Nils Vellinga schreef op donderdag 26 april 2012, 22:48:
> e m kraak schreef op donderdag 26 april 2012, 20:13:
>
>> Wonderlijk vind ik wel de conclusie dat lichtrijden minder
>> piekbelasting zou veroorzaken dan doorzitten. Vooropgesteld dat het een
>> ruitergewicht, cumulatief gemeten over tijd, constant is zal het
>> zweefmoment bij lichtrijden toch gecompenseerd moeten worden door een
>> grotere piekbelasting. Ik zou me graag laten uitleggen waarom dat niet zo
>> zou zijn en waar die gewichtscompensatie dan blijft....
>
> Omdat correct doorzitten voor het gros moeilijker is, dan lichtrijden
> misschien?
Mij zweefden dergelijke gedachten ook meteen voor ogen, dat er misschien wel allerlei vormen van licht- en doorzitten zijn, en dat er natuurlijk allerlei vectoren vanuit de gezamenlijke beweging van paard en ruiter invloed uitoefenen die het dynamisch geheel behoorlijk ingewikkeld maken... maar nee, dat mag in principe niet uitmaken! Iedere vorm van zweefmoment MOET door een evenredige toename van gewicht tijdens het niet-zweefmoment gecompenseerd worden.
Conform Newton's wet tot behoud van energie moet een energie in een of andere vorm ergens blijven, hebben we als het goed is geleerd op middelbare school. Nu is dat ruitergewicht feitelijk rechtstreeks afgeleid van zwaartekracht en dus een constante. En daar hebben we mazzel mee want constanten maken het rekenen een stuk eenvoudiger.
Nou heb ik geen zin die zwaartekracht helemaal uit te gaan leggen als het al uitstekend in wiki staat:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zwaartekracht
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gravitatiewet_van_Newton
De pagina waar Frans de moeite voor genomen heeft vind ik ook nog altijd heel illustratief:
http://www.paardnatuurlijk.nl/weetjes/physics.htmNou heb ik geprobeerd "echte" publikaties van die mevrouw op te zoeken maar dat lukte vanavond niet zo best omdat de slotjes op die wetenschappelijke artikelen steeds beter worden. Wel heb ik gevonden dat de conclusie van dezelfde mevrouw, deel uitmakend van dezelfde Wageningse Experimental Zoology groep, in 2009 nog was:
Citaat: "CONCLUSIONS AND CLINICAL RELEVANCE: The back movement during rising trot showed characteristics of both sitting trot and the unloaded condition. As the same maximal extension of the back is reached during rising and sitting trot, there is
no reason to believe that rising trot was less challenging for the back." (Equine Vet J. 2009 May;41(5):423-7. The effect of rising and sitting trot on back movements and head-neck position of the horse.).
Echter, in een publikatie uit 2010 - Vertical forces on the horse's back in sitting and rising trot
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0021929009006101 zou er gemeten zijn:
Citaat:
"Both peaks in rising trot were significantly lower compared to sitting trot (peak 1: 2.54±0.30 versus 2.92±0.29; p<0.001; peak 2: 1.95±0.34 versus 3.03±0.32; p<0.001).
This supports the general assumption that rising trot is less demanding for the horse than sitting trot."
Interessant, dezelfde onderzoeker met zichzelf in tegenspraak.
Daarom, mij hebben ze echt iets uit te leggen... waar blijft de compensatie van dat zweefmoment dan? Of is er gewoon verkeerd gemeten of een verkeerd rekenmodel gebruikt o.i.d.?