mooi lena wat je met je paarden bereikt hebt.

Ik wandel ook gewoon op een baantje naast te trein. Met mijn ouders paard zou ik dat nooit moeten doen. Maar met boy wel. Hij kijkt er niet naar om. De enigste reactie die hij eens zou geven is iets sneller gaan.
Wat ik wel merk is dat er als maar minder auto's vertragen. Voor boy is dat nu geen probleem hij is dat perfect gewoon, maar stel dat je met een ander paard op baan bent...

Ik vind het prachtig zo te kunnen rijden. Vandaag weer wat geoefend in de piste. De wendingen lukken als maar beter een sprongetje ook binnen. De vorige keer wou ik het ook even lukken buiten een kort sprongetje te maken. Vandaag dus ook even buiten geprobeerd. Maar ik had het met minder geduld aangepakt. Boy verviel weer even in zijn vroeger gedrag, hoofd recht en dergelijke. Oké dat was duidelijk voor mij dat ik even terug een stapje terug moest nemen. Ik was zelf ook wat gespannen geworden, er was ook een ander aan het rijden en ik dacht kom laten we gauw ook daar een sprongetje nemen, alleen het paard zit nog helemaal aan het begin van zijn springen.. Dus ik moet alles heel erg op het gemak doen! Omdat hij gespannen was heb ik weer wat oefeningen gedaan waarvan ik wist dat hij die wel kan en zo was hij weer kalm en ontspannen. Met hem is het toch telkens kijken en opletten dat je niet te ver gaat of je zit weer bij af!

Wat ik nu super vind is dat hij wend op zit. Heel gaaf gevoel. Zoviso vind ik de gallop van een draver ook speciaal. als je dat niet eens gedaan hebt kun je echt niet weten wat het is. het is echt zo'n verschil met een warmbloed!

Veel succes verder nog allemaal.

Mijn paarden staan altijd buiten, nooit een luis gezien. Jaren geleden nam ik een oude manegepony over, die altijd op stal had gestaanen die barstte ervan. Het krioelde tussen de manen.
Luizen zitten op een verwaarloosd paard, dus ik zou eens goed nadenken of de weerstand van je paard niet verbeterd kan worden.

Aafke schreef op zaterdag 8 mei 2010, 17:22:


Herkenbaar. Ik vermoed dat het weer levensgevaarlijk is in de wei. Vanmiddag ben ik met Buck naar de duinen geweest en hij was niet zo spritzig als anders, met bergafgaan leek hij gevoelig op de voeten te zijn. Bij hem kan het alleen maar de wei zijn (waar hij 1 uur per dag in staat) dus dat schrappen we weer even van het menu.

Je gaat je verbazen wat dat langeteugelen op kan leveren.Ben er ook net mee begonnen, nu ong. een maand bezig, maar na 2x zag ik al resultaat
Zelfs mijn oude cushing artrose merrie vind het leuk en knapt er van op. Ook mijn kleine stijve minishet die voor de kar loopt, beweegt zich veeeel beter nu. En ze gaan met sprongen vooruit alle 5, zo leuk om te doen. Helemaal te gek. Die dvd is kost 33 euro, en je krijgt er veel voor terug. Succes met je paard Ingrid

En het is echt niet moeilijk ofzo, Ans.

Cindy Helms schreef op zaterdag 8 mei 2010, 8:21:


Ja, behoorlijk gek. Vind ik ook, maar ze doet maar. Ik vind het wel best. Ik weet zelf toch ook niks beters te verzinnen.
Alles wat ze vorige keer had losgemaakt, zat nu ook na 5 weken op rechts al weer even vast. (Ok, het was ietsje beter. Want nu kreeg ze wel alles los, vorige keer niet.)
Dus 5 weken is te lang?

Christel Provaas schreef op zaterdag 8 mei 2010, 7:48:


Ja, nu wel.
(Toch sinds ik dat voer geef. Tervoren niet.)
Vooral als ik haar een stuk goed voorwaarts laat galopperen, komt ze er nadien een beetje door.

ik zal de stallen proberen nog grondiger schoon te maken en te ontsmetten.
maar ze zijn echt niet verwaarloosd, je ziet helemaal niets aan hem en ik krijg dagelijks complimenten dat hij er zo prachtig glad en glanzend en fit uitziet.