Monique Meijer schreef op vrijdag 6 mei 2011, 20:15:

Ze mag hier wel komen helpen het huis verbouwen

Heb hier ook m'n handen vol aan onze nieuwe aanwinst Hij wil echt elk klein duister hoekje in en alles goed bekijken. De schapenstal konnie alleen maar voorwaarts in (hoofd laag) en achterwaarts weer uit hahaha. Enorm nieuwsgierig, dat lekkere ding En ik maar die anderen weghouden, want dat past echt niet

Ilse Bartholomeeusen schreef op vrijdag 6 mei 2011, 15:46:


Omdat teenlanding veel voorkomt denkt men al gauw dat het ook kan. Volgens mij kan vlak en hiellanding allebei, maar eerlijk gezegd weet ik niet of de theorie die zegt dat teenlanding niet goed is, is getest. Weet iemand naar serieus onderzoek hiernaar?
Ik kan hier de paarden observeren en dan zie ik dat alle paarden, ooit beslagen of nooit beslagen, hiel eerst landen.


Goed hoor, we zien toch wel steeds meer succes met ijzervrij, ook hier in FR

Puzzle, what's in a name. Want ik vraag me af hoe zo'n leuk geliefd paardje uiteindelijk een onbetrouwbaar paard is geworden dat zelfs kinderen aanvalt. Ik heb het zelf ook meegemaakt met paarden die ik plaats, hoe mensen het voor elkaar krijgen weet ik niet maar ze maken er ongelukkige dieren van. Ik heb nu een arabiertje staan wat indertijd is geplaats, en de eerst superenthousiaste nwe eigenaar kon na een paar maanden niet meer met haar paard omgaan, zelfs niet meer aan het halster krijgen in de wei! Ik heb dat paardje teruggenomen en vanaf de eerste minuut dat hij weer hier aankwam is hij even lief en gemakkelijk als altijd.
Had je Puzzle terug bij jou genomen had je tenminste kunnen evalueren hoe hij nu in werkelijkheid is. Ik hoop voor hem dat het allemaal goed afloopt want juist dit soort paarden hebben een verhoogd risico bij de slager terecht te komen.

Wil schreef op zaterdag 7 mei 2011, 11:57:


Wat heerlijk om naar te kijken,

aaaahhhh echt lief paard, het eind is ook geweldig...

joop schreef op zaterdag 7 mei 2011, 12:57:


Zal best ergens uitgeplozen zijn, maar alles wat veert in een voet zit achteraan. en aan de teen zit alleen maar bot. Mijn boerenverstand zegt dat dat straalkussen en die straal gemaakt zijn om klappen op te vangen en het dus logisch is dat een paard daar landt.


Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Martina schreef op zaterdag 7 mei 2011, 12:16:


Dat lijkt me geen goed idee. Kim verbouwt nou juist datgene wat niet verbouwt moet worden.

Super schattig!

Waar kyl staat hebben ze 2 babygeitjes gekocht. Ze staan nog bij de moeder maar zodra ze oud genoeg zijn komen ze. Maar denk niet dat onze paarden zo rustig blijven liggen haha!

Even mijn eigen oude topic eens opgezocht. Ik wist me te herinneren dat ik dit gestart was toen ik vorig jaar in een moeilijke periode met Kyliam zat.
Jeetje wat is er veel veranderd sinds toen.
Het laatste berichtje was oktober toen ik net gestart was met academische rijkunst (grondwerk).
Het is een hele moeilijke weg vooraf geweest met veel vallen en opstaan. Vooral letterlijk vallen en veel vertrouwen kwijt raken in mezelf en mijn paard.
Maar vanaf mijn eerste les acadesch grondwerk voelde ik heel duidelijk dat dit mijn pad was. Dit was mijn manier om naar een paard te kijken, om mijn paard te begrijpen.

