Liesje_Olli schreef op dinsdag 11 mei 2010, 9:33:
> Veel kleine voltes en wendingen rijden, geen te
> hoog tempo en terugnemen in stap als hij begon te telgangen. De zweinepas
Wenden en keren als een stierenvechter. Rond en rond de boompjes in het bos. Helpt de durchlässigkeit.
Zo krijg je tölt, niet persé draf volgens mij, zolang het kwartje van draf niet gevallen is.
Hangt uiteraard wel af van of paard überhaupt wel weet wat draf ís - zoja, en alleen maar lateraal uit elkaar gereden zoals dat genoemd wordt dan kun je het specifiek drafgerichte natuurlijk overslaan en meteen met de stierenvechtersimitatie beginnen.
> (telgangstap) is er ook uit nu. Zijn rug zit veel soepeler door het hele
> leerproces. Is echt leuk om te zien wat ze bereikt heeft!
>
> Waarom Ijslanders zo graag telgangen? Ze maken er heel veel endorfines
> door aan en dat geeft een lekker gevoel (zoals bij hardlopen, na een
Dit is nieuw voor mij. Meer dan bij andere gangen? Wie heeft dat gemeten/onderzocht?
Bij lange niet alle ijsco's zijn zwijners. Toen ik pas ijscofiel werd waren er zat die alleen maar draafden; hoezo "gangenpaard"
Vanwege de mensenvoorkeur alleen zijn de gewenste gangen bevoordeeld. Een heel vroeger populaire gang op IJsland zelf, valhop, zie je nooit meer en haast niemand weet nog hoe dat moet.
> tijdje ben je verslaafd aan dat gevoel). Maar ik zou het toch niet
> aanraden om er grote afstanden mee te doen
Waarom eigenlijk niet? Draf, tölt, amble, zweinen, heel vroeger valhop, aubin. Gewoon allemaal voorkeuren van mens of pony.
Ik ben getuige geweest van een hele horde kinderkamp-ijsco's die hun hele leven mochten lopen zoals ze maar wilden zolang het maar veilige kinderponies waren (vroeger een belangrijker argument om voor ijsco's te kiezen dan welke gang ook). Er werden dus ponykampen mee gedraaid in de vakanties, trektochten vooral, relatief weinig zandbakgedoe. Lekker de hele dag bosklossen. De meeste ponies werden daar probleemloos oud tot erg oud.