Michiel schreef op vrijdag 24 juli 2009, 16:01:


Ik herken nog steeds wat dingetjes van Luna in Peppermint. Dat stilstaan als je met haar loopt, soms heel passief maar soms ook aandachtig om zich heen kijkend... Dat nog niet door hebben dat ze als ze op haar eigen touw staat ze alleen maar haar voet eraf hoeft te halen om de druk aan haar hoofd te stoppen, al raakt ze al wat minder snel in paniek...

Dat met haar voeten op die treden herken ik weer bij het van de trailer af lopen. Op de één of andere manier eindigd Pep altijd met haar toon op de rand van de klep en dan weet ze niet hoe ze er af moet komen.

Voor de rest is Peppermint wel verder natuurlijk. Zo volgt ze mij los over nieuw terrein zelfs deuren door en vreemde gebouwen in. (De plaats waar ze sinds een week is komen wonen..) Als Peps schrikt kan ze zich losrukken of dreigen er vandoor te gaan maar zodra ze de verbinding met mij voelt staat ze direct weer stil. Dan weet ze toch nog het hoofd koel te houden.

Rijden doe ik nog bijna niet, sinds aankoop 2 jaar geleden 2x op haar gestapt. 1x In een binnenbak (ging goed) 2e x in round pen, was ze heel erg zenuwachtig (slechte ervaring?).

Bij trailerladen wilde ze in begin nog wel eens haar hoofd omhoog gooien, vlak onder het afdekzeil. Liet haar dan direct ruimte, en dat heeft haar meer vertrouwen gegeven. Ik weet zeker dat als ik was gaan terug trekken of spanning op het touw had gehouden ze in verzet zou zijn gekomen!

De kopschuwheid is grotendeels weg. Tandarts moet nog wel met roes. Maar ik kan aan haar ogen zitten en aan haar oren. Vreemden niet, die weert ze af met oren naar achteren. Kon ook niet aan haar buik zitten is ook goed gekomen. Nu op haar nieuwe stek ben ik de eerste dagen elke dag geweest. Ze stond met draad ertussen naast de kudde. (Ijslander ruin (de baas), KWPN merrie (bejaard), 3 Shetjes waarvan 1 ook bejaard en 2 geitjes.

Werd wederom met hinneken begroet. Het was nog schitterend weer dus lekker bij haar in de wei gezeten. Pep vlak achter me met haar hoofd en hals over me heen, beetje suffend in het zonnetje. Nu ze in haar nieuwe kudde staat word ik iets minder belangrijk. Maar zoals bijna altijd komt ze nog steeds naar me toe en met me mee lopen...

Eerst maar eens goed wennen aan de nieuwe situatie, daarna de omgeving gaan verkennen.

Ik dacht dat te dik zijn ook een invloed had op de mate van schuren. Als je hem afgeleid kan houden, kan je hem nog minder laten schuren. Het is natuurlijk geen oplossing voor je probleem, maar kan mss wel tijdelijk wat verlossing bieden?

En wat de da zegt over in de winter, dat dat luis is, ik kan moeilijk aannemen dat ie elke winter opnieuw luis heeft?

vagebond schreef op donderdag 1 oktober 2009, 19:59:


Hallo Ingrid,
Ik weet niets van graaskorven, maar wel veel van boterbloemen.
De meeste paarden eten er gewoon van.
Sommigen meer, anderen minder.
En hoewel bekend is dat boterbloemen licht giftig zijn, heb ik nog nooit gehoord van een paard dat ziek geworden is door het eten van boterbloemen.

Wel rot dat je paarden niet in orde zijn!!
Maar lijkt me sterk dat dit door eten van boterbloemen zou kunnen komen.
Coralie

Coralie schreef op donderdag 1 oktober 2009, 20:46:


In eerste instantie denk ik eigenlijk dat ze een soort virus hebben, vorige week dinsdag was ons shetje niet goed, ook 's-morgens niet eten en gewoon anders dan anders. Gister dus Kim, onze merrie, vanmorgen Goofy hetzelfde verhaal. Alleen Kim heeft superdikke benen. Maar vanwege dit graaskorfverhaal ben ik wel gaan twijfelen. Ze schijnen niet zo goed te kunnen ruiken met graaskorf.

vagebond schreef op donderdag 1 oktober 2009, 21:06:


Kunnen er andere mensen bij de paarden komen?
Zijn ze misschien gevoerd met iets...?