Anja Seijn schreef op woensdag 1 augustus 2012, 23:30:
> Door training of door het simpel gebruik van spieren in het algemeen,
> correct me if I'm wrong, nemen ze toe in omvang om zo beter zuurstof op te
> nemen en energie te leveren. Om een paard dusdanig op te blazen moet je
> hem óf inspuiten met anabolen of 6 uur per dag repeterende
> krachtbewegingen (gericht op die spieren) laten maken. Dat is geen
> rechtrichten, dat is inderdaad bodybuilden, en ik geloof niet dat iemand
> hier dit doet.
Nee hoor, 1 à 2 boommaten verschil heb je makkelijk als je dagelijks een uurtje rijdt.
Het zal misschien ook wel van de bouw en type van je paard afhangen waar die verschillen het makkelijkste kan waarnemen?
Toen ik nog een wintec had, heb ik ook meerdere kopijzers moeten kopen die ik naargelang de training moest wisselen. En na een tijdje was de ronding van dat zadel ook niet goed meer.
Bij mijn paard specifiek (= type met weinig schoft en korte eerder horizontale hals, + dat ze makkelijk spiermassa bij krijgt door haar QH-genen.) kan je verschillen in bespiering het makkelijkste waarnemen rond de schoft en de aanhechting van de hals. Ook de hals zelf wordt snel gespierder. (breder en meer 'kap') En haar kont uiteraard ook. De broekspieren worden beter afgelijnd en de 'billen' worden breder.
Haar lenden is één van de laatste lichaamsdelen waar je bij haar de bespiering ziet toenemen in haar bovenlijn. Het is wel zo dat mijn paard 'breed' gespierd is in haar bovenlijn. Wat naar verluid typisch QH zou zijn. (wat voor haar ook consequenties heeft voor het passen van zadels. Het is moeilijk een passend Engels zadel voor haar te vinden. Want haar rugspieren komen makkelijk in de verdrukking.)
Andersom trouwens ook. Toen mijn paard langdurig niet getraind kon worden door een ziekte, viel ze zo terug qua bespiering in haar bovenlijn dat mijn zadels niet meer pasten.
Ik had toen 2 zadels voor haar en ik heb achteraf beide moeten verkopen omdat ze er niet meer onder kon lopen. Terwijl ze er voordien jaren probleemloos mee had gelopen.
Ondertussen staat ze al weer enkele jaren stil en heb ik geen zadels meer voor haar. (Als ik haar soms reed (voor haar veulen dan) dan was dat zonder zadel)
Maar als ik haar opnieuw 'echt' zou willen rijden, heb ik dus weer het omgekeerde probleem. Het is bijna onmogelijk om haar een zadel te kopen dat haar binnen enkele maanden ook nog past.
Ik heb nu wel een trekkingzadel met panelen voor haar klaar liggen, in de hoop dat ik haar daar weer een beetje beweging mee kan geven. En als ze wat meer in model is misschien op termijn toch weer een dressuurzadel. Maar haar nu een een zadel kopen, zou weggegooid geld zijn.
Qua werk heb ik trouwens nooit echt meer gedaan dan wat basiswerk. We waren maar net wat bezig met zijwaartse dingen toen ze ziek werd. En daarvoor vooral veel voorwaarts werk, gehoorzaamheid, rechtrichten en overgangen. Dus daar lag het al niet aan. (Wel intensief, dagelijks ongeveer een uur, zonder uitzondering) Zelfs met gewoon wat longeren, zou ik haar al een stuk gespierder krijgen rond de schoft. En met gewoon wat ritjes buiten in het veld verandert ze ook al.
Warboel
