Spirithorses schreef op maandag 3 mei 2010, 18:25:


Pête is niet zo voor de aanrakingen en houdt al helemaal niet van tutten.

Het is inderdaad een stuk gewenning. Ze weet dat ze iets lekkers krijgt na het werk en staat daar dan ook echt op te wachten.
Ik vind het zo jammer voor haar, dat ze nu nooit eens iets lekkers mag.
Gras mag ze niet. (Alhoewel dat ik daar nog niet helemaal over uit ben. )
Haar voer lust ze ook al niet. Ze doet er zowat een hele nacht over om haar bak leeg te eten. En s'morgens wil ze gewoon niet eten.
Ze kan zo teleurgesteld kijken als ze merkt dat ze weeral die verd*mde k*tbrokjes heeft gekregen ipv lekkere graantjes.

Ans Jondral schreef op maandag 3 mei 2010, 18:34:


Kwestie van twee dagen doorbijten en ze vraagt niks meer.
Natuurlijk wel als jij in je hart steeds denkt dat ze zieligf is, dan houd je dingen in stand.
Een paard kan niet teleurgesteld kijken. Hij kan hooguit z'n voer de kont toe keren....
Tis helemaal wat jij er als mens van maakt, Ans.

Maar andere vraag: Waarom mag ze ineens geen gras meer dan?

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 3 mei 2010, 18:39:


Ze ze staat al bijna een maand op dit dieet en ze blijft vragen achter iets lekkers.
S'morgens ook.
Dan is het echt "Jippie, etenstijd" totdat ze in haar bak kijkt en er eens aan ruikt. " ze steekt dan nog net niet haar tong uit"

Waarom geen gras, tja weet ik niet 100%.
T'is eerder een experimentje.
Ze doet het al jaren niet zo goed meer.
Ik kan het niet meer bijhouden met het aanslepen van osteopaten, DA's etc... Daar heb ik wel eens iets over geschreven, dacht ik?
Zo'n 2 maanden geleden is het weer behoorlijk mis gegaan. Opeens ging ze staken, bokken, ze wilde niet meer linksom. (Wat op z'n minst vreemd is voor een linksgebogen paard.) Dus opnieuw een osteopaat erbij die tot de conclusie kwam dat het weeral een behoorlijke ravage was. Die osteopaat zei trouwens te durven zweren dat paardlief haar lever weer kuren had. (Heb ik trouwens geen zekerheid over want ik heb geen bloed laten prikken. Ik ben dat gedoe namelijk behoorlijk beu.)
Maar je gaat je na een tijdje wel afvragen, hoe dat paard het telkens weer klaarspeelt om zich telkens zo in de knoop te lopen. En wat elke keer weer die lever overbelast is ook maar de vraag.
Ik stond(sta) eigenlijk op het punt om de handdoek in de ring te gooien. Maar heb mij laten overhalen om eerst toch maar eens wat met haar voer te gaan knoeien.
Dat heb ik nog nooit echt geprobeerd.
Ik heb mij laten vertellen dat net die leverwaarden die bij mijn paard zo problematisch waren, gebruikt worden bij endurance-paarden om na te gaan hoe ze herstellen na een inspanning. Daar zit naar't schijnt wel degelijk een verband met de spieren.
Daarom dus ook de keuze om haar te gaan voeren zoals zo'n overbelast endurance-paard. En in gras zit wel suiker, dat past daar dus eigenlijk niet in.

suikervrije pepermuntjes?

Ans Jondral schreef :


Soms he, zou ik haast zeggen: geef mij dat paard en ik zal zien wat ik ervan kan maken.
Wat is nu haar probleem? De leverwaardes, tekorten of haar spieren? het lijkt iedere keer iets anders, moet toch te diagnostiseren en mogelijk op te lossen zijn. Zier jij spoken, ziet je dierenarts zaken over het hoofd, zijn er andere dingen die meespelen....Voordat je (ooit) de handdoek in de ring gooit, ze blijft mij ook bezighouden....

