Ik was erg onder de indruk wat ik dinsdag gezien heb ivm de Voest-methodeeen andere trainer. Ik denk dat de methode pas goed is, als ze goed toegepast wordt.
Die paarden kwamen de vierkant binnen, de baasjes stonden wat waterachtige bevelen te geven en te wiggelen met de leadrope, maar paardjes hadden er geen oren naar.
Toen Jean-Marie binnen kwam, gaf hij cristal clear zijn bevelen door, l'Eminence Grise met een enorme persoonlijkheid en waarempel, het paard week na zijn tussenkomst geen meter van zijn zijde. Toen hij stil stond duwde het paard zijn snoet tegen zijn borstkas.
Toen de man het vierkant uit ging, wou het paard hem volgen en had geen enkel oog voor z'n bazinnetje.
Het veulen werd van knettergek (op achterbeentjes door de piste) op een kwartier tijd, een volgzaam en rustig veulen die niet 1 kik meer gaf naar z'n vriendje in de box.
Hangt er maar van af hoe je iets toepast. Met wat ik gezien heb, is het een goeie methode, maar net zoals alle methodes, hangt het heel sterk af hoe jij overkomt bij het paard en of je het goed toepast zodat het paard jou lichaamstaal begrijpt of wil begrijpen..

Ik denk dat ik hier bedoelde: de Voest methode, toegepast door een andere trainer...

Anja Seijn schreef op woensdag 17 februari 2010, 22:33:


niets moet, parelli vindt dat dat moet.
Ik vindt het losse werk mooi omdat je dan het paard kunt laten beslissen of het al naar je toe wil of nog niet. Komt het uit zichzelf bij je en sluit het zich bij je aan, dan verder met leadrope, dat kan ook heel goed.
Sleutel blijft: goed observeren wat er gebeurt, en erg handig om er begeleiding bij te zoeken als je het gevoel hebt dat je vastloopt.
Ik vindt Voest begrijpelijk voor de meesten mensen, er zijn geen vaste regels en dat is fijn, het paard heeft namelijk ook iets in te brengen. Die ruimte mis ik persoonlijk bij het parelli programma. Als je de mogelijkheid hebt is werken in een vierkant afgezette ruimte wel fijner voor het paard, roundpen is wat meer een vissekom, maar dit terzijde. Je moet gewoon kijken wat voor jou werkt.

Het 4 kant komt van de Picadero, zoals gebruikt in spanje? Bekend geworden sinds KF Hempfling. IK denk dat dit een meer gymnastisch effect heeft.
De Roundpen is naar amerikaans voorbeeld, "set your self up to succes"
Het paard kan zich niet vast zetten in een hoek, het heeft weinig keuze.
Voest gebruikt een kruising, de vorm van de Picadero en de maat van de roundpen, tenminste, binnen in de rijhal. Bij hem thuis had ie (gebruikt hij) wel Roundpen's en in Deurne ook.

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.

Nils Vellinga schreef op zaterdag 20 februari 2010, 13:46:


Laat ik nu eens een serieuze picadero hebben gebouwd Ook de afmetingen kloppen ... 11 meter nog wat, houd het op een vierkant van 12 x 12. Ik doe er nu wat longeerwerk in. Het mooie van een picadero is dat het paard op de zijden zich recht en dus niet als een vis in een kom over de schouder naar binnen kiepert. Ook dubbele lijn waarbij ik dan stelling naar buiten vraag doe ik in de picadero. Ik zweer bij mijn bakkie ... ja, ik heb hem afgekeken van KFH, maar ik vind hem ideaal!

Coulash schreef op donderdag 18 februari 2010, 9:24:


Dank, Bianca, voor je uitvoerige antwoord! Inmiddels heb ik de boeken en de DVD's en ik moet zeggen ... enthousiast ... goed leesbaar, overzichtelijk en zeker een handvat om serieus aan de slag te gaan, zonder "maar wat te doen". Systeem van de dubbele lijnen, dat boek heb ik ook en zeker interessant!

Anja Seijn schreef op zaterdag 20 februari 2010, 13:51:


Ik ook, maar voor de Shire heb ik toch maar 16x16 gepakt, scheelt 2 galop sprongen

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.

Nils Vellinga schreef op zaterdag 20 februari 2010, 14:24:


hier 14x14
In 12x12 werd ik claustrofobisch

Cindy Helms schreef op zaterdag 20 februari 2010, 16:12:


Ging je er ook zo mysterieus en bijna goddelijk van lopen?