Ik dacht ook aan een beer of wolf, maar dan zouden je honden toch ook aanslaan?
En equisetum, dan moet de mini het toch ook hebben?
Hoe gaat het nu?

Ze zijn weer rustig, maar nog niet ok.

Een roofdier e.d. of zwijnen of elanden zou kunnen, maar dan hadden de andere paarden aan weerszijden en de honden ook moeten reageren.
Dat gebeurde niet
Zelfs trulsa hield het na een uurtje wel voor gezien.

Vergiftiging werd nog niet uitgesloten maar de heermoes komt hier vrijwel nooit voor (da kent geen enkele situatie met die vergiftiging) en ook de andere symptomen wijzen daar niet op.
Maar zoals gezegd... niets wordt uitgesloten

Hoe dan ook... de d.a. vind het gedrag verre van normaal (ze kent ook mijn paarden) en sluit ook niet uit dat er iets mis is gegaan in het koppie van Hälga (zij was het ergste) .
Ze zijn ergens van geschrokken /in de stress geschoten en vervolgens lukte het hen niet meer echt om daaruit te komen.
Pijn kan ook een rol hebben gespeeld.
Maar het blijft gokken

Momenteel zijn ze dus rustig, maar Silja heeft duidelijk veel last van haar slechte been en trekt er veel mee als ze staat.
Hälga heeft duidelijk veel last van haar artrose en wisselt steeds van been met stil staan.
Logisch-
Ze mogen niet voor niets niet meer werken en hebben nu minstens 30 uur aan een stuk gelopen.
Alarmerend was voor mij dat ze s' avonds veel gingen liggen en ik sil zag flemen; meestal een teken van koliek.
Ze hebben bietenpulp gekregen in overleg, omdat ze niet aten, en dat lijkt te hebben geholpen. Later heeft Hälga een plukje hooi gegeten en is Silja weer wat meer gaan eten.
Ze liet daarna geen kolieksymptomen meer zien

Ze zijn ook beiden moe.
Silja eet echter weer regelmatig, maar Hälga zie ik niet eten
(kan ze natuurlijk wel hebben gedaan gedurende de nacht, maar er lag nog erg veel hooi)
Hälga ligt ook heel erg veel, wat voor haar niet gebruikelijk is.

Vooralsnog is het even afwachten hoe het zich ontwikkelt. Wordt het erger, dan kan ik de d,.a bellen ´, maar het is eigenlijk niet zo duidelijk wat er gedaan kan worden.
Vooral observeren voor nu dus.

Talitha schreef op zondag 24 maart 2013, 10:08:


Nee, de een kan er op een bepaald moment meer smaak voor hebben dan de ander.
Meestal laten ze het liggen, net als zuring en pitrus.

e m kraak schreef op zondag 24 maart 2013, 14:44:


Klopt. Er zijn paarden die bij voorkeur planten eten die niet goed voor hen zijn.

Ja, of pijn. Mijn oudere hond had 2 jaar geleden iets vreemds, symptomen angst, bibberen, bijna paniek, bonzend hart, buiten adem, ik snapte er niks van. Komen we bij de da, blijkt ze pijn in haar rug te hebben. De da zei dat dieren vaak angstig worden of in paniek raken van een plotseling heftige pijnscheut.

Talitha schreef op zondag 24 maart 2013, 17:04:


Ja, pijn is ook een serieuze optie.
Het begon met paniek (rennen, flink poepen etc) en het is doorgaans mogelijk dat ze bij het panieken over hun pijngrens zijn gegaan (ze hebben immers beiden serieuze problemen)
Daarnaast is onrust/angst ook vaak een symptoom van pijn.

Maar het is nu rustig,. Hälga heeft alweer gegeten. Ze eet nog steeds niet veel en is nog altijd wat gespannen, maar goed... kan zijn dat ze idd in een cirkel terecht was gekomen van angst/onrust/pijn en dat ze nu, nu het eenmaal min of meer doorbroken is, daar weer langzaam uit komt.

De rust is goddank wedergekeerd.
Wat mogelijk de cirkel heeft doorbroken is het voeren van pulp geweest, toen ze echt koliekverschijnselen gingen vertonen door stress en niet eten.
Daarna begonnen ze met een paar hapjes hooi en is het stapje voor stapje wat beter gegaan

Sil trekt niet meer zo met haar been en Hälga lijkt ook weer redelijk in normale doen te komen, zij het nog steeds iets minder dan Sil.

De theorie is idd pijn. Ze zijn vrijdag ergens van geschrokken en hebben het op een hollen gezet. Gezien de ondergrond van ijs en sneeuw, is het doorgaans mogelijk dat iig hälga, maar wellicht ook sil gezien de aard van haar probleem, zich daardoor pijn hebben gedaan en dat die pijn de angst in stand heeft gehouden
Door de blijvende onrust, is die pijn mogelijk toegenomen en kwam daar later nog maagklachten bij.

