Wil schreef op vrijdag 6 april 2012, 12:20:

Jep, vind ik ook. Snap ook niet dat mensen op een paard durven te gaan zitten die dat niet kan, zeker niet als je alleen maar buitenritten maakt. Kennissen (tradi) van me moeten hun paard om alle hobbeltjes of obstakels sturen. Die loopt er zelf gewoon tegenaan. Ik heb hen paard een keer aan het halster geleid (reus van een Fries) en inderdaad, hij kan zelf totaal niet uitkijken waar ie loopt. Struikelde over een blok beton op de grond. Vond het een bizarre ervaring. Zeker als je bedenkt dat paarden miljoenen jaren hebben kunnen bestaan bij gratie van hun kundigheid te been...
Het is een grote zorg minder als je op een paard zit dat zelf weet waar prikkeldraad zit en hoe de wereld werkt. En reken maar dat ze dat wel zien. Je moet het ze alleen leren herkennen. Een van de bruinen hier zit er altijd precies naar te kijken en dan moet je oppassen dattie niet het weiland in loopt als ie de opening heeft gevonden hahaha. Ze zien zelfs die spinnendraadjes in de zon glinsteren en bukken hun hoofd er onderdoor hihi.
Ik geef ook altijd de grove route aan maar het micromanagement is aan hun, de arrogantie beter te weten waar ze met hun 4 voeten kunnen lopen heb ik ook al jaren geleden opgegeven hahaha. Daar bemoei ik me niet mee. Laatst was ik wel zo dom uit schijterigheid om af te stappen bij een mega steile helling omlaag, glibberig leem op harde steen... Na 2 stappen zat ik op m'n kont naast het paard. Hij keek om alsof ie wou zeggen, wat doe jij nou weer, maf mens. Met z'n 4 benen stond ie gewoon stabiel uiteraard hahaha. Ik had beter kunnen blijven zitten.

Toen we ooit een rit maakten in NL nog waren wij met z'n 2en de weg kwijt. We waren nog aan het discussieren toen m'n paard na een tijdje zelf maar vertrok "zeg jongens, jullie lullen nog maar ff door, ik ga alvast wel de goede kant op" hahaha. En inderdaad kwamen we exact weer goed uit .
Terreinwijsheid kweken vind ik dus enorm kikken. Dat laat soms de hersentjes kraken. Na een tijdje gaan ze ook vanzelf op zoek naar leuke paadjes om te verkennen.

Tja, dan ben ik misschien een beetje een vreemde, maar hier heb je dus alleen maar polderwegen en geen bospaadjes met laaghangende struiken of losliggende takken en boomwortels.
In het park hierachter zijn wel een soort geultjes voor als er veel water tegelijk valt, Ik erop af maar zij er echt niet over willen he. ik heb dagen geprobeerd hoor en ze zijn ook wel eens gesprongen alsof het grote brede sloten waren, maar sindsdien vonden ze het maar een slecht idee om uberhaubt maar die kant op te lopen. Dat heb ik dan er weer uit kunnen krijgen maar erover
Groetjes Marlies

Leuk joh! En ik hoop dat jij zelf je hier ook lekker op je plek voelt? Veel plezier op jullie nieuwe plek

joop schreef op vrijdag 6 april 2012, 16:35:


Dus dan zou ik hem helemaal moeten negeren, denk je? Geen halster meer om of af, alleen voeren en hopen dat hij van het land komt als ik de anderen eraf haal? Geen hoefjes doen, niet borstelen, etc.?
En dan komt het vanzelf goed?

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)