dus eigenlijk heb je gewerkt met correcties/straf bij het blaffen met voorbijgangers?
(puur ter info?)

Sandra van Bommel schreef op woensdag 22 februari 2012, 19:16:

Ik weet niet precies hoe het met die termen werkt, wil je ze juist toepassen...
Aanvankelijk was het dus een kwestie van haar letterlijk fysiek verplaatsen (metertje of 20) en daar een andere opdracht geven, namelijk liggen in 1e instantie, daarmee kreeg ik haar aandacht weer even heel kort, maar dat was genoeg. Daarna heb ik haar altijd meteen een stok laten zoeken (iets wat ze enorm graag doet en waarmee je meteen al haar aandacht hebt).
Na de 'meesleurfase' ben ik altijd gaan kijken en ertussenin gaan staan (om dat gebied als het mijne te claimen, maar toen was het al veel rustiger geblaf en niet zo'n heen en weer geren) en heb alleen 'is goed (ik heb het gezien)' gezegd en heb haar dan weer mee geroepen (een hoofdknik is later genoeg), weg van de plek waar ze herrie gemaakt heeft en heb weer gevraagd iets anders te doen of ben ff met haar gaan spelen of rennen (ergens ff laten zitten of haar aandacht naar een geurspoor van de eekhoorns afleiden werkte ook goed). Dan was ze meestal weer een kwartier zoet met het zoeken van die sporen. Later was alleen 'eh' zeggen genoeg (of met een ander geluid haar aandacht vragen) om het naar het hek rennen te stoppen bijvoorbeeld (en dan iets anders te gaan doen). Naar mate ze rustiger werd werd het veel makkelijker. Gewoon ff knuffelen of ff aandacht geven was dan al voldoende.
Ik had ook een geluid geïntroduceerd waarmee ik spelen aankondigde (alsof je een scheet nadoet hahaha ). Dat werkte dan ook altijd goed als afleiding als haar aandacht naar het hek ging. Kreeg soms wel rare blikken van voorbijgangers . Dus eigenlijk is het gewoon een kwestie van iets anders laten doen denk ik. Maar ze doet erg graag dingen voor je, dus was het niet zo'n moeilijke taak uiteindelijk.

Sandra van Bommel schreef op woensdag 22 februari 2012, 11:29:


Bedoel je mij????????

Ik moet voorop stellen dat ik geen ervaring heb met deze situatie. Onze hond waakt wel, maar binnen, hij komt niet zonder ons in de voortuin en heeft dus ook niet de mogelijkheid zo slim te worden als jou hond als het aankomt op uit de tuin ontsnappen.

Ik denk dat je de oplossing in meerdere richtingen kan zoeken:

A zorgen dat de hond NIET uit de tuin kan. Als je zeker weet dat het bij probleemgedrag IN de tuin blijft is de oplossing makkelijker als bij probleemgedrag buiten de tuin.

B zorgen dat de prikkel die aanzet tot probleemgedrag een prikkel wordt die aanzet tot gewenst gedrag. Wat ik zou doen is de situatie opzetten dat de prikkel zich voordoet en jij met iets komt dat véél meer beloning is voor de hond dan het gedrag wat hij nu naar de prikkel vertoont. Wat wij met onze hond doen is postbode komt = bij ons zijn heel veel koekjes te halen. En als koekjes niet motiveren, dan zijn er halve maaltijden te halen en als halve maaltijden niet motiveren, dan zijn er hele maaltijden te halen. De beloning bij jou moet groter zijn dan de beloning van wat hij nu doet.

Betekend wel dat je voor de rest 100% moet voorkomen dat hij het zelfbelonende gedrag nog kan vertonen. Dus elke dag moet jij klaar staan als de postbode komt en als je dat een dag niet kan moet je voorkomen dat de hond iets met die postbode kan.

Op zich werkt dit idee vrij snel. Als de beloning maar groot genoeg is en je het zelfbelonende gedrag lang genoeg kan voorkomen. De hond raakt al snel gemotiveerd om jou op te zoeken als hij de prikkel ziet die de reuze beloning veroorzaakt.

Hoop dat ik het zo duidelijk en volledig genoeg uit heb gelegd, ben niet helemaal helder mee na een lange dag.

Groetjes Karin

Martina schreef op woensdag 22 februari 2012, 20:12:


FF gemakshalve ingekort, niet om een speciale reden. Bedankt voor de uitleg. Ik begrijp hem. Het geven van een alternatieve opdracht/opdracht die niet gelijktijdig uit te voeren is met ongewenst gedrag ken ik. Ik gebruik het al langer bij sem, omdat hij in het begin van zijn wandeling zijn moeder trachtte af te breken en dat werkt op zich inderdaad goed.

In de tuin is het wat lastiger uitvoerbaar. Hem of bv daisy, die hard op en neer rent en vaak de aanstoker is, is vrij lastig. We hebben nogal een plak grond en no way dat het mij lukt om daar een hond te grijpen die niet gegrepen wenst te worden.
Pogingen daartoe zullen vooral op de lachspieren werken en gaan dus niet echt lukken, vrees ik.
Speeltje, stok whatever boeit hun op dat moment totaal niet. Beetje lastig dus.

Toch is het nog een keer noemen van niet-gelijktijdig uit te voeren gedrag goed. Ik ga er eens over nadenken...

Karin schreef op woensdag 22 februari 2012, 22:14:


Ja

Aan A werk ik, maar is nooit 100% te realiseren. Het stukje bij de trap is nu ook afgezet (wist niet dat hij zich daardoor kon wringen) en een tijd geleden hebben we al bovenop de omheining een extra hoge draad geplaatst. We hebben echter twee problemen... een kant van de tuin wordt begrensd door een stenen muur. Sommige stenen zijn weg, waardoor doorgang mogelijk is. Momenteel, met flinke vorst in de grond, kunnen we daar niets aan veranderen. Het stuk ligt echter verder van de weg en tot nu toe is er geen gebruik van gemaakt. Ik hoop dat het zo blijft. Fixatie is meestal toch aan de voorkant/wegkant
Daarnaast grenst de tuin aan de wei en in principe zou hij dus de wei in kunnen, voorbij de stal kunnen rennen en een stuk verderop eruit kunnen. Nooit gedaan, maar ik wil geen eerste keer meemaken. Op zich heel weining aan te doen, hoewel we in de toekomst een extra lage draad in de wei krijgen omdat mijn echtgenoot een paar schaapjes overweegt. In dat geval is dat dus ook opgelost.
Ben het wel met je eens dat dat het beste is

Je beloning..de postbode is op zich geen probleem. Normaal gesproken komt hij met de auto voorbij, pleurt de post in de vrij staande brievenbus en rijdt door. Honden reageren er niet op. Alleen vrijdag moest hij een pakket afleveren (komt zeer zelden voor<) en gebeurde dat net toen ik bezoek uit nederland kreeg. Daarop ontstapte sem in zijn enthousiasme (hij is gek op bezoek) uit de tuin via de trap en was van mening dat de postbode bij het bezoek hoorde en dus ook een welkomsknuffel verdiende.
Bij het terug zetten van de razend enthousiaste hond ging het verder mis en kwamen ook de andere twee uit de tuin en verwelkomde de inmiddels volledig in paniek zijnde postbode.
Laat ik even duidelijk zijn.. de honden waren op dat moment absoluut niet boos of agressief. Integendeel. Ze vonden bezoek reuze gezellig en waren ook blij met de postbode omdat die er van hun bij mocht horen. De postbode was alleen niet erg blij met hun.
Boos doen ze als iemand zomaar voorbij de tuin loopt (hoe durven ze? Zonder aandacht te geven...) of als een fietser e.d. voorbij komt. Maar goed,,, dat beperkt zich tot blaffen en een keer langs de hek rennen. Nog niet meegemaakt dat de prikkel dan sterk genoeg is om kunsten uit te halen
Dat verandert echter als een hond voorbij komt. Dat is echter niet te voorspellen. Er kan weken geen hond voorbij komen en dan bv opeens twee keer achter elkaar. Ik kan daar dus niet op wachten. Het gebeurt dan als ik gewoon aan het werk ben of zo...
Dus wachten en prikkel aanbieden is lastig. Tegen de tijd dat ik zie wat er gebeurd, zijn ze al in een stevige scheldpartij met de voorbijganger (hond dus) verwikkeld, En in die situatie zou sem wel eens vindingrijk kunnen zijn om de brutale voorbijganger, die hen uitscheld in hun eigen tuin, op zijn bek te slaan.
Maar je principe met beloning is idd iets waar ik ook aan dacht.
Dat en de combi met het terugroepen als ze in de tuin zijn sterker maken (met een stevige lap vlees bv)
Ik realiseer mij nl dat ik dat terugroepen veel oefen tijdens wandeling, maar niet thuis. Dan ben ik geneigd dat te doen als daar een reden voor is en dat is altijd dom. Bovendien roep ik dan vaak de namen ipv het fluiten wat ik buiten gebruik. Op zich gelukkig... omdat ik het gebruikte als er iets was en daardoor de kracht van het fluiten zou zijn afgenomen.
Ik zal dus eens gaan oefenen met terugfluiten als er niets aan de hand is en zo nu en dan zomaar fix belonen. Met clicker, zodat ik niet pas beloon als ze bij mij zijn, maar bij de eerste reactie.

