van lennep schreef op donderdag 11 maart 2010, 0:37:


2 Maand dus ! Das toch een redelijke termijn !Vrieskou en dergelijke ! IK zit "in the wild , in het bos dus " en geloof me, das tienduizend keer erger dan op een piste of weide , na Twee maand !WHAT IS THE PROBLEM ?

Namkje is klaar in principe , maar zal nog ''technisch'' doorgereden moeten worden.
Woensdag komt er een ostheopaat bij haar kijken , en dan weten we meer.

Met zadel erop is het heel duidelijk dat ze de ruiter naar links duwt vanuit haar heup.
Is dit een balans probleem?ten gevolge van wat? scheef zijn? iets in haar rug? en hoe moet je dit rijtechnisch oplossen?
Ik als groene ruiter?Is het wel rijtechnisch op te lossen?
Daarnaast wil ze maar niet fijn ontspannen in haar hals komen.Halsprobleem , of komt het vanuit de schouder?
We hebben het er al eerder over gehad , een ostheopaat erbij halen , maar dat is toen niet gedaan.
Nu het duidelijker wordt dat dit niet op te lossen is door mij , ben ik op zoek naar andere mogelijkheden , ostheo , en vrijdag bespreken we nog of jij ons kan/wil helpen.
In eerste instantie zou het om een weekje gaan , met les en buiten rijden , maar nu denk ik dat we meer nodig hebben.
In de maand mei ben ik vrij , en ik wil er zoveel mogelijk uithalen wat er in zit. Veel op pad met Namkje , trailer in trailer uit , op bezoek bij jouw , Anja , en lessen bij Trudy ,misschien nog wel naar Pien , trec in juni en aan het einde van de zomer gaan we naar het strand!!!!!.En dan wil ik ook zeker weten dat ze verder goed in haar vel zit! En natuurlijk hoop ik dat Namkje dit ook leuk gaat vinden , want anders moet ik mijn verwachtingen bijstellen.
Maar we bespreken het vrijdag wel verder , oké?
Ik weet helemaal niet wat er mogelijk is , en wat ik kan verwachten...

Maar zoals ik vandaag bezig ben geweest , dan heb ik sterk het vermoeden dat we er wel komen ,met enige hulp!

Gr Esther

van lennep schreef op donderdag 11 maart 2010, 2:14:



Komt wel !

van lennep schreef op woensdag 10 maart 2010, 23:31:

Ach Ester,
iedereen ervaart 1 stapje voorwaarts en 2 achterwaarts. Is niet erg hoor, iet voor jou en niet voor je paard, want uiteindelijk ga je nog altijd voorwaarts daar waar je vroeger ter plaatse bleef of zelf achterwaarts ging. Als je met die gedachte vrede neemt, gaat te rest vanzelf. De lat niet te hoog voor je zelf leggen, daar doe je je paard geen plezier mee. Gewoon rustig verder opbouwen. Komt wel goed!
Trouwens Dames? Morgen hebben jullie een lekker uitje achter mijn hoek om! Als jullie een bezoekje willen komen brengen (apperitiefje drinken (heb nog een lekje elexir d'Anvers zelfs)) zijn jullie harte welkom

Cindy Helms schreef op donderdag 11 maart 2010, 9:24:


Ja leuk, Cindy! Maar dan hebben deze 40-plussers denk ik zelf ook Massage- en Bewegingstherapie nodig

Anja geen probleem, ik ken daar nu ook een aantal zeer goede "touches' voor

Cindy Helms schreef op donderdag 11 maart 2010, 9:24:


Weet je , heel veel hangt af van je eigen verwachtingen. Ik had niet verwacht een volledig beleerde Bonfire mee te nemen naar huis , maar een paard waar alle knopjes opzitten zo ongeveer wel. Maar daar heb ik mij gewoon in vergist , wist ik veel! Ben nog nooit op stap geweest met een paard wat ''beleerd'' is , en achterafgezien heb ik nooit geweten wat dat inhield.
Maar ik snap nu hoe en waarom Trudy vindt dat Namkje klaar is , ik kan nu wel verder.


Ik moet nog rijden , zal ik een tupperware bakje meenemen? kan ik het thuis proefen

Leuk Cindy!

Gr Esther

van lennep schreef op donderdag 11 maart 2010, 9:37:

Eerst de basis, daarna zet je alle (optie)knopjes er stap voor stap op. Zelfs op Amaroc en Enno staan ze nog niet allemaal. Elk leeg plekje dat je vindt kan je daarmee opvullen, maar daar gaat tijd overheen. Die grijze massa in jou hoofd en je paard zijn hoofd moet daarvoor kunnen rijpen. Binnenkort terug van 0 beginnen hier en stap voor stap met Invierno beginnen. Gaat ook voor mij terug wennen zijn, alleen weet ik ondertussen wel al veel beter wat, waar, wanneer en hoe ik het wil én heb ik heeeeeeel erg veeeeeel geduld gekregen.
Tot morgen dames,
Cindy

Je laatste stukje maakt me blij
Hoe herkenbaar allemaal, de ene keer gaat het super, de volgende keer voel je je als een kieke zonder kop.
Het loslaten is een groot iets, niets meer verwachten en zien waar je uitkomt. Dromen en doelen stellen mag uiteraard maar zijn geen prioriteit, plezier met je paard dan weer wel. Hoe minder je gefocust bent op het resultaat, hoe beter het zal gaan en hoe meer plezier je eraan beleeft.
Dus trek je broek maar terug op een keep on smiling

En dat je meer met je billen bloot gaat tov Namkje dan hier:

Cindy Helms schreef op donderdag 11 maart 2010, 9:24:


Pak dan 2 voorwaarts en 1 achterwaarts anders blijf je naar achteren gaan
Sorry, kon het ni laten. Ach, uitdrukkingen hè, zo zeg ik altijd 10/9 als ik bedoel dat de kans groot is. Klopt voor geen meter want dan is de kans meer dan 100%

Ik zal best een keer motte pisse in ut bos

Maar ik begrijp wel wat je bedoelt hoor!!!

Ben vandaag weer geweest . Hetzelfde rondje als gisteren , maar met het zicht op de haven ben ik pas afgestapt , dus ongeveer 3 kilometer op haar gezeten.
Gewoon omdat ik dat vond , eigenlijk zonder reden....
Dat er iemand op haar zit is inmiddels wel de normaalste zaak van de wereld , maar sturen??? Moet ik dan echt luisteren????
Nou ja , zou wel handig wezen meid!

Heb verder nu geen tijd voor een volledig verslag , moet zo werken.
Mijn eten voor morgen is klaar Anja!!

Gr Esther

Het is echt normaal Esther, dat het zo lang duurt als het duurt. Soms kan het wel een half tot een heel jaar duren voordat stuur en rem geïnstalleerd zijn.

Christel Provaas schreef op donderdag 11 maart 2010, 17:28:


Halloooow kroket !Gaat daarmee naar den oorlog