Toen ze eenmaal weer begonnen te eten (heb daarvoor ook nog clickertraining geprobeerd met hen.... ze deden wel wat ik vroeg, maar waren er niet echt 'bij') is wellicht de maag wat tot rust gekomen/zijn ze weer hapjes hooi gaan kauwen, wat dan ook weer rustgevend kan werken en daarna hebben ze dus enorm veel geslapen en gelegen en hun ledematen rust gegeven en is het weer beetje voor beetje beter gegaan.
Maar dit is dus puur theorie.

Maar het kan wel een idee zijn om -mocht dit ooit weer gebeuren, maar ik hoop werkelijk van niet- meteen een pijnstiller te geven. En wellicht eerder pulp.

Maar goed... hoop dit dus niet meer mee te maken. Ze hebben ruim 30 uur (of meer) aan een stuk door gelopen en je zag later ook wat het hun had gekost, Hälga had de maag helemaal ingetrokken. Silja ook wel, maar niet in die mate.

Bietenpulp bevat B vitaminen, dat is goed voor het zenuwstelsel, helpt misschien wat om rustiger te worden.
Volgende keer misschien gelijk wat bietenpulp voeren
Fijn dat de rust is wedergekeerd!

Talitha schreef op maandag 25 maart 2013, 14:53:


Oh dat zou best kunnen, ja. Ik had wel het idee dat het hen goed deed, om welke reden dan ook.

Volgende keer hoop ik niet meer mee te maken, maar idd.. mocht het onverhoopt gebeuren, dan denk ik dat ik er maar wat eerder pulp en evt pijnstiller induw.

Heb Hälga gistermorgen maar paracetamol gegeven omdat ze zich nog erg afzonderde.
Maar vanaf gisteravond zijn ze volgens mij weer de oude, allemaal.

Alleen heeft troel luisjes. Maar ja, dat is geen ernstig probleem.Das makkelijk op te lossen.

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 26 maart 2013, 6:58:

Fijn te horen dat het allemaal weer normaal is Weer een ervaring rijker... Mocht het nog een keer voorkomen (ff afkloppen) kun je sneller de neerwaartse vicieuze cirkel doorbreken (1e externe stress door iets in de omgeving waardoor overbelasting/pijn die de stress/onrust in stand hield).
Zouden die luizen ook hun bijdrage geleverd hebben aan de onrust? Daar kun je ook goed de kriebels van krijgen

Met wat voor temperaturen sta jij nu trouwens 's ochtends bij je paarden? De lente zal daar vast ook nog niet zo vlotten...? Hier was het vanochtend -10,7. De moed zakte me in m'n schoenen toen ik het zag, had beter niet kunnen kijken voor ik naar buiten ging hahaha. Gelukkig was de wind iets minder en is er soms iets van een zonnetje te zien. De vogels doen hun best om met hun vrolijke gefluit de lente te lokken maar het wil niet lukken.

Het weer is inderdaad opgeknapt: Windkracht 7 ipv 8.

Christel Provaas schreef op dinsdag 26 maart 2013, 9:25:

Stukken beter inderdaad.

Hier valt het met de wind wel mee. Tussen 2 en 4 geloof ik. Zonnig, overdag boven nul(net boven nul) snachts flink eronder maar dat is niet zo erg.

Uiteraard ligt er nog sneeuw, maar die begint rondom de bomen al weg te trekken. Zal wel even duren voordat hij echt weg is, maar overdag, met zonnetje, net boven nul en niet te veel wind is het best al lekker.
Kan niet klagen.

Over de luisjes... nee, dat was niet het probleem. Alleen ons Troelke is aangedaan en dat was nu net de enige die rustig was. Die vond het vrijdag na een uurtje panieken wel weer welletjes en ging over op de orde van de dag; eten, slokje drinken, slapen, af en toe met opgetrokken wenkbrauwen naar de grote paniekers kijken en weer verder gaan met eten. En oh ja... krabben natuurlijk vanwege de luisjes. Dat wel. Daar zijn de stenen in de wei dan weer prima voor. En de kabel waarmee de telefoonpaal op zijn plek wordt gehouden, zodat de hele handel rammelt als zij er even gebruik van maakt.

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 26 maart 2013, 9:54:

Zonnetje en geen wind maakt een wereld van verschil ja. Na vandaag zouden we overdag ook boven nul komen en niet meer zo ver de min in gaan 's nachts. Maar 1e zien, dan geloven. De voorspellingen kloppen hier vaker niet dan wel.
Het wordt wel tijd dat het gras een keer gaat groeien... We waren gisteren ff in de omgeving van Keulen, en dan valt je meteen op dat het daar allemaal al heel groen is.
Vorig jaar stonden ze daar al gras te eten Het is nu een lekker windluw plekje op de wei waar we soms wat hooi verspreiden.

Fijn te horen dat het weer beter gaat en het rustiger is geworden, wel bizar dit.
Had dit nog nooit eerder gelezen. Hoop dat het rustig blijft en dat ze snel weer de oude zijn!