joop schreef op donderdag 14 april 2011, 10:06:


Gisteren stond Catcher in de inloopstal. Achterbeen in de ruststand, kogel toch behoorlijk opgezwollen. En ineens begint ie te smakken en te draaien.... echt goed onrustig.

Nou.... de pus is er achter uitgespoten. Dus tóch een hoefzweer, die is er in de kootholte uitgekomen. Bovenop de verzenen zeg maar. Er moet toch behoorlijk wat druk achter hebben gestaan, als het via de huid eruit komt.
Gevolg: plasjes ontstekingsvloeistof en niet fris ruikend hoor!
Emmer water gehaald, flinke scheut Biotex erin en lekker geweekt. In de hoop dat alle troep er nu uit is... Voorlopig liep ie daarna, voor zover je dat kunt beoordelen over 'n ongelijke ondergrond, alweer wat beter. Zette in ieder geval de voet weer redelijk neer.
Ik had het niet kunnen verzinnen, dat er op die plek een hoefzweer uit zou kunnen komen, maar ook dit is dus mogelijk. Je zou denken: zulke keiharde hoeven, gebeurd niets mee...... maar de praktijk heeft nu anders geleerd!
(Wat ook nog 'n mogelijkheid is.... is 'n ontsteking door b.v. een fikse doorn of zo die niet via de hoef, maar via de huid ter plekke naar binnen is gedrongen. Stikt hier van de distels... dus zou ook geen dom scenario zijn)

En dit is wel heeeeeel lief..... Noppes wist dat vriendje wat 'mankeerde' en rook het euvel natuurlijk ook wel. Geloof het of niet.... Noppes heeft PLAT achter die paardenvoet gelegen..... de hoef was tussen z'n beide voorpoten, met z'n bek IN die kootholte.... en de boel helemaal schoongelikt. Martine en ik stonden nog in de stal en keken ernaar. Ik zag die hoef tussen die voorpoten en die hondenkop al wassend rond de kogel etc.ect. en dacht... jeeeesssss.... als hij die voet verzet heeft die hond minstens geen gebit meer!!! Maar natuurlijk werd die voet geen mm verschoven hoor.... dat vertrouwen tussen die hond en dat paard is gewoon verbazingwekkend!

Als 'n paard dát prima vind en het gewoon laat gebeuren, de hond weet kennelijk instinctief dat dit zo moet... tsja, wie zijn wij mensen dan om erover te oordelen he?

Nou... hopen dat alle zooi nu eruit is en Catcher weer gewoon goed gaat lopen.

Ja, mijn enkel gaat ook weer de goede kant op. Beetje in acht nemen, lekker traumeel van Heel erop... komt wel goed hoor.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Noppes That's my boy!

Beest weet altijd best!

Marianne Gomes schreef op donderdag 14 april 2011, 14:48:


Ja, dat zou je wel zeggen he??? Wat paarden/natuur betreft weet ie het allemaal ook wel. Enorm zelfstandige hond.
En intelligent. Hoeft maar 1 keer iets te zien.... en hij kan dat ook!

Aan de ene kant leuk.... aan de andere kant niet.

Buurhonden rennen luid blaffend achter auto's aan. Ja, soms komt er nog wel een auto voorbij hier. Veelal pick-up's met b.v. jagers die blaffende honden bij zich hebben.... of een plaatselijke landeigenaar met standaard 1 blaffende hond in de open achterbak.
Is nu eenmaal 'n gewoonte hier.

Leuk is dan om keihard blaffend naast de afrastering mee te rennen! Zo verdedig je toch je terrein? Dus hebben we ons toegangshek weer in ere hersteld, zodat Noppes niet passerende auto's achterna rent. Ach, zoveel doet dat hek niet... want je kunt met mach9 onder 'n hek doorkruipen.... en anders spring je er toch overheen?
Kortom: Noppes laat zich gewoon niet tegenhouden.

Zo ook gisteren. We waren Catcher aan het weken in de Biotex.... en er komt een autotje aan. Het rijdt hier niet hard, kan niet, allemaal steenslag, gaten, kuilen en hobbels.
Nou, geen houden meer aan, Noppes moest en zou 'm pakken.
Roepen... niet luisteren. Doof en blind door de opwinding van de kortstondige autojacht. Deze auto remde. Niets aan de hand. Trekt weer op en rijdt hoogstwaarschijnlijk precies over Noppes poot. Grote gil, en Noppes die in pijnlijke paniek met 1 poot in de lucht wegrent. Gelukkig niet over de weg, wél naar z'n veilige thuishaven, zijnde bedbak + ons terras.
En Martine en ik wisten het gelijk. Die poot is gebroken. We hebben het beiden horen kraken.