Vandaag had ik weer les. En vandaag heb ik gereden!!
Vorige les, een hele tijd terug, had ik er wel even op gezeten maar voelde het echt nog niet goed.
Maar vandaag was voor mij een groot eikpunt.
We hebben hier de afgelopen maanden echt naar toe gewerkt.
HIj is een stuk sterker en krachtiger geworden. Door het grondwerk heeft hij geleerd op eigen benen te lopen, aan een longe te lopen, een schouderbinnenwaards te doen aan de hand. Vandaag zijn we dan begonnen met travers aan de hand. Hij is een heel stuk soepeler geworden en brengt zijn achterbenen mooi onder het zwaartepunt.
Ook ik heb heel veel tussenstapjes nodig gehad om vandaag weer op te stappen. Zeker nadat ik vorige keer toch niet zo een heel goed gevoel had overgehouden aan de les. Te veel zenuwen, zelf niet geaard.
Vandaag was zo helemaal anders! Maar wel voelt het als echt opnieuw leren paardrijden.
Eerst had de lesgeefster hem aan de hand, later aan de longe en toen heb ik zelf beslist om helemaal los te gaan rijden. Even schoot Kyliam een meter of wat opzij maar even diep uitademen van mijn kant en ik kon spanning weg laten glijden en verder gaan.
HEERLIJK!
Ik ben heel erg blij dat ik heb doorgezet met hem, maar een weg gevonden heb die voor ons allebei lijkt te werken.
Ik ben een gelukkig paardenbezitster (raar woord eigenlijk) en ik heb een gelukkig paardje in de wei staan. Mooier kan het leven toch niet zijn!

joop schreef op zaterdag 7 mei 2011, 13:05:


Dat heeft hij altijd gedaan hé, Letje. Het was zelfs nog veel erger toen ik hem kocht.
Ik liet zelf ook nooit kinderen in zijn buurt uit veiligheidsoverwegingen.
Als hij geopereerd was afgelopen jaar, mocht hij niet bewegen en moest ik hem noodgedwongen ergens op een stalling zetten. Toen heb ik ook een groot bord op de staldeur gehangen met het verbod zelfs maar zijn deur open te maken. Niemand anders dan ik mocht hem toen ook voeren, hooi geven of de stal uitmesten van mij.
Puzzle sjot uit angst, naar mensen die hij niet kent of die hij niet vertrouwt of wanneer hij zich in het nauw voelt. En hij doet niet aan loze dreigementen.
Mensen die dat niet kunnen lezen of inschatten hebben echt niks in z'n buurt te zoeken.
En met rijden is hij net zo. Hele leuke rijpony, maar beschaam zijn vertrouwen en hij laat je direct weten dat je niet meer gewenst bent op z'n rug.

En hij is heel eenkennig. Ik kon er inderdaad zelf redelijk veel mee. Hij heeft bij mij nooit een voet verkeerd gezet wanneer ik hem reed en ik wist hoe ik met hem om moest gaan vanop de grond.
En toch heeft hij mij ook ooit 1 keer tegen de grond gesjot. Achteraf gezien erg dom en onvoorzichtig, in't donker met de kap van m'n jas over mijn hoofd ging ik snel even voeren... waarschijnlijk had hij mij niet herkend. Maar ik mag waarschijnlijk blij zijn dat hij mij op m'n rug had geraakt en niet in mijn buik of op m'n hoofd.

En langs de andere kant is hij net heel lief en open, enorm werkwillig en heeft hij een hele mooie uitstraling.
Wat het eigenlijk nog moeilijker maakt voor hem want veel mensen zijn aangetrokken tot hem. Terwijl veel van die mensen eigenlijk beter ver uit zijn buurt zouden blijven.

Ik geloof niet dat Puzzle nu anders is dan hij was bij mij.
Laten we zeggen, dat wat er gebeurd is bij zijn nieuwe eigenaresse mij niet geheel onbekend was. Ik heb hem ooit met een vriendin van mij exact hetzelfde zien doen. (Die moest hij ook niet.)
Zoals die dame schreef 'gewogen en te licht bevonden'. Het is 4 maanden zeer goed gegaan, tot er dingen tussen hen in gingen staan. En dan haakt hij gewoon helemaal af, op alle vlakken. Sneu voor hem hoor, want hij is dan erg ongelukkig. Hij zoekt echt iemand om hem te leiden.

Maar zoek daar maar eens een nieuw huisje voor? Er zijn simpelere dingen.
En hij heeft inderdaad een grote kans om als slachtpaard te eindigen, net omdat mensen zich in hem vergissen.
Ik geloof echt dat hij de grootste kans heeft bij een prof-iemand.
Want zelfs als je 100% eerlijk bent en uitdrukkelijk waarschuwt, liefde is jammer genoeg blind en mensen schatten zichzelf verkeerd (te hoog) in.