Christel Provaas schreef op dinsdag 10 november 2009, 10:06:
> Jasmijn Wauters schreef op dinsdag 10 november 2009, 9:26:
>>
>> Christel, jij lijkt mij wel wat te kennen over de klassieke
>> rijkunst, weet jij waar je lessen kunt volgen in die échte,
>> historische, klassieke rijkunst?
.
> Ik volg in NL les bij Joseph Smits, over wie niets te vinden is
> op internet, een bescheiden zeer getalenteerde africhter die
> strikt het frans/portugese systeem hanteert.
.
> Vergelijken, kritisch zijn, zelf voelen, uitproberen met je
> eigen paard, vanuit een brede kennisbasis die voorkomt dat je
> fouten maakt. Het paard is uiteindelijk je beste leermeester,
> mits je je ervoor openstelt en volgens een plan werkt.
> En bovenal: zorgen dat je je mening onderbouwt, op alle
> fronten. Zonder argumenten heeft een voorkeur geen
> bestaansrecht.
Wat me in AdB aantrekt is de eenvoud. Na rechtrichten verzamelen en dat is een basis waar ik voldoende aan heb en er mijn ding mee kan doen. Op een gezonde en veelzijdige manier buitenritten maken. En dat geld voor iedereen, welke discipline je ook wilt beoefenen, AdB leert je een belangrijke manier van rijden.
Wat me minder aantrekt in bv. de academische rijkunst is dat het volledig je hobby moet zijn, de meeste tijd in de bak bezig bent en het paard met veel tijd volledig plooit naar de oefeningen. De meeste pn mensen houden van buiten ritten, en willen ook de basis rijkunst van verzamelen leren op een manier die het meest past bij het natuurlijk gedrag van paarden.
Een paard inrijden bijv. ik vind de opbouw van conditie naast de fiets beter passen bij een jong paard, dan het weinige longeren wat je op die leeftijd kunt doen. Met buig oefeningen aan de hand, heb je wellicht een iets soepeler paard, maar nog steeds een met te weinig conditie om goed te berijden.
Groet, Michiel
Warboel
