Hallo,
Naar aanleiding van een vorig bericht die ik hier geplaatst heb, waarbij ik goede meningen heb gehoord, wil ik jullie het volgende voorleggen.

We zijn bezig met het beleren van mijn paardje (Een ruin, 4,5 jaar oud, kruising fries x andalusier x??). Met we bedoel ik mijzelf, en iemand die ik op advies van mijn instructrice ingeschakeld heb, die veel ervaring heeft met het beleren van jonge paarden.

De eerste 8x 'erop' gingen ontzettend goed. Hij was super braaf en relaxed. Nu praten we over een periode van een week of zes, we hebben 1 a 2 keer in de week met hem gewerkt. Voor de rest natuurlijk longeren/wandelen etc., bekende dingen voor hem. Dit is iets waar ik nu 6 maanden naartoe heb gewerkt (van leren borstelen/voetjes geven, verkeersmak maken, leren longeren, zadel/hoofdstel, dubbele lijnen). Alles rustig aan en in kleine stapjes.

Nu is het de laatste keer dus helemaal mis gegaan. Dinsdag hebben we nog een super dagje gehad, braaf door de bak stap/draf en een klein galopje. Vrijdag stapt mijn 'helper' er op, en ze ligt er binnen twee minuten weer af (bokken). Ze gaat er weer op. Dit keer blijft ze een rondje zitten (al bokkend), totdat het zadel verschuift en ze valt er weer af. Hierna heb ik hem vastgehouden en zijn we een klein stukje door de bak gestapt, om het goed af te sluiten. Maar hij was erg gespannen hieronder.

Nu ben ik vandaag zelf erop gegaan, met iemand die ernaast liep, een rondje gestapt, en er weer af gegaan. Dit ging gelukkig wel goed, al vond hij het wel even spannend.

Wat hij dus vrijdag gedaan heeft is zijn hoofd tussen zijn benen en rug bollen. En echt doorgaan totdat zij eraf lag (dus geen vreugdebokje). De tweede keer bleef hij zelfs toen doorgaan (omdat het zadel naar voren was geschoven) totdat ik een schreeuw gaf en toen stond hij heel verbaasd te kijken...

Hoe dit nu kan gebeuren? Het was kouder, misschien de weersverandering? Het zadel is pas nagekeken. Verder heb ik geen pijnlijke plekken kunnen vinden oid.

Een aantal dingen zitten mij dwars:
1. Mijn helper, die er op zich achter stond om bitloos te beleren, wil nu een bit indoen, om te voorkomen dat hij zijn hoofd weer tussen zijn benen doet. Hier sta ik niet achter. We gebruiken nu een sidepull, iemand een idee voor een bitloos hoofdstel wat duidelijker hulpen doorgeeft oid?
2. Hoe hiermee om te gaan? Mijn helper is op haar rug gevallen en heeft hier flink last van, dus kan een aantal weken niet rijden. Ik heb zelf een aantal keer op hem gereden, en zou hem dus op kunnen pakken, maar wat is wijsheid? Rust geven? Een paar stappen terug en weer rustig aan opbouwen?
3. Ik krijg meteen het advies om hem dan toch maar 'weg te brengen' om te beleren. Maar het liefst wil ik er zelf gewoon bij blijven, om ervan te leren en omdat ik wil weten wat er allemaal gebeurd. Plus,bij degene bij wie ik hem zou willen brengen, die op mijn manier beleerd, moet hij op stal 's winters, wat ik gewoon niet wil.

Ik ben heel benieuwd naar jullie meningen, en (opbouwende) kritiek.

Ik denk dat het probleem hier is dat de eerste keer dat dit gebeurde er een klein stukje door de bak werd gestapt en de tweede keer niets gebeurde -> paard leert als ik iemand eraf bok moet ik niet meer werken

Ik persoonlijk zou een beetje rust geven en dan opnieuw opbouwen, maar het beste is met de lesgeefster ten rade gaan of iemand die nog meer ervaring heeft met het opleren van paarden ?

