Mariss schreef op dinsdag 29 september 2009, 18:55:


rozenbottel wordt los door de paardendrogist verkocht.

Diestelmans Liesbet schreef op dinsdag 29 september 2009, 17:18:


Nee hoor beslist niet stoppen met foto's en verhaaltjes en rijden enz enz. Ik vind het serieus heel leuke en mooie foto's waar het plezier vanaf straalt en dat is het belangrijkste. Ik heb zelf ook les omdat ik scheef zat/zit. Gelukkig gaat het steeds beter. Het viel mij alleen direct op omdat ik zelf het zelfde probleem had en soms nog heb als ik niet oplet.
groetjes Arina

van lennep schreef op dinsdag 29 september 2009, 14:04:

Mooie berichten Esther, en heel fijn dat het met 3 paarden en wisselend gescheiden houden nu houdbaar is, vanaf hier alleen maar beter toch?


Je bedoelt ernaast staand/lopend (of erop zittend) en dan teugel opdrachten geven? Wat is je plan verder met het beleren van Namkje?
Bij Luna denk ik amper aan of de stuurhulpen wel goed gaan. Het plan is dat Tessel er op zit en ik leid (of andersom) en dat Luna alle hulpen van zit, been en teugels spontaan oppakt tijdens de vele wandelingen die we zo zullen gaan maken. En al snel zal dat leidtouw los kunnen vermoed ik.

Groet, Michiel

Onze vzw, vzw Horsetopia, staat in voor de opvang van oude en zieke manegepaarden. Op zaterdag 28 maart 2009 arriveerde Thunder bij ons op de weide, nog maar 13 jaar, maar door een ongelukkig ongeval had hij artrose in zijn linkervoorvoet gekregen, en kon hij niet meer pijnloos bereden worden.

Thunder voelde zich niet helemaal happy tussen de andere, eerder bejaarde paarden.
Hij zat boordevol energie en hij wou nog erg graag werken. Het was duidelijk dat hij vond dat hij nog niet aan zijn pensioen toe was, en zijn teveel aan energie begon hem parten te spelen. Hij lag vaak in de clinch met de andere paarden, werd steeds humeurig, en begon honden aan te vallen. De laatste druppel was toen hij per ongeluk één van onze medewerkers het ziekenhuis intrapte, toen hij een ander paard een trap wou verkopen.

Op deze manier maakte Thunder geen kans op herplaatsing, dus werd besloten de Poedertoren te contacteren om te kijken of zij iets voor ons konden betekenen.
Ze wilden ons graag helpen en er werd afgesproken om Thunder voor één maand in training te plaatsen, om te kijken of zij hem een beetje konden heropvoeden.

Gedurende die maand zijn ze op de Poedertoren veel met hem bezig geweest onder de vorm van grondwerk, en mocht hij daar bij de kudde in de weide staan. Hij vond al gauw zijn plekje tussen de andere paarden, en werd zichtbaar rustiger omdat hij de kans kreeg terug een beetje te werken en na te denken. Het werd ook duidelijk dat Thunder erg hevig op eten reageert, en je hem dus niet zomaar iets uit de hand mag geven.

Beter was om hem te laten werken voor zijn beloning, bijvoorbeeld door een pasje achteruit te vragen, of een kleine, aangeleerde oefening. Door de duidelijke omgang en de aandacht bloeide Thunder helemaal open en werd een totaal ander paard.

Toen de maand om was, hadden we ondertussen iemand gevonden, een ex-hondentrainer, die het met Thunder wel zag zitten. Toen we Thunder op de Poedertoren gingen halen, viel het meteen op wat een enorme rust er over hem gekomen was. Waar hij vroeger eerder nerveus en hevig reageerde, liet hij zich nu gemakkelijk het halster aandoen, en na enige aanmoediging ging hij ook rustig de trailer op.

Op zijn nieuwe weide verkende hij kalm de omgeving en ging meteen kennismaken met de andere paarden die daar stonden, maar deze keer zonder zijn gebruikelijke drukdoenerij.
We herinneren ons nog goed toen hij op de vzw-weide arriveerde, hij een kwartier heeft rondgegaloppeerd voor hij een beetje rustig wou worden. Wat een ander paard is het nu! Volgens de laatste berichten van zijn nieuwe eigenaar, is er van zijn dominante karaktertrekken nog niets te merken, en heeft hij een goed contact met de andere paarden! Zijn nieuwe eigenaar is dan ook helemaal in de wolken met hem.

Voor zijn training in de Poedertoren hebben we zelfs een tijdje getwijfeld of Thunder wel herplaatsbaar was, en we zijn dan ook heel blij dat hij nu, mede dankzij de inspanningen van Linda en Rudy, zo goed terechtgekomen is!
Met dank aan de Poedertoren en hun mooi gebaar!

Het Horsetopia-team

Coralie schreef op dinsdag 29 september 2009, 19:42:


Haha... nee, ik loop achter! Ben al 2 jaar weg uit NL he?
Oh.... veel betere als zij zul je niet snel vinden! Toppie...
Doe ze s.v.p. onze hartelijke groeten en vertel haar dat Chaser hier z'n jaren exceemvrij slijt! Vind ze vast leuk!
Fijn dat allergie-weg weer draait... indertijd heeft Lennard wel gevraagd of ik wilde modereren, maar ik heb daar werkelijk geen tijd voor.
Draag hun én de site wel een warm hart toe.

Groet,

Wil.

