lies zondag schreef op zondag 13 september 2009, 21:47:


Van harte gefeliciteerd!!

Het is eigenlijk ook wel een beetje raar dat Edde Modde de enige is - WAS!

Ben blij dat het toch wel tof was, ik vind sommige dingen me ook wel moeilijk voorstellen, omdat het toch wel erg commercieel overkomt.

Ik ben blij voor je!

van lennep schreef op zondag 13 september 2009, 15:29:


IT SUCKS! Esther, dit is één van de redenen dat IK niet "zomaar" weer een paard er bij neem! Het moet klikken tussen Olly en de ander! Is dit niet het geval, of veranderd het binnen (laten we zeggen) 3 maanden? dan zal die ander weer moeten vertrekken! Zielig of niet vóór die ander.
Woody is wel dominant, maar jaagt niet en (nadat zij het hooi heeft geinspecteerd) mág hij mee eten uit de zelfde bak.
De meeste stress voor Olly is; dat hij moet gromen, maar niet aan de behoefte van Woody *kán* beantwoorden! (New Forrest - Shire)
Ik weet zeker, dat IK er een draad tussen zou zetten! Naast elkaar is bijna net zo goed als bij elkaar en in dit geval zelfs beter voor Maike in mijn ogen. Dan is ie niet alleen, maar word tenminste met rust gelaten.

Machtelt van Dierendonk (en Emiel Voest) hebben het vandaag mooi uitgedrukt!
In onze situatie kan je NOOIT van een Kudde spreken, een kudde is op vrijwillige basis!! en dat is zo niet mogelijk! Je kan hooguit praten van een groep, waarin ze zich maar moeten zien te handhaven.
In onze, wel héél kleine groepen, is het niet mogelijk zich zonder stress te handhaven. (deze laatste zin is MIJN idee)

Ik voel met je mee

Nils en Olly

Spirithorses schreef op zondag 13 september 2009, 19:20:


Ah, dank je Pien! Nee, dit lijkt idd. geen steunsel. Het is idd. zoolmateriaal wat niet afgebrokkeld of gesleten is. Aan de randen krijg je brokkels omdat je natuurlijk de hoefwand niet dragend houdt. Het kan ook niet dat het steunsel is.
Omdat we de altijd wel bijhouden. Het kan niet ineens een volgelopen steunselzool zijn. Dat zou je toch het begin daarvan moeten zien groeien lijkt mij.
Eruit halen is verdraaide lastig! Je kunt het met de tang nauwelijks pakken.
Dus hebben we bij Chaser (deels) nu een beschadiging met de hoek van de tang gemaakt... ik wilde weten wat het was.
Dik materiaal is het trouwens ook niet. Maar wel keihard en gortdroog. Maar nu ik dit van jou weet lijkt het mij dat je het dus beter gewoon kunt laten zitten.
Stom... dat idee had ik zelf nl. ook al!

Omdat we nu vrij veel rijden gaan ze na de rit dagelijks onder een heerlijke verkoelende douche. Het is best nog wel warm hier!
Dus die voeten worden alweer zachter.
Bij Catcher zijn ze er nu alweer zowat uitgebroken.
Chaser zal dat hier op het terrein moeten doen dan, die draagt vóór nog altijd hoefschoenen.

Groet,

Wil.

klaartje schreef op zondag 13 september 2009, 21:17:


Wat ik heb meegemaakt ooit met Chaser: 3/4 genezing bereikt na het afnemen van zijn allerlaatste stel hoefijzers.... en die liep weer redelijk goed over het harde.
Door een hoog fructaangehalte in het gras is hij het voorjaar daarop toch weer HB geraakt. Weliswaar in lichte mate, maar genoeg om wéér gevoelig te lopen.
(kennelijk heeft Chaser genoeg aan 1 uurtje gras met een té hoog fructaangehalte!)
Dus het hele verhaal begon eigenlijk weer overnieuw.
Zou het kunnen dat je paard misschien in lichte mate weer HB is geraakt?

Verder: als steunsels dragend zijn, of als ze zó lang zijn dat we weer richting straal groeien (ze kunnen er zelfs tegenaan drukken!) moet je ze gewoon toch inkorten.

Groet,

Wil.

Marlies Sanders schreef op zondag 13 september 2009, 21:07:


Rotting wordt moeilijk omdat het materiaal er toch afbrokkelt he?
Het is en blijft afgestoten dood materiaal... wat tijdelijk nog vastgebakken zit...
Zo zie ik het... wij douchen ze nu elke dag af hoor... maar hier zijn natuurlijk de temperaturen een stuk hoger.

Sandra van Bommel schreef op zondag 13 september 2009, 17:06:


Ik heb met al dat soort problemen gelukkig nog niet mee te maken, maar AdB heeft al veel anders laten zien. Zo ook vandaag weer op Horse Event!
Maar ieder zijn keus.
Waarom ik toch reageer?
Mennen met Shetlanders IS ZÓ GEWELDIG LEUK !
Moet je absoluut gaan doen!

Nils en Olly

Mariss schreef op zondag 13 september 2009, 18:59:


Valt wel mee. (ben wel wat gewend inmiddels!)
Alhoewel ik van mening ben dat zo'n ingreep gedaan zou moeten worden door iemand die goed ervaring hiermee heeft.
Als het paard goed bevangen is zou dit idd met een kniptang gebeuren.
Raspen lijkt mij pijnlijn, maar ligt aan de mate van bevangenheid.
Als mijn paard heel hoge hielen zou hebben zou ik ook altijd toch kiezen voor geleidelijk aan laten zakken. Dus zeg: 1 mm. en dan 1 week wachten... en dan weer 1 mm... zoiets. Niet in een keer heel die hielen weghalen, dan loop je zeker risico op pijntjes.
Ik heb met Chaser indertijd precies hetzelfde gedaan hoor. Teruggehaald tot in de witte lijn. Dus misschien schrik ik er daarom niet van. De Haflinger van vrienden hebben we afgelopen voorjaar ook vrij rigoreus bekapt. Die loopt trouwens nu alweer een stuk beter. Achteraf gekeken denk ik dat het gelukkig heel erg is meegevallen met de hoefbevangenheid.

Wil schreef op zondag 13 september 2009, 23:36:


Typo: Raspen lijkt mij pijnlijk

Nathalie Lagasse schreef op zondag 13 september 2009, 14:02:


Gefeliciteerd Nathalie! Super gewoon!

Maartjen schreef op zondag 13 september 2009, 15:08:


Ik ben ook wel benieuwd hoe het er uitziet, want hier jagen ze het hooi er in een tempo doorheen .... pfff niet normaal meer!

Moniek schreef op zondag 13 september 2009, 22:24:



Geef me nog een jaar of zes

Wil schreef op zondag 13 september 2009, 23:28:


Om Wil aan te vullen, bekijk de site van Ove Lind eens. Die heeft een iets andere banadering van het steunsel bekappen. Sind ik die toe pas op Woody heeft ze betere voeten sinds jaren!
http://www.nobenaho.com/Articles/Flares.htm

Nils en Olly

joop schreef op zondag 13 september 2009, 18:36:


Mijn Catootje (shetje) is ook behoorlijke hoefbevangen geweest. Magnