Christel Provaas schreef op woensdag 22 februari 2012, 16:45:
Dat is ongeveer wat ik doe als ik schuin naar hem toe loop zonder naar hem te kijken. Dat lukt zonder halster vaak wel, maar met halster dan weer niet.
Maar ik denk inderdaad hoe meer drukte we er van maken, hoe meer we het zelf willen, hoe lastiger het wordt
Dat van je honden herken ik ook wel, is idem met onze Bel. Als ik klitten of nagels wil knippen is ze weg . Ze "voelen" zoveel meer dan wij.

Het zal ooit wel goed komen met Arcootje, hoor. Willem heeft ook even geduurd voor hij volledig handzaam was. We hebben geen haast.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Els Kleverlaan schreef op woensdag 22 februari 2012, 9:02:

Halsband? heb een veulen gehad ,die t verschrikkelijk vond .een halster. Alles wat bij zn oren kwam pgieuw!!! na laten kijken door DA,niks aan de hand,maar heb wel lange tyd hem aan een halsband mee laten lopen. En daarna rustig langzamerhand,terwijl hij de hals band omhad ,rustig gehalsterd,maar wel dat t zo zat in eerste instantie,dat t niet te strak tegen zn oortjes zat.Is helemaal goedgekomen.!

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Spirithorses schreef op woensdag 22 februari 2012, 9:08:

Ik had te laat gezien dat stagiaires het op de weide snel uitdeden terwijl
Ja! Heel herkenbaar, een 'ingesleten' patroon! Cool woonde tot 20 maanden bij haar moeder en mocht daar veel.


Snoepje dus in het loof van de kers en samen - Cool achterwaarts - de wei verder in?

Nog zo'n leuke uitdaging voor de komende maanden...

Christel Provaas schreef op woensdag 22 februari 2012, 16:45:

Even off topic, Christel, inmiddels twee honden? Oh fijn! Zelfde soort? Jong ding of opvang liefs? Als er weer blad aan de bomen komt - lees erf opgeleukt - mag ik dan nog 's komen kijken?

Schaar, tissues en ander handig bij-de-hand- spul kán trouwens best achter een stapel minder gebruikte kussens op de bank. Tiener hier schuift gewoon op als 'ie er last van heeft, want 'ze zullen het wel nodig hebben straks'. Of volgend weekend. Jongens hier verblikken of verblozen ook niet van volle emmers smurrie (oefening pulp voor nu wel heel dunne Siggy) of een megaspuit op het aanrecht .

Els Kleverlaan schreef op woensdag 22 februari 2012, 17:31:


Ook paarden voelen haarfijn aan wat jouw bedoelingen zijn, de gevoeligere al het meest. Bedotten lukt eens, misschien twee keer maar uiteindelijk heeft-ie je toch door en zul je iets nóg anders uit de kast moeten trekken, dan wordt het zo'n welles nietus spelletje en wie de langste adem heeft en een nog grotere trukendoos.

Als je nou gewoon eens contact gaat maken zonder de intentie om hem aan te raken, of mee te willen nemen. Gewoon zuiver contact. Of misschien wel helemaal niks. Er zijn. Verder niks, niet praten. Hém z'n verhaal laten doen....

(moet je natuurlijk geen haast hebben, net bezoek krijgen, boodschappen moeten doen, om 4 uur een afspraak hebben en en en want dan lukt het niet. )