MIJN eerste gedachte is, je hebt niet goed ná gesingeld!
Woody is ook lastig met een los zadel, Olly pas als het half op zijn buik hangt, maar lastig worden ze allemaal met een niet goed aangesingeld zadel, of een zadel dat niet(meer)"op de juiste" plaats ligt.

Nils en Olly
Zonder fouten,
geen leerproces.

@Nymphaea: Dat is niet het geval geweest, hooguit, als ik bok ben ik mijn ruiter kwijt. Want ik heb hem nog wel aan de longe aan het werk gezet en ik ben pas gestopt toen hij dat laatste rondje rustig stapte met ruiter (toen had ik hem wel vast).

Ik overleg zeker ook met mijn lesgeefster, maar omdat zij nu dus aanraadt om een bit in te doen en omdat praktisch iedereen in mijn omgeving mij voor gek verklaart dat ik bitloos wil beleren, wilde ik dit verhaal op op het forum kwijt omdat ik hier meer 'gelijkgestemden' vind.

@Nils: Het zadel was naar mijn idee wel goed aangesingeld. Het schuift alleen heel erg omdat hij zo rond is. Ik heb dan ook een staartriem gekocht om het zadel beter op de plek te houden. Maar het is zeker iets voor mij om goed na te kijken en om er goed op te letten!

het klinkt toch echt alsof het aan het zadel ligt, als dat kan schuiven krijg je allerlei drukplekken en kriebels en daar wilde ie natuurlijk vanaf. En een bit gaat het bokken niet tegenhouden, in tegendeel. Je was lekker goed en rustig op weg, volg je gevoel en ga niet naar domme mensen die hun toevlucht in dwangmiddelen zoeken luisteren in plaats van een logische oplossing te zoeken. Je paard bokt niet om jullie dwars te zitten, hij bokt omdat iets pijn doet of kriebelt!

Mijn eerste reactie was ook: zadel. Knijpt het bij de schoft? daar gaan paarden doorgaans van bokken. Probeer eens een ander zadel? Of een barebackpad? in meerdere fases aansingelen? Ergens is een stap overgeslagen. Als je hem opzadelt, let eens heel goed op zijn reactie. Haal het zadel een paar keer eraf en weer erop, stap een paar keer op en af, ga stappen, halthouden, stappen etc. Check bij alles heel goed zijn reactie.

Als ik je verhaal zo lees was je wel goed bezig. 1 bemerking heb ik wél, en dat is dat je paardje nog redelijk jong is. Persoonlijk zou ik wachten met 'opstappen' en 'rijden' tot alle ligamenten gesloten zijn, en dit is pas vanaf vijf jaar.

Een niet goed aangesingeld zadel zou een oorzaak kunnen zijn.

'n Paard bokt niet ineens uit het niets de ruiter eraf, zo denkt een paard gewoon niet.
Zeker niet als er geen gekke dingen gebeurd zijn en alles zo rustig is verlopen als jij hier schrijft. Je kunt het zien als een paard niet volledig ontspannen is: aan de staart.
Als die staart gewoon netjes naar beneden hangt, geen probleem.
Ruik je echter een mestgeur, m.a.w.: paardmans staat windjes te laten... is het dier gewoon niet relaxed. Misschien een vreemd praatje, maar let er maar eens op, het is écht waar.

Wat ik zou doen is gewoon een flinke stap teruggaan in de training. Dus nog voordat jullie erop gingen zitten. Probeer vanaf het punt waarop het goed ging de training weer op te pakken en vergeet vooral niet flink te belonen!
Werk van daaruit met hele kleine stapjes verder en nogmaals.... belonen, belonen, belonen! Paard moet snappen dat ie goed bezig is en het gewenste gedrag vertoont.

