duidelijk, maar wel streng.
Ik denk zelf dat wanneer je paarden meer uitdaagd, om zelf na te denken en als je een beetje hun grenzen opzoekt, dan haalt het paard ook meer uit zichzelf. Ik vind het opvallend dat met al dat rechtrichten wat de eigenaresse doet (1x per week) en al dat oefenen wat ik deed (was ongeveer 3 a 4 keer per week), wij geen vooruitgang zagen bij Laura. En na 1 les reining zagen we zo'n enorme stap voorwaarts!
Groetjes Tali