Wil schreef op zondag 11 oktober 2009, 14:23:

ja Wil!,geintje.
En toch dat kruis naar kracht??
Misschien is t ook wel zo ,dat t zo werkt.
Dat kracht naar kruis ,gaan best wel velen aan onderdoor niet/
En als je kruis naar kracht ervaart,overleef je t .
De dierenarts is geweest.
Een nieuwe.
Leuke vent en vera accepteerde alles van hem.
Ze had de hele middag in de paddock gelegen ,dus ik was t zat.
Ze heeft een injectie gekregen voor plus minus 24 uur rust in pijn en ja ,heb haar op stal gelaten,want ze wilde er absoluut zelf ook niet meer uit.
Ze was kapot.
doodmoe.
Visiteertang wees uit dat ze een heftige pijnimpuls had ,maar t zit diep.
Hij heeft de zool wat uitgesneden,maar niks te zien ,en we hopen dat t vanzelf gaat,maar wachten niet te lang.
Elke dag is er 1 en al krijg ik iedereen over me hen dat ik haar binnen heb gezet.
So be it.
Ik geloof in ,dat ik t beste doe.
En als alles achter de rug is geef ik een feestje.
Maar 1 ding!!
Heb nu een nieuwe da ,die bij t zien van haar voeten wel opmerkte ,hoe mooie voorvoeten ze had na zon trauma.
Hij had haar voorverhaal gelezen en was helemaal in.
Kijk .zo maak je nog eens wat moois mee.
niks ijzers,geen bullshit,maar ach,denk dat de echte lieverds hier ,mij wel vergeven dat ik haar even binnen heb gelaten.
Ik noem t absoluut geen stalarrest,maar gewoon effe rust.
En reken maar ,dat Vera eigengereid genoeg is ,dat ze aangeeft wat haar wel of niet bevalt.
Heb zeker 1 uur onder t genot van meerdere kopjes chocomel(warm) de deur open gehad ,maar ze stond lekker met haar mooie billen ,af en toe omkijkend te mediteren.
Zeker geen zin om naar buiten te gaan.
Morgenochtend ben ik er om 7 uur .
Nu ga ik slapen.
Wil,Anja<christel,dank jullie voor t familie gevoel.
Heb zelf geen familie meer .
Met jullie ,voel ik mij veeeel minder alleen.
groetjes van trudy

vagebond schreef op zondag 11 oktober 2009, 9:56:

Ah zie je ,ingrid ik wilde jou ook zeker niet vergeten in jouw ondersteuning.
Ik weet zeker ,dat t door middel van jullie liefde goed moet komen.
Als t helemaal goed komt met vera geef ik een feest,die zn weerga niet kent.
dank je
groetjes van trudy

Isabel van der Made schreef op zondag 11 oktober 2009, 0:03:


Hi isabel,vera staat vanacht op stal.
Ze had zoveel pijn en ging,ja sorry dat ik er even om moet lachen ,bijna galloperend op 3 benen richting stal.
Daar aangekomen ,ging ze graag naar binnen.
Ze had de hele middag van 12 tot half 3 tot ik er weer was gelegen.
En dan dat prachtige hoofd.
Superpositief!1
Zon mooi ding is het isa.
Ze wilde na t bezoek van de dierenarts zelf niet meer uit stal.
De visiteertang wees uit tot nu toe een zweer,die nogal diep zit.
Ze heeft een shot gehad,die haar even rust geeft,
morgen zien we weer verder.
Dank je voor je support.
liefs uit olland

Unartica schreef op zondag 11 oktober 2009, 14:39:


hi jolanda,helaas met stang zeg je.
Wat wil je nou?
Misschien is t tyd ,dat je je eens zou afvragen of jij wel kan ryden.
Een brommer kan je starten,maar een paard is een levend wezen ,waar je contact mee mag maken.
Is dat er niet,ga je dan met dwangmiddelen dat afdwingen?
Tja ,van mij mag je ,de godganse wereld is er mee bevuild.
Meid ,ik zou je aanraden.
Stop met jezelf en je paard te verpesten ,voordat t alleen maar erger word.
Ga eerst maar naar eddy.
groeten van trudy

verasita schreef op zondag 11 oktober 2009, 23:53:


Mijn wens is ,dat vera net als puck van pien.
Heb eindelijk de tyd gevonden om dat verhaal uitvoerig te lezen.
ERuit komt.!!
kzal mn beste best doen ,en als t niet lukt ,neem ik wandelijke takken.
En wacht op een volgend leven ,dat ik mn paarden een prairie kan geven om op te leven.
Zoveel houd ik van ze.
de paarden.Ze zijn nu mn leven.!
liefs van trudy.

verasita schreef op zondag 11 oktober 2009, 23:41:


Nou, van mij krijg je niets over je heen hoor... Als bij ons vroeger het land helemaal blank stond na de regens, stonden ze ook weleens een nachtje op stal, lekker in het dikke stro. Even 'n nachtje gewoon kunnen liggen, of rusten op een droge plek. Doet ze dan goed. Hetzelfde is nu met Vera. Zoveel pijn en dan even niet op hoeven te letten, even pijnvrij, even veilig.

