clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 4 september 2009, 13:11:
> Piet schreef op vrijdag 4 september 2009, 11:29:
>
>> clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 4 september 2009, 11:07:
> en daar kan niet iedereen tegen.
> Want die paarden leven al niet meer, maar die van jou dus wel
> en dat doet pijn.
> En dat heb jíj m door een lijdensweg laten gaan.....
Mooi voorbeeld het verhaal van Nobody.
> Dier was eigenlijk opgegeven, maar hij was nog zo blij. En
> ineens kon hij toch geopereerd worden, omdat eigenaresse de
> moeite nam om door te vragen.
Ik lees dit nu pas omdat ik 100den berichten achtersta
Met Nobody is nog steeds alles héél goed!! Hij is best nog kwiek voor zijn leeftijd en super aanhankelijk geworden door heel dit gebeuren.
Ik ben nog alle dagen dankbaar dat hij geopereerd is kunnen worden en hij is zelf de grote held. Juist door zijn doorzettingsvermogen en levenslust ondanks zijn ongemak en, ik ben er zeker van op het einde, pijn, is hij geopereerd geworden.
Hij verdient een dikke pluim en zo zie je maar: waar een wil is, is een weg maar die weg is ni altijd even gemakkelijk te vinden en daarenboven moet het dier wel meewillen, mijn hart brak toen ik hem zag lijden maar het brak nog harder bij het weten dat ik hem uit zijn lijden kon verlossen maar dat heel zijn houding dit tegensprak.
Maar dit is allemaal verleden tijd, gelukkig maar
Warboel