Trek daar gewoon een aantal weken voor uit... en werk van daaruit verder.
Je paard is nog zo ontzettend jong.... jullie hebben nog zoveel jaren om te gaan rijden toch? Wat maakt een aantal weken/maanden dan nog uit?
En laat je niets aanpraten door andere mensen s.v.p.??? Jij kent je dier het allerbeste en ik kan je garanderen dat een bit echt niet voorkomt dat ze de neus tussen de voorvoeten steken en stijl omhoog bokken.

Oh nee... helaas heb ik een aantal jaren flink niet gewenste rodeo-ervaring opgedaan, jawel: mét bit! Ach ja... toen wist ik nog niet beter...

Ik wens je succes, vooral verder gaan op de ingeslagen weg en veel plezier met je paard. Lol met je knol... daar doe je 't toch voor?

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....

KimNando schreef op zondag 28 oktober 2012, 20:35:



Goed mogelijk dat het inderdaad toch aan het zadel ligt. Met stap geen last, maar wel als het in draf/galop gaat verschuiven.


Dit is de gedachtengang naar een steeds scherper bit, naar steeds meer dwang
Als jouw paard niet luistert zijn die duidelijker hulpen niet genoeg De bedoeling is toch juist steeds mínder duidelijker hulpen omdat je die niet nodig hebt omdat je paard luistert?


Hulpen vanaf de grond aanleren en voorlopig de eerste weken alleen stappen met hem met hoofdstel en teugels, gebruik je lichaamstaal om hem te laten stoppen/stappen links en rechts en pas in 2de instantie je teugels.
Vertrouwen geven dat er geen paniek hoeft te ontstaan. Doorgaan ermee totdat er geen enkele vorm van ongerustheid meer is en alles doodnormaal is en dan er pas weer op. In stap (alleen in stap) de aangeleerde hulpen trainen... rechts links, ho, stap zodat ze ook vanaf de rug superlicht zijn te geven. Eigenlijk alleen maar bv door je hoofd te draaien of te wijzen.


Dit kun je zelf prima. Je gaat toch niemand met je paard laten knokken omdat tijd geld is? Terwijl je zelf alle tijd van de wereld hebt? Ook de instructrice weet blijkbaar alleen maar hoe je met meer dominantie en geweld dit probleem zou kunnen oplossen.
Als er werkelijks niks mis is met het zadel, geef hem dan de tijd om meer vertrouwen te krijgen met jou op zijn rug, om sterker te worden, (misschien vind hij galop met jou nog wel doodeng) Ga weken alleen rijden in stap en las daarna draf in en doe dat 10 seconden de eerste 10keer en als dat goed gaat 15 de tweede 10 keer, zolang er geen enkel verzet is doe je het goed. Heb geduld, nog veel kleinere stapjes dan je al deed en zoals Wil zegt, beloon, beloon, beloon!

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

KimNando schreef op zondag 28 oktober 2012, 20:35:

Hallo,

Ik zit ook even mee te denken:


Een sidepull is eigenlijk heel duidelijk, ik rijd mijn tinker daarmee en ze reageert daar heel licht op. Ze is twee maand met bit gereden en dat gaf alleen maar paniek, verzet en een doorgedrukte rug. Maar wat wil je helper dan met het bit gaan doen? Er een ruk aangeven zodat het hoofd weer omhoog gaat? Ik denk dat dat averechts gaat werken. Hoe wil je een paard vertrouwen geven als je het pijn doet? En wat als het bit niet werkt, wat komt daarna?


Misschien ben je te snel gegaan. Ik zou een paar stappen terug gaan en later weer rustig opbouwen. Je paard is nog jong, misschien is hij er nog niet aan toe? Mijn tinker is met 4 jaar ingereden en was twee maand onder het zadel toen ik haar kocht. Zij was er helemaal nog niet aan toe. We hebben een tijdlang gewandeld met en zonder zadel op haar rug, af en toe simpele korte buitenritjes gemaakt in stap om te ontspannen.