Hopen dat ie snel rijpt en doorbreekt!

Bedankt voor het compliment )

Groeten,

Wil.

Wil schreef op maandag 12 oktober 2009, 1:25:

love you Wil!

Arabesk schreef op zondag 11 oktober 2009, 22:06:


Ik ben ook in kontact geweest met knottenbelt ivm sarcoiden van mijn toenmalige haflinger. Hij had er heel erg veel, waarvan een paar regelmatig open en eentje behoorlijk groot en agressief.
Helaas kon hij voor mij niets betekenen.
De behandeling was belastend voor het paard en mijn paard was 20 jaar, deels blind en had ernstig artrose. Gezien een toch wel pijnlijke behandeling voor zeer lange termijn in het verschiet lag, was dit niet meer in het belang van het paard.
Moet wel zeggen dat Knottenbeld verder erg vriendelijk was, alles goed uitlegde en je altijd zelf te woord stond.
Had wel de foto's opgestuurd en onder andere omstandigheden (jonger, verder gezond paard) was hij er wel aan begonnen.

Britt Claeys schreef op zondag 11 oktober 2009, 23:12:


Als ze het achterwaarts eenmaal begrijpen en daarna ook netjes rechtuit achteruit gaan, dan gaan die achterbenen er 'vanzelf' onder, zo is toch mijn ervaring. Zeker als ze al netjes lopen én je los kunt laten, en ze het op eigen kracht moeten doen, je ze niet 'naar achter trekt'.
Maar ik heb weinig vergelijk...

Volgens mij is het ene meer een 'dressuurmaniertje' en de andere manier eentje die vaak zo wordt uitgevoerd door Westernruiters.
Volgens mij is het ene meer gebaseerd op 'wijken voor druk', voor druk dus naar achter, en het andere meer op 'het paard zal onder je blijven' en moet dus ook mee naar achter.
Maar ey, da's mijn redenatie alleen, ik ben niet zo theoretisch onderbouwd...

verasita schreef :

De grootste oorzaak van Puck's gezondheidsproblemem; chronisch hoefbevangen, hoefzweren en HKO (wat later helemaal geen HKO bleek te zijn) kwamen voort uit het feit dat dit paard al 8 jaar niet uit haar stal geweest was en dientengevolge een stress level van-heb-ik-jou-daar had opgebouwd.

Na röntgenonderzoek bleek haar hoefbeen dus intact en was er geen HKO te bespeuren en ik denk wel dat dát haar grootste kansen zijn geweest.
Ze is bij ons in die eerste maand nog één keer hoefbevangen geweest met daarop ook nog een fikse spierbevangenheid en dat is nu al bijna 3 jaar geleden. Ze loopt gewoon dag en nacht op het gras en werkt elke dag. Zij is een van mijn fijnste (les)paarden.

Het enige waar we bij haar nog preventief rekening mee houden is dat we haar manenkam blijven checken en op de buiteritten loopt zij op hoefschoenen. Niet omdat er nog een probleem is maar om een eventueel probleem te voorkomen.

Trudy, Vera heeft bij jou een veel beter leven en een veel begrijpender eigararesse dan Puck had voor ze bij ons kwam. En je zit met dat gekantelde hoefbeen bij haar. Is dat verder wel gewoon normaal van vorm?

Voor de mensen die het verhaal van Puck nog eens willen lezen:
http://www.spirithorses.be/puck.html

Sterkte Trudy. Ik wil graag met je meedenken en blijf je berichten volgen....

Groet, Pien

verasita schreef op zondag 11 oktober 2009, 23:41:


Trudy,
Nood breekt wetten hé? Als een dier zo veel pijn heeft en graag zo nu en dan wil liggen om haar voeten te ontlasten, dan zou ik het diertje ook niet in de regenbende laten liggen hoor! Jij kent Vera het beste, dus vertrouw daar maar op.
Hoop dat Vera snel op knapt nu en ook ik volg je verhaal met belangstelling.
Groet,
Anja

Voedingswaarde achteruit of niet, ik weet het ook niet meer (alzheimer light of zo), nu je het zegt herinner ik me de discussie weer.
Ik heb nog gras, maar de paarden hebben er niet meer genoeg aan. Ofwel omdat ze meer verbruiken (verharen en wat minder warm, koud is het nog niet) ofwel omdat het gras minder aanbrengt.
Vaststelling is dat ze in de zomer amper naar hooi kijken en het er nu zeer vlotjes in gaat.