Gisteravond toch maar naar 'n kliniek, omdat ze daar röntgenapparatuur hebben.
Dus hier provisorisch poot gespalkt en gestabiliseerd. Knie niet gebroken, maar wél iets 'lossigs' in de voet.

Foto gemaakt... ja hoor. 1 botje in de ondervoet aan gort. Verder beetje oppervlakkige beschadigingen en Noppes dik in de stress.
Nu hebben ze daar nog veeeeeeel meer spalken, pluksel en verbandmateriaal als wij.
3 dierenartsen, 2 assistentes in opleiding... hardstikke gezellig op die praktijk!
Maar wél kundig en onderwijl heel bezorgd en lief voor Noppes. Die z'n goede karakter niet verloochende en het allemaal liet gebeuren. Wél met megagrote stresspupillen en een verhoogde hartslag.

Enfin, eindresultaat is een tot de oksel ingepakte knalrode stretchbandage-poot.
En 'n hond die zal moeten leren eten en drinken met een grote plastickap rond z'n kop. Voorlopig mag ie dit nog zeker 10 dagen volhouden. Daarna weer x-ray maken en zien of het goed geneest.

Vond het eigenlijk wel heftig genoeg voor 1 dag.....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Mooi!

Wil schreef op donderdag 14 april 2011, 15:13:

Beterschap voor Noppes! Arm dier, hopelijk snapt die slimmerik nu wel dat je niet achter auto's aan moet rennen!

Groetjes Karin

Tjee das minder mooi, de derde poot al, wie volgt?

Beterschap hoor !!!

Karin schreef op donderdag 14 april 2011, 15:16:

Nou, Catcher's poot gaat beduidend beter! Hij staat er weer op en scharrelt rond.
Hopen dat alle troep er nu uit is. Ik twijfel nu steeds meer aan een hoefzweer, vermoed dat het toch een doorn of zo is geweest... maar goed, de feiten blijven hetzelfde, eigenlijk maakt het niet zoveel uit.
Mijn poot voelt zich ook iets beter, ik voel er eigenlijk weinig van. Moet alleen niet nog 'n keer zwikken en ik scharrel ook veelvuldig rond.

Noppes is nu de zieligste van het stel ) Of ie er iets van geleerd heeft??
Hmmmm....... ik twijfel. We zullen zien! Hoop het stiekum natuurlijk wél!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Marlies Sanders schreef op donderdag 14 april 2011, 15:23:


Schei uit.... We zitten al aan de drie ongelukjes hoor!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op donderdag 14 april 2011, 15:31:

als je 'we' iets uitbreidt
aan minstens 2 meer.......mmmhh

Wil schreef op donderdag 14 april 2011, 15:30:

Natuurlijk heeft-ie ervan geleerd. Je schreef net nog hoe snel hij na 1 keer iets doen, meteen weet hoe het moet!

Marlies Sanders schreef op donderdag 14 april 2011, 15:27:


Dank je. Heb mezelf al gigantisch getroost....
Prachtige Laranja Bahia boom gekocht, 1 van de meest zoete sinaasappels die er zijn.
Tis een Braziliaan, maar zal hier ook aarden. Hij heeft al een vrij dikke onderstam en is dus geen heel jong boompje meer. Staat prachtig in de bloei nu..... en dat ruikt superheerlijk. Moet een heel goede plek vinden voor deze maar het is nu al veels te heet om te planten. Dus die gaat tijdelijk in een hele grote bak. Tot de herfst.

Toen vond ik verdraaid ook nog een Laranja Vermelho (Morro = hybride), dat is een bloedsinaasappel.
Nog een jonge stek.... en die gaat ook tijdelijk in een grote pot. Die ga ik net zo lang pamperen tot ik EINDELIJK m'n eigen bloedsinaasappels kan eten.

Zo jammer dat bloedsinaasappels eigenlijk uit de mode zijn en nauwelijks nog verkocht worden... ze smaken vele malen beter als de gangbare blonde sinaasappels.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Peter Donck schreef op donderdag 14 april 2011, 15:36:


Eh ja. Nou.... Martine is de eerste dag hier ook gevallen. Gewoon lopend naast 'n gras snackende Chaser Fikse schaafwond op de knie... maar gelukkig hebben we zilverwater. Toen wilde ze Daniëlle voordoen hoe dat moest met raspen... en haalt 'm eventjes over haar eigen vinger. En aangezien m'n rasp vlijmscherp is......
Miniscuul gaatje, maar bloeden als 'n rund.... dus nu aan de AB want binnen 1 dag was het al dik... Totaal geen weerstand he?
Tsja..... hopen dat de vakantie wondertjes verricht! Er moeten meer vitamientjes in!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ik hoop het Christel!! Echt.....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.