Elke trainer die ik om hulp vroeg, was van mening dat je een tinker met bit moet rijden anders krijg je hem niet klein, want tinkers zijn lomp en dom. Bovendien wilden ze mijn paard in training hebben en kon ik op afgesproken tijdstippen een training bijwonen. Dat heb ik niet gedaan, ik wil verdorie weten wat anderen met mijn paard uitspoken. Bij mijn paard speelde bokken gelukkig geen rol, wel ineens blijven staan of ineens omdraaien en in stap naar huis zonder dat je er ook maar iets aan kon doen, op hol slaan in stap, en dan echt overal doorheen. Ik heb tenslotte een trainster gevonden die bereid was aan huis te komen en ons met sidepull te helpen. In de bak was mijn tinker eerst veel te wantrouwend, daarom zijn we naar buiten gegaan, mijn trainster op de fiets mee om haar een basis bij te brengen.


Je schrijft dat het zadel schuift: Mijn tinker is ook erg rond, weinig schoft. Ik heb een neopreen singel aangeschaft, die houdt het zadel beter op de plaats. Zoals gezegd, bokken heeft ze nooit gedaan, maar met opstijgen en erg krappe bochten merkte ik dat het zadel ging schuiven. Door opstappen met een trapje en gebruik van een neopreen singel schuift het zadel nauwelijks meer. Zweet ze onder het zadel dan schuift het sowieso niet meer. Natuurlijk vooropgesteld dat het zadel verder wel goed past.

Laat je niet van de wijs brengen!
Succes.

Monique

KimNando schreef op zondag 28 oktober 2012, 20:35:


Een sidepull is duidelijk genoeg. En een bit voorkomt het bokken niet.
Met bokken maakt een paard bovendien iets duidelijk, bijvoorbeeld dat hij ergens last of pijn van heeft. Dat kun je beter gaan onderzoeken dan de kop in willen drukken met iets "duidelijks".


Het laatste: paar stappen terug doen. Ook eens kritisch naar het zadel laten kijken en je paard laten checken door een osteopaat is ook altijd goed.

Bedankt voor de vele reacties! Ik hoop op alles antwoord te geven, als dit niet zo is, please remind me!

Allereerst, ik heb mijn zadelmaker opgebeld om toch even naar het zadel te laten kijken, ook naar aanleiding van jullie posts. Ze komt volgende week zaterdag. Want het is echt een schat van een paard en hij vindt een hoop leuk, maar als iets te ver gaat (naar zijn idee) kan hij heel heftig zijn. Bijvoorbeeld, de hoefsmid kwam zijn hoeven doen, en ik kan alles met voetjes optillen, en heb het ook andere mensen laten doen, om te wennen. Maar deze hoefsmid kon niet bij zijn achterbenen komen, hij sloeg meteen. Dus hij kan best heel goed zo heftig op het schuiven van het zadel gereageerd hebben.

En even om iets recht te zetten, ik wil dus ook geen bit indoen! En met een duidelijker bitloos hoofdstel bedoel ik niet harder of scherper maar duidelijk qua onderscheiding van de hulpen. Op deze site staat een testje met bitloze hoofdstellen en welke de duidelijkste hulpen gaf, ik geloof dat het touwhalster nog het dichtst in de buurt kwam? Hier wandel ik ook vaak mee, dus ik vraag me af of ik dat dan moet proberen ipv de sidepull?

Het zadel vindt hij echt niet eng meer, hij staat ook heel relaxed als ik het op doe. Het op en af doen van het zadel heb ik ook veel geoefend, en het op en af stappen ook. Verder hebben we de hulpen inderdaad vanaf de grond allemaal aangeleerd, met behulp van dubbele lijnen. Hier is hij dan ook helemaal bekend mee. Geleidelijk aansingelen vind ik ook niet meer dan logisch :)
Hij is verder ook heel relaxed met alles. En dat merk ik goed aan hem, of hij iets eng vind of niet, want hij is heel gevoelig en vind alles gauw spannend. Voor vrijdag liep hij, ook met iemand op zijn rug, met oortjes naar voren, hoofd/hals laag/ontspannen, echt pompiedompiedom, dit is leuk :)
Daarom vind ik het ook ontzettend jammer dat dit is gebeurd

