Gisteren weer een zeer bevredigende cursus geleid, met achteraf allemaal tevreden mensen die blij waren met wat ze naast de info uit de boeken nog aan extra's geleerd hadden.
Vermoeiend omdat het een enorm vragende groep was. Maar geweldig omdat je dan ziet hoe mensen er mee bezig zijn.

Een van de vragen was: "kan ik dit nou alleen bij mijn eigen paard doen"?.
Normaal adviseren we omdat te doen. Doe eerst ervaring op met je eigen paard, leer het gereedschap optimaal te hanteren, weet zeker dat je het goed doet, voordat je je bemoeit met het paard van een ander.

De volgende vraag is dan: "waarom"?
Nu kan ik daar best een antwoord op geven dat met verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid ( bv het paard trapt jou met vervelende gevolgen, drie maanden niet werken , hoe zit dat met de verzekering?) te maken heeft, maar laten we die factoren even buiten beschouwing laten en het eens anders bekijken.....

Al mijn cursisten van zo'n dag hebben andere paarden, de een heeft een draver, een ander een quarterhorse, enz.
Ook zijn er mensen die meerdere paarden hebben bv een kwpnner en een welshje, of een tinker, een arabier en een engelse volbloed.
Daar zeg ik niet tegen, met deze cursusdag in je rugzak kun je alléén je Arabier bekappen, ik adviseer je nog eens terug te komen voor de tinker en daarna voor de volbloed.

Niks!
Ik leer mensen hun paarden te bekappen volgens een bepaald systeem. Een methode die gelijk is voor elk paard of het nu een shet is of een shire en die bij elk paard op gaat.

M.a.w Als je de cursus gevolgd hebt kun je elk type paard bekappen. De enige aanvullende voorwaarde die in mijn ogen geldt is dat je moet zoeken naar details die voor elk individueel paard, zelfs van hetzelfde ras, wel eens miniem kunnen verschillen en waar je door proberen pas achter komt als je het een paar keer bekapt hebt en je niet helemaal tevreden zou zijn met de manier waarop het loopt.

Dus eigenlijk zou het antwoord op de vraag "kan ik dit nou alleen bij mijn eigen paard doen" NEE! moeten zijn, als je weet dat je geen technische fouten maakt.

Piet schreef op zondag 22 november 2009, 12:15:


Toch moet je, vind ik, uitkijken met dit soort antwoorden. Anders krijg je wat ik heb ervaren vóór ik zelf deze cursus had gedaan én benieuwd was naar het werk van een Natuurlijk Bekapper. Het resultaat was een NB-er die de cursus had gevolgd én dit werk deed naast zijn normale werk, whatever that may be ... ruim een half uur aan twee voorbenen van Jeen had gewerkt, met het zweet op het voorhoofd. De achterbenen moesten de volgende keer maar ... is er nooit van gekomen, heb hem niet meer uitgenodigd. Kreeg wel complimenten over Jeen zijn hoeven, waren traditioneel bekapt. Dus één dag praktijkles maakt je GEEN professioneel bekapper en wellicht dat het doel van de vraag "kan ik nu alle paarden bekappen" toch een andere agenda heeft!

Anja Seijn schreef op zondag 22 november 2009, 12:25:


Een professioneel bekapper is geen natuurlijk bekapper.
In een ideale wereld zou het een vakman moeten zijn die uitstekend á la NB kan en wil bekappen en de échte NBer die zelf de voeten van zijn paarden onderhoudt kan ondersteunen met controle in het begin, of kan mee helpen problemen op te lossen.
Je kunt eens in de twee, drie maanden je paard bekappen nu eenmaal geen NatuurlijkBekappen noemen, zelfs al doe je het volgens het zelfde systeem.

Piet schreef op zondag 22 november 2009, 12:50:


Piet, lieve man, LEZEN!!! Er zijn mensen die na één dag cursus zichzelf uitgeven voor professioneel Natuurlijk Bekapper. Mijn traditionele bekapper komt nog met enige regelmaat en die controleert mijn werk. Ik heb het al eerder gezegd/geschreven, die man bekapt meer à la NB dan dat hij zelf beweert en is in mijn ogen een vakman. Ze lopen hier allemaal stuk voor stuk op hele mooie hoeven. Ik wilde alleen maar waarschuwen voor mensen die iets anders met de cursus omgaan en na één dag denken de hele paardenwereld, dus ook de probleemhoeven, aan te kunnen en daar een centje proberen van mee te pikken. Meer niet, hé

Anja Seijn schreef op zondag 22 november 2009, 13:58:


Meissie dat is wat ik tussen de regels door geschreven heb. Lees nog maar eens
Het grappige is dat mijn titel 'cursus' een geweldige disussie uit 2006 heeft blootgelegd over dit onderwerp.
Leesvoer!!

Anja Seijn schreef op zondag 22 november 2009, 13:58:


Het is natuurlijk geen punt van discussie, maar ik ken mensen die na de 1dags cursus gerust alle paarden zo kunnen bekappen.
OK, ze waren al hoefsmid, maar hadden toch nog nooit deze cursus gevolgd
Ik ken ook mensen die nog nooit een cursus in hoefonderhoud hebben gevolgd, maar toch al jááren zelf het hoefonderhoud uitvoeren.
Ze zeggen; is een kwestie van goed opletten, als je hoefsmid komt bekappen
IK ben na de 1 dags cursus alleen mijn eigen paard gaan onderhouden/bij houden, nadat de tradie-bekapper de aanzet had gedaan.
Ná een aantal maanden ook de 2 Friesen van mijn buuren en weer later van nog iemand in de buurt, en nog 1 en nog 1.
En dat alles na 1 cursus dag! Ervaring krijg je door het véél te doen toch?