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 3 mei 2010, 19:59:


Ha, als jij het weet, mag jij het mij vertellen!
Ik heb geen flauw idee Pien. Ik zou bijna zeggen: Kom maar halen!
Ik weet alleen dat ze al jaren onderpresteert.
Misschien ben ik gewoon te veeleisend? (Tja, ik weet ook hoe ze wél kan lopen.)
En soms vraag ik mij ook af of het nu aan mij ligt? Maar als ik vind dat het niet goed gaat en ik haal er iemand bij, wordt wel telkens bevestigd dat er inderdaad iets niet helemaal ok is.
Die leverwaarden, haar rug,... t'is altijd wel iets. (En meestal niet wat ik zelf verwacht)
Eigenlijk ben ik zelf nog vrij hard voor haar. Ik denk dat veel mensen eerder zouden stoppen met rijden dan ik.
Ze is ook niet zo heel opvallend slecht. Voor iemand die niet weet wat ze kan, ziet het eruit alsof ze gewoon nooit goed is doorgereden en gewoon niks kent. (Maar ik kan je verzekeren dat ze wel degelijk kan lopen zoals een netjes doorgereden dressuurpaard betaamd. T'is alleen 2 jaar geleden dat ze dat nog heeft laten zien.)
Maar voor mij is ze in ieder geval wel slecht genoeg om niet fijn met haar te kunnen rijden. Ik heb daar op deze manier geen plezier in.

Ach wat, ik heb een filmpje van haar. Dan zie je wat ik bedoel.
Filmpje is gemaakt 2 weken nadat de osteopaat haar behandeld heeft. (Ze zat vast in haar hals rechts, in haar schoft aan 2 kanten, in het midden van haar rug, en aan de rechterkant ook haar hele lenden en bekken.)
Osteo heeft trouwens niet alles weg gekregen. (Ze komt deze week nog eens terug.)
Paard bleef gewoon lustig doorklooien.
In dat filmpje ging ze eigenlijk nog redelijk. De dag tervoren ging ze telkens stilstaan en dreigen om te steigeren. Hier ging ze tenminste al voorruit.
Maar ze laat mij voor geen meter zitten en bochten wilde ze ook niet maken. Galop is niet gevraagd overgings. (Ze vindt galopperen makkelijker dan draven en dat aanspringen doet ze altijd als ze ergens last van heeft.) Ik durfde er daar trouwens ook helemaal niet aan rijden want alles was aanleiding om te gaan staken. (Vooral beenhulpen blokkeert ze op.)
http://www.youtube.com/watch?v=TFNgWuVDQBA

Ik vind dat filmpje dus vreselijk.
Moet bijna janken als ik het zie.
Dat is mijn paard niet.

Pien, ik heb Pête nu zelf een paar keer zien lopen, en geloof mij, ze kan veel beter dan dit (ook al heb ik haar nooit vroeger gezien). Voor een leek ziet ze er mooi glanzend en gezond uit, en lijkt ze gewoon wat stijf op de voorhand te lopen, maar als je er iets meer van kent, zie je dat ze heel stijf en stram is, niet gewoon van te hard werken of iets in die aard, maar alsof haar huid te klein is voor haar spieren en ze er niet in kan bewegen. Het is ook niet dat ze gewoon lui is of niet wil, maar haar lijf wil echt niet mee. En zo veel dierenartsen hebben het al opgegeven, niet Ans? Osteopatie doet goed, voor een paar weken, en dan is ze weer bij af, dus ik denk dat dit een goede test is, met die voeding, want het kan niet anders dan dat dit ergens van binnenuit moet komen.
Ik hoop dat het verder betert, want het geduld dat je daar al mee gehad hebt... chapeau!!

Groetjes
Sibyl

sibyl de jager schreef op maandag 3 mei 2010, 21:05:

> leek ziet ze er mooi glanzend en gezond uit, en lijkt ze gewoon wat stijf

Dit lijkt mij precies op 'vochtretentie' wat jullie beschrijven.
Is haar lymfe-systeem al onderzocht?

Koen

Ze heeft in het verleden wel een probleem aan een lymfevat gehad.

Ans Jondral schreef op maandag 3 mei 2010, 18:01:


Hoi Ans,
Dust ook op streng dieet. Ook een zoetekauw. Helaas pindakaas gaat dat niet meer dus Of...je eet het niet (hooi)...Of je eet het wel. Uiteindelijk eten ze wel hoor. kan me niet voorstellen dat een paard zich gaat uithongeren. Duurt wel even. Wel meer dan 1of 5 dagen.....met heeeelllee lange tanden moet er uiteindelijk toch wat in. Niet teveel naar kijken maar volhouden dan. Als het je laatste redmiddel is zeg maar. Ik beloon nog wel met schijfjes wortel hoor. Die ene of 2 wortels maakt ook niet zoveel uit. Feit: Paard ziet er fantastisch uit, is rustig,niet sjago,loopt over kiezels glanst, niet meer schuren dus...Probeer nog even vol te houden dan Ik ben ook van het (ver) zorgen maar misschien kan je beter zorgen MET zo weinig mogelijk. Sober en simpel dus. Sucses meid