Even over zijn leeftijd, het is inderdaad vrij jong, maar het is echt alleen de bedoeling dat ik deze winter lekkere stapritjes ga maken met hem. De enige reden waarom we nu draf/galop er kort bijpakken, is omdat ik niet wil dat als hij schrikt en een sprintje trekt, hij dan dubbel schrikt omdat er iemand op zijn rug meehobbeld. Maar ik ben helemaal nog niet van plan om hem zwaar te belasten. Ook merk ik dat hij het allemaal gewoon ontzettend leuk vind. Hij is heel leergierig en als ik een dag of paar dagen niet veel met hem doe (dus niet wandelen oid) dan is hij echt beledigd.

Wat ik heel fijn vind is de bemoedigende woorden. Ik ga inderdaad mijn gevoel volgen en niet naar dwangmiddelen grijpen. En inderdaad, alle tijd van de wereld!
(sorry het is weer een heel verhaal)

KimNando schreef op maandag 29 oktober 2012, 12:39:


Mijn Tinker vind een sidepull duidelijker omdat die mooi om haar hoofd aansluit en niet zwabbert. Ik heb haar ook wel eens met een touwbosal gereden, maar die zwabberde om haar hoofd en ze wist op het laatst niet meer wat de bedoeling was. Vandaar dat we met sidepull rijden, met een zachte neusriem. Probeer gewoon uit wat je paard het prettigst vindt.


Misschien is draf/gallop gewoon teveel gevraagd op dit moment. Ik zou hem gewoon wat meer tijd geven. Denk ook om zijn rug, hij is nog niet volgroeid. Werk aan wederzijds vertrouwen, dan wordt het risico dat hij wegrent als hij schrikt steeds kleiner.


Volg je gevoel, dan komt het vast en zeker wel goed!

Monique

KimNando schreef op maandag 29 oktober 2012, 12:39:


Te jong. De groeischijven in de wervels van een paard zijn pas rond 6 jaar gesloten. Ga je voor die leeftijd op je paard rijden loop je het risico de groeischijven en daarmee de rug onherstelbaar te beschadigen. Wacht dus met rijden, doe allerlei leuke dingen, en de kans is groot dat je paard op zijn 6de gewoon de ruiter accepteert onder alle omstandigheden en je kan dan nog zo'n 20 jaar met plezier op je paard gaan zitten.

KimNando schreef op maandag 29 oktober 2012, 12:39:


Kan het daar niet in zitten: dat hij jou wel helemaal vertrouwt, maar aan een ander weer helemaal opnieuw moet wennen? Omdat die ander de dingen toch anders doet?

Was het de eerste keer dat jouw begeleider er op ging zitten? Of de eerste keer los ofzo? Iedereen zit anders op een paard, en iedereen heeft ook weer andere gewoontes. Bv al of niet knijpen met benen, of wat ook...

Hoi Kim
Ik rijd zelf ook bitloos, op een eigenwijze haflinger. Ik heb 2 verschillende bitloze hoofdstellen geprobeerd. De sidepull vond ik wel prettig, maar Laura was daarmee té sterk met haar hoofd naar beneden te duiken, niet om te bokken, maar om een hap gras uit de berm te pikken!
Ik kreeg haar dan ook niet meer omhoog!!
Nu rijd ik met een kaakgekruisd systeem en dat werkt stukken beter. Ik heb veel meer te vertellen als haar hoofd naar beneden duikt en mocht het in een onbewaakt moment haar toch lukken om haar neus in het gras te krijgen, dan krijg ik haar hiermee weer vrij snel omhoog.
Met bit heb ik bij Laura niets te vertellen, daar word ze heel dwars van en is nog veel sterker dan!
Ik stap ook liever bitloos op jonge paarden, heb al zovaak rodeo of rennen gehad mét bit, dat ik niet meer de illusie heb dat een bit veiliger is.
Groetjes Tali