Het ís een beetje afhankelijk van hoe het paard "gehuisvest" is- het "werk" dat het doet én het jaargetijde, of ik meer- dan wel minder werk heb aan de hoeven, als ik óm de week de hoeven bekijk.

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op zondag 22 november 2009, 20:50:


En toch kan ik niet helemaal akkoord gaan met datgene wat hier geschreven staat.
Het normale periodieke onderhoud zal wel lukken met een ééndagscursus op voorwaarde dat er voor of na nog grondige bijstudie is.
Maar lieve mensen,er zijn hoeven met zo'n danige patholgieen dat je het jezelf moeilijk kan voorstellen!
Al ooit eens een 'blown off' gezien bij hoefbevangenheid?
Een afgerukte halve hoefwand?
Nageltred die boven de kroonrand uitkomt?
Dit is géén stuff voor ééndagscursisten!
Tja,misschien schets ik hier een beetje een vertekend beeld omdat véél van deze gevallen bij mij terecht komen maar toch,ze bestaan echt hoor.
Toch even nadenken dan.

Koen

Koen Theys schreef op zondag 22 november 2009, 21:58:


Wat is dit Koen? ''Al ooit eens een 'blown off' gezien bij hoefbevangenheid?''

En ik ben het helemaal met je eens hoor... De praktijk leert toch immers het allerbeste? De cursisten die aan hun eigen paard beginnen laten toch veelal een profi bekapper erop toezien dat het goed gaat?
Heb ik indertijd tenminste wél gedaan. Later, als je er tenminste interesse in hebt... ga je ook andere paarden bekappen. Die ervaring krijg je vanzelf.
Hier in Portugal loop ik ook het risico dat ik een keer bij een behoorlijk probleemgeval geroepen wordt.
Niet omdat ik profi ben, integendeel!
Maar gewoon om de doodsimpele reden dat 'hoefsmeden', laat staan NB'rs, hier gewoon niet zijn. Tis een groot geluk dat de meesten hier over een harde ondergrond lopen.... en dus veelal natuurlijk afslijten. De laatste merrie die ik deed wat ZES jaar lang niets aan gedaan...

Hihi... mocht die (grote probleem)dag ooit komen roep ik jullie hulp in hoor!

Groet,

Wil.

Koen Theys schreef op zondag 22 november 2009, 21:58:


En tóch beschrijf je hier precies wat ik in mijn opening gezegd heb.
Maar allereerst: er is geen normaal periodiek onderhoud.
Het is toebrengen van slijtage als die er te weinig is. Dat kan op elk moment. Elke week desnoods. Hoe vaker je het doet hoe minder werk.
Het hele systeem van het natuurlijk bekappen is daarop gebaseerd en het maakt niet uit of je dat doet bij een shetje of een arabier.
Voor alle ellende die je beschrijft heb je een vakman, een professioneel bekapper nodig ( hoewel nageltred natuurlijk niet kán voorkomen)
Er is niemand die zegt dat je met de NB cursus zulke problemen leert op te lossen. Nee integendeel, wat we áltijd zeggen is dat je bij de minste twijfel een vakman moet inschakelen.
Maar dat er om zelf te bekappen voor of na nog grondige bijstudie nodig zou zijn is onzin Koen.
Inmiddels is wel bewezen dat mensen jarenlang probleemloos de voetjes van hun paard kunnen verzorgen met een ééndaagse cursus en in hun rugzak alle theorie die daar nog bij hoort.

Piet schreef op zondag 22 november 2009, 22:38:

Plus een portie mazzel.

De grote kunst is naar mijn mening weten wat je NIET kan. Ik bekap paarden voor vrienden en familie. Dit doe ik al 5 jaar en alle paarden lopen als een zonnetje en ik stimuleer de eigenaren ook zelf aan de slag te gaan. Gaat hartstikke prima. Maar als ik iets tegen kom waarbij ik twijfel, dan doe ik niets. Dan adviseer ik er iemand bij te halen die dat wel kan.

Ik heb dat vanaf het begin gezegd en vind dat Piet het mooi verwoord. Als je weet wat bij een gezonde hoef en gezond paard het nabootsen van slijtage is, dan kun je dat theoretisch bij elk paard. Het ligt dan absoluut aan het talent en de aanleg van iemand of het ze goed af gaat. En lang niet iedereen wil andermans paarden doen.
Mijn stokpaardje is en blijft: ik weet wat ik kan, ik weet ook wat ik niet kan en ik weet waar ik dan hulp kan vinden.

Laten we wel wezen Koen, jij hebt het toch ook geleerd om die abnormale hoeven te bekappen? Evenals de andere natuurlijk bekappers die wij bedoelen als we zeggen haal er een vakman bij. Wat je moet doen, wat je nodig hebt en hoe je het oplost. Ik zeg niet dat iedereen dat kan leren, want het is ook een kwestie van willen en een beetje aanleg hebben voor. Maar mensen genoeg die heel handig met gereedschap zijn, niet bang zijn, zich goed verdiept hebben en door ervaring steeds weer wat wijzer zijn geworden.

Groetjes Karin

Wil schreef op zondag 22 november 2009, 22:16:

Ook wel "ontschoening" genoemd.
Zeldzaam maar het gebeurt.

Koen

Hele grote KNIP

Ok. Dat snap ik nu. Ontschoening ken ik. Kende de engelse benaming niet.
Of Amerikaans...

Dankje!

Wil.

Wil schreef op dinsdag 24 november 2009, 0:38:


Ik ken de therm van een schotse mevrouw.