De eerste foto's in het fotoalbum tonen de uier voordat het duidelijk was dat het om een abces ging. De hele uier was gezwollen en hard en er was behoorlijk oedeem op de buik. Het zag eruit als een 'gewone' uierontsteking en hoewel zeldzaam, komt deze ook voor bij niet zogende merries.
Als een dergelijke ontsteking niet wordt behandeld, kunnen de bacterieen in de bloedbaan terecht komen/de organen infecteren en dan is het einde verhaal.
Bij schapen is dat een veel voorkomend probleem, maar het gebeurt ook wel bij paarden.
En dat was dus hetgeen waar ik bang voor was.
Ik kon op dat moment iig echt niet zien dat het om een abces ging. Ik had veel foto's van uierontsteking bekeken en dit zag er exact hetzelfde uit.
Pas na behandeling met penicilline en massage met kamfer, verdween de oedeem en werd pas het abces zichtbaar.
Of de d.a. het had moeten zien? Weet niet. Misschien wel, maar hij heeft later nog een paar keer gezegd dat de uierontstekingen die hij tot dusver had gezien exact hetzelfde uitzagen en dat in die gevallen het probleem na een kuur was verholpen.
Ik weet dat ik het abces niet zag of voelde.
Later was het wel duidelijk, maar de reden dat hij mij toen naar de kliniek stuurde, was voor het maken van een echo om te kijken of er een mogelijke oorzaak voor dat abces in de uier zat, zoals bv een tumor of een voorwerp.
Op die echo bleek het om 2 abcessen te gaan, waarvan een ernstig ingekapseld in bindweefsel. De kans dat dit vanzelf zou opengaan was tamelijk nihil. De inhoud had wat weg van deeg.
Hoe het zover is gekomen, is nog niet duidelijk, maar ik vermoed dat dat abces al eerder is ontstaan, maar dat ik het niet heb gezien omdat het diep lag en niet echt voor een vormverandering van de uier zorgde. Misschien had ik het kunnen voelen, maar ik betast niet steeds de uiers van de merries.
Warboel
