Onze eerste hond (reu) is gecastreerd op 4,5jr. Niet omdat we dit echt wilden, maar hij had last van ontstekingen en verloor pus en toestanden
Het teefje dat er later is bijgekomen soigneren we om de zoveel tijd met pamperkes. Ik merk dat veel mensen dat niet goed snappen dat we haar niet laten sterilliseren (met al die vuile rommel!), maar zolang ze nergens last van heeft is dat toch niet nodig? Als ze binnekomen moeten we toch de poten afvegen en dat broekje optrekken vind ik nu niet bepaald veel werk.
Ik weet bij onze hengst ook niet goed hoe we het moeten gaan aanpakken, maar heb toch altijd in de richting van castratie gedacht. Ik wist niet eens van een alternatief, voor ik de boek van PN in huis had. En dan ook gewoon omdat ik er geen veulens bij moet, de merrie is trouwens een halfzusje. Hij heeft een gouden karakter, maar staat nu ook nog niet echt onder invloed van z'n hormonen denk ik...
Ik moet het nog even laten bezinken.
Maar ik denk dat ik in de aangehaalde situatie toch voor de castratie zou gaan, zeker omdat het paard met anderen samen staat die niet in jou eigendom zijn.