thanx voor het meedenken.

Ik kwam er gisteren achter dan een niet blaffende hond soms misschien ook niet zo handig is Iemand schrok zich dood toen opeens onze hond rustig achter 'm stond op straat (een schilder had net spullen uit z'n auto gepakt) En dan is het wel een stoer uitziende! herder hahahaha...

Martina schreef op vrijdag 24 februari 2012, 12:50:

Sandra van Bommel schreef op donderdag 23 februari 2012, 8:10:


Ik voel me wel gevleid


Graag gedaan.

Als de prikkel zo onvoorspelbaar is, dan is mijn oplossing vrij onpraktisch. Al zou je er wel een opgezet trainingsmoment kunnen creeeren als iemand bereid is op afspraak met een hond voorbij te lopen...

Als ik dan verder meedenk, dan zou ik zeker het komen op commando verder gaan oefenen. En dan zo, dat er 1 speciaal "nu moet je hierkomen want het wordt SUPER feest bij mij" commando is. Dus bijvoorbeeld in de tuin regelmatig roepen en dan zo af en toe, als je ziet dat hij ook komt en je dus 100% zeker bent van succes er een speciaal commando aan vast plakken en dan alles uit de kast halen. Komen is goed, komen bij dit commando is GEWELDIG.
Dat oefen je tot je er heel zeker van bent dat het werkt. Ben je nog niet zeker, dan laat je hem voorlopig lekker schelden op de andere honden. Het geweldige-kom-hier commando moet echt 100% succesvol zijn en blijven.
In het begin pas jij dus je commando aan hem aan. En later, na voldoende trainen, is het commando zo sterk en geweldig geworden dat de hond zich naar het commando gaat schikken. Maar voor altijd geld: denk je dat hij niet gaat komen, gebruik het commando dan niet, dan verpest je de kracht er van!

Ik train zelf ook veel op het "kijk eens" commando. Als Oscar dan wat verder van me weg is en heel graag ergens naar toe wil, dan gaat hij staan twijfelen. Het hier commando is dan "te groot", die beslissing is teveel alles of niets. Maar als ik hem zover krijg dat hij naar me kijkt is er contact en dat helpt heel erg in mijn voordeel. Dit soort aandachts-commando's leggen ook letterlijk de aandacht bij jou en geven de hond een hoog succesratio, wat positief is voor de totale training.

Groetjes Karin

ja karin, dat is dus inderdaad ook de conclusie die ik eraan trok... ik gebruikte dat al met wandelen en dat werkt wel.
Toen ik het een keer echt nodig had, omdat ze achter een hert aan gingen, draaiden ze op hun hakken om. Als het echter al te laat is , bv toen ze de honden van de buur hadden gespot (daar vechten ze niet mee, ze schelden elkaar alleen uit als ik met mijn honden langs loopt, maar maken geen problemen als ze los lopen) en eigenlijk al bijna bij hen waren, gebruik ik het niet vanwege dat wat je zegt... ze komen dan toch niet en dan ontneem je de kracht ervan.

Stom genoeg oefende ik het hier nog niet.Jij bevestigt mijn eigen denken en ik ga idd hier oefenen met het specifieke 'terugkom' signaal en maak er een feestje van.
Ik ben mij er overigens van bewust dat niets 100% zeker is. Het blijven dieren met soms een eigen mening en soms toch een sterkere reinforcer in dat wat je liever niet helpt. Maar goed... ik ga iig voor een goede kans.