Ik zou een merrie nemen, in een kudde trekken merries ook naar elkaar toe. Leeftijd is altijd goed, misschien vindt ze een veulen wel enig om voor te zorgen, een leeftijdgenoot enig om samen mee te geiten en een oudere merrie enig om zich aan op te trekken. Ik zou ze op dezelfde dag in het nieuwe land zetten, dan zijn ze nog 'ankerloos' en dus meer op elkaar aangewezen. Goeie reis!

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Marianne Gomes schreef op dinsdag 22 februari 2011, 12:19:
Die stappen gewoon de vrachtwagen in, slapen onderweg twee keer op een plek waar ze de benen kunnen strekken en stappen de volgende ochtend gewoon weer in.
Maak het niet groter dan het is! Dat het 4 uur duurt, weet Maya niet want paarden hebben geen tijdsbesef. Leg haar uit dat je naar een superplek gaat en reizen met de trailer is leuk.
Mijn paarden staan ieder 2x per week in de trailer en stappen erin op mijn tekst "ga d'r maar in". Onderweg staan ze stil, kijken door het raam of doen een dutje. Dus zo verschrikkelijk is dat trailerreizen niet, zeker als het paard het kent.
Het valt of staat met je eigen houding: het is leuk want we gaan naar een plek waar iets te beleven valt! Zorg wel voor een flinke voorraad hooi voor onderweg. Eten maakt rustig.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Een paar dagen geleden was het erg koud, een vreselijk gure wind. Mijn dames vinden dat niet erg en staan gewoonlijk onder de grote eik te suffen. 's Avonds laat kijk ik altijd nog even of alles in orde is. In de bak stonden mijn dames niet, op mijn roepen "Liltje, Kimmie", komt normaal gepruttel van Lily en een toesnellende Kim, nu echter helemaal niets.

Lichtelijk ongerust licht aan in de stal (die keer dat Indy verdwenen was nog steeds vers in het geheugen), nog eens roepen, helemaal niets. Toch maar even in de stal kijken. Kijk ik over de rand van van de hooistal, zie ik daar vier verbaasde slaperige oogjes op mij gericht. Liggen de dames heerlijk tegen elkaar aan gevlijd in de stal. Ik wist niet wat ik zag.

Monique