Zondag ben ik weer voor het eerst sinds Player haar nageltred begin augustus naar het bos gegaan met haar.
Het was een superrit, ze heeft zich mogen uileven en we hebben er allebei ontzettend van genoten.
Buiten dat ene; Zodra we de wei verlieten is Player beginnen roepen, zoeken, blijven roepen. Zenuwachtige drafjes, om zich heen kijken en roepen.
In het bos zelf veel ruiters tegengekomen. Player wilde er altijd maar naar toe, ze bleef roepen en achterom kijken, of als er andere paarden zich voor ons bevonden, wilde ze er het liefst volle gas achter gaan.
Zocht ze naar haar maat die begin juli zonder boe of bah vertrokken was? Haar eurocentje is gevallen dat hij niet meer terugkomt?
Aan Carmen hangt ze ook wel, min of meer, die mag niet uit haar ooghoek verdwijnen maar daar heeft toch die band niet mee, die vriendschap, dat maatjesgedoe.
Vond het hartverscheurend.
(Voor Carmen was het niet, haar geroep, wat ik even hoopte; toen we terugkwamen reageerden ze geen van twee; Carmen niet dat Player terug was en Player niet dat ze weer bij Carmen was. Carmen kan het ook geen bal schelen dat Player vvan de wei weg gaat, ze kijkt zelfs nog niet op.)
Toen onze Bella was overleden heeft ze dat ook nog lang gehad...dat roepen wanneer we buiten gingen....
Bah
Mn hart bloedt ,
sommige mensen zou ik ************

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag 15 september 2009, 8:13:


Dat herken ik, toen Apache gestorven was, riep Indy buiten ook naar andere paarden.
Ga meer met Player buiten rijden, dan zal ze zich vlugger realiseren dat haar vriend er echt niet meer is.
't Gaat over.

Marianne

marianne laenen schreef op dinsdag 15 september 2009, 20:31:


Het is een troost dat het over gaat, Marianne, ik hoop dat het niet te lang zal duren. Je staat er machteloos bij he, zeker zoals bij jou toen Apache stierf en bij ons toen Bella stierf. Dat zijn onvermijdelijke dingen die niet anders zijn.

Ik begrijp alleen niet dat sommige mensen zo sollen met hun paarden. Ze zetten ze bijeen en halen ze weer weg ongeacht of de paarden zich hard gehecht hebben aan elkaar.
Ik begrijp het echt niet, echt niet.
Het speelt niet mee hoe het voor de paarden is, komt zelfs niet in hun hoofd op . Een paard is gewoon niet meer dan een fiets in hun hoofd.

Carmen is een schat en zij en Player accepteren elkaar, maar vriendschap? Soms denk ik van wel, soms denk ik dat ze elkaar totaal koud laten.
Van groomen is geen sprake van, ze raken elkaar niet aan.
Player ontwikkelt momenteel ineens een agressieve voedernijd. Carmen moet zeker 20 meter afstand houden. Player vliegt erop af met oren in de nek, dreigt, shot (in de lucht), steigert verticaal...Carmen gaat wel opzij maar is gelukkig niet erg bang aangelegd en is niet super onder de indruk.

Had het liever anders gezien maar gelukkig is er buiten de plotse hevige voedernijd geen enkel teken van agressie. Player beziet haar wel ergens als haar eigendom. Wanneer Carmen aan de draad te gilletjes staat te slaken bij de buurpaardjes, kan Player er niet rap genoeg bij komen om te zien of alles er ok is.
Het zal allemaal een beetje meer tijd nodig hebben waarschijnlijk.
Ze is behoorlijk vermagerd, Player, hoop dat het vlug weer bijtrekt. ze vermagert altijd wel in de ruiperiodes.