Gudrun schreef op dinsdag 29 september 2009, 20:44:


Sceptisch zijn is prima. Ik was gewoon (regulier) uitgedokterd en had een complete apotheek in huis. Heb alles in een plastic tas gegooid en terug gebracht.
Het hielp allemaal niets.
Tsja.... ik heb gelezen, de theorie achter NAET gelezen, het boek aangeschaft en gedacht: hier zit een kern van waarheid in.
Beter als alle andere theorieën. Dus ik had eigenlijk weinig keuze: steeds zieker worden of NAET uit gaan proberen. En ook die weg heb ik niet kado gekregen, maar: het werkt wel! En eerlijk is eerlijk.... als jij de keuze hebt tussen de rest van je leven medicatie slikken, of een 25-uurs restrictie voor allergene stof en daarna waarschijnlijk ook voor de rest van je leven van die allergie af?
Wat zou je dan kiezen?

Ik koos NAET dus. En de eerste paar behandelingen merkte ik weinig van...
Toch doorgezet en uiteindelijk wel een paar jaar mee bezig geweest.
Het eindresultaat is wél dat ik van echt zware allergieën af ben.
Maar waarom niet gewoon onbevangen proberen?
Schadelijk is het zeker niet! Er komen geen medicijnen aan te pas... wat let je?

Zoek op www.allergie-weg.nl voor therapeuten bij jou in de buurt.

Groet,

Wil.

Michiel schreef op dinsdag 29 september 2009, 21:53:


Er aan toegevoegd, dat het ook een goed training principe is, om eerst het gedrag te hebben en daaraan een signaal te koppelen. Tom Dorrance heeft het over het berijden in de kudde, waar de ruiter mee gaat met waar zijn paard naar naar toe wil, om zo de hulpen te installeren. Moet je geen paard hebben dat slechts wil grazen Dan toch maar liever met z'n 2en op een buiten wandeling.

Groet, Michiel

Coralie schreef op dinsdag 29 september 2009, 19:19:


Heb ik dat geschreven? Lag je je dood.... (foei WIL!!! schaam - Alzheimer light of zo???) Lach je je dood....

Die mogelijkheid heb ik niet... bovendien zou het niet lukken omdat ik zelf dan op een hotsend paard zit. Een normaal goedgaande walker, maar heuveltje OP is het makkelijkste in draf!
Misschien wil m'n vriendin hem even vóór rijden... en dan foto's nemen... dat zou wel een optie zijn.
We proberen alle gangen goed te scheiden, galop gaat nu alweer wat beter.
Hij moet gewoon het verschil in stap, draf, galop, walk en telgang goed weten.
Wat al helemaal niet simpel is op deze 'wegen': lees dirtroads.....

Het is moeilijk te beschrijven wat ie doet... maar anyhow: 2 benen bewegen gelijktijdig aan dezelfde kant.... en het lijkt alsof er een flink zweefmoment inzit.
Eh.... laagvliegen?
Misschien herkennen IJslander rijders dit wel.....
Ik hou 'm in galop niet bij in ieder geval. Het gaat gewoon knoerthard. Gewoon over de rotsen hoor... hij is wel zo verdraaide terreinvast, het interesseert hem helemaal niets.
En hij vind het helemaal kicken.... Je krijgt 'm helemaal wakker door supersteile hellingen vol gas op te galopperen.... en dan zwaar overdreven op z'n gat naar beneden. En steil is het hier... Vanmiddag zijn we serieus afgestapt.
Zo steil dat ik dacht: zelfs met vier benen slaan ze hier over de kop.
Dus netjes ernaast gaan lopen hoor... pffff.....

Kwam er ook nog een vette donderbui aan, dit kunnen wij op kilometers afstand gelukkig zien aankomen. Nou.... in telgang versus galop naar huis!
Heerlijk vonden zij en wij het, we hebben echt genoten.
Daarna gaan ze heerlijk onder de douche, dan mogen ze rollen in de rijbak... en natuurlijk is de beloning dan een vette bak met heerlijk hooi.

Wat een leven..... als ik ooit terugkom op deze wereld wil ik een paard van mezelf zijn. )

Wil.

euhm ... ??

Nils Vellinga schreef op dinsdag 29 september 2009, 20:22:


Hoi Nils... het is absoluut geen draf hoor! Hij beweegt 2 benen aan 1 kant.
Dus lateraal i.p.v. diagonale beenzetting.
Draf kent ie ook wel. En idd. harddraven doet ie ook nog, maar niet zo hard als een échte draver dat kan. Dan zou ie waarschijnlijk in telgang schieten.
Op het asfalt ga ik dát maar niet uitproberen, ik heb een klein stukje full speed gezien... haha... maar dat kan toch niet goed zijn voor de benen/pezen/spieren weet ik veel?

Beetje hard trainen, OK. Maar niet full speed zoals hij kan, want een 'normaal' paard zit dan al wel in een galop hoor.

Misschien een keertje op een vlak, vrij hard zandpad of zo... daar moet ik dan naar gaan zoeken...
Komt vanzelf een keer. Ik zou graag weten hoe hard ie nu écht gaat!

Groet,

Wil.

Koen Theys schreef op dinsdag 29 september 2009, 20:52:


Ach Koen, we komen állemaal uit een 'shame on me' verleden hoor!
Wij hebben geleerd hoe het beter, paardvriendelijker kan...
Wie wel leest maar niet wil veranderen, da's vele malen erger shame on them!

Groet,

Wil.