Anja Seijn schreef op zondag 1 november 2009, 17:53:


Ik heb dat rijden met halsring ook altijd gezien als iets waar je al een hele goede samenwerking voor moet hebben voor je eraan begint...
Toch, nu ik erover nadenk , (als leek dan ,nog nooit gedaan) , zou ik me kunnen voorstellen dat je dat kan doen zoals mijn jongste is beleerd.
Los in de roundpen(longeerbak whatever) kan je een paard vanuit t midden sturen "fluisteren"(waarom lees ik nooit op dit forum over deze manier van werken?) Als je er dan iemand opzet waarmee je afspreekt op het juiste moment de (lichams-)hulp te geven en degene in t midden doet dat ook , dan kan het paard zo binnen een paar weken de afspraken doorhebben?
Ook met een halsring lijkt mij...
Moet het paard wel een zekere "will to please" hebben.
Groetjes Marlies

Arabesk schreef op zondag 1 november 2009, 20:00:


Zoals het er op wedstrijd aan toe gaat met al hun lijnen en punten waar ze perfect op moeten uitkomen, een piaffe dat constant op dezelfde plaats moet komen zonder maar een cm ervan te mogen, dat is overdreven.
Dito paarden in een krul trainen om dan zo te hopen dat ze op wedstrijd nog minstens aan de teugel lopen, neen dat is te ver gezocht.

Maar ik denk wel dat je aan de gemakken weg met je paard tot zo een niveau kunt bekomen als er geen wedstrijd druk bij komt te kijken en als je gewoon rustig opbouwt zonder het paard te forceren.
Het doel bij vele ruiters is dan ook presteren, m'n vergeet dat een paard een dier is met gevoelens en vergelijkt het steeds meer en meer met een machine dat moet draaien en lopen zoals zij willen.

Jammer is dat.

Christel Provaas schreef op zondag 1 november 2009, 21:29:


Kweet het, ni goe hè.


Afgestompt, da is't peins ik. Jean heb ik 5j geleden uit de les gehaald waar zij moest rondlopen met beginners op haar rug. Op het einde moesten deze kinderen Jean vooruit kloppen en dan nog Dat heeft ze heel lang meegedragen en soms nog denk ik -> het afblokken, apathisch worden bij het opvoeren van druk.
Sinds ik bitloos rijd, heb ik een ander paard: eerst wou ze niet vooruit, met bitloos had ze precies epo gepakt (Trouwens, met de halsring is ze ook meer voorwaarts, vrijheid?). Allé, van in het ene probleem in het andere gesukkeld maar ondertussen heb ik de vitessenbak gevonden
Op haar (of de mijne?) goeie momenten is ze zo licht aan het been dat ik enkel mijn kuit moet opspannen om meer tempo te krijgen, die zijn nog in de minderheid maar ze zijn er dus hoop ik dat dit blijft evolueren. Haar slechtste momenten staan daar lijnrecht tegenover, dan is ze bijna niet vooruit te branden en duurt het wel eventjes voor ik haar op gang heb. Dus idd, ze is nog niet echt aan het been, er wordt aan gewerkt


Yep, bij langzamere draf, krult ze op, ook bij de overgang naar stap.
Bij het halthouden hangt ze niet op de teugels maar weet ge wat ze dan doet als ik het toelaat? Haar hoofd draaien richting mij!
Ze is idd gewillig, kzal het eens proberen, thanx!

Marlies Sanders schreef op zondag 1 november 2009, 22:46:


Wat versta jij onder "fluisteren", Marlies? Wat doen ze dan precies?

vriendje schreef op zondag 1 november 2009, 20:41:


Niet zo heel erg moeilijk: Blijf voorlopig weg van datgene waar je paard slechte herinneringen aan heeft. Pas als de band tussen jullie stabiel is en zij geleerd heeft op jou te vertrouwen kun je dat soort dingen weer aangaan. Er is niks op tegen datzelfde gewoon lekker buiten te doen.
Je schrijft dat ze toch moet bewegen, staat ze dan op stal?
Buiten laten socializen met soortgenoten werkt meer helend dan druppeltjes.

Groet, Pien

clarissa ruijgrok schreef op zondag 1 november 2009, 21:28:


Wij hebben hier ook een merrie met een gebruiksaanwijzing. Die heeft ook een super leven gehad waarin ze, voor zover wij weten, wel vaak haar zin gehad heeft en dat zie je dan ook terug in haar gedrag. Tegen vreemden kan ze op de grond nogal nuffig reageren. Tis een heerlijk dier wat je wéét dat ze speelt, dat ze probeert te overbluffen, alleen wij trappen daar niet in en dan zie je haar werkelijk schakelen "hmm, sh**, dat werkt niet". Zij is hier nu een aantal maanden, heeft haar plekje nu gevonden en op dit moment is ze in een enorm uitprobeerderige fase met haar sterke karakter. Maar we zien hoe ze evolueert, hoe ze een stabiele plaats in de groep krijgt, hoe ze vooruit gaat met rijden en we weten inmiddels (ervaring) dat haar moeilijke gedrag van voorbijgaande aard is. Puck was ook zo, Amber ook, Amie ook, Bombita ook (al was die laatste eerder bang dan 'dominant').

Maar daarvoor moet je wel wat doen, zoiets gaat niet vanzelf. En het duurt een aantal maanden voordat alles op de plek is en het paard Rust en Duidelijkheid gevonden heeft. Dus zijn we consequent met haar, laten we haar niet klooien, zetten we haar een pas achteruit als ze loopt te domineren en tussendoor is er altijd wel iemand die even contact met haar gaat maken en haar wat masseren (Jack met name). Daar geniet ze van (ze komt het ook echt vragen) en ze komt ermee in een blijere stemming. Dat is goed voor haar. Zo weet ze dat ook zij er mag zijn.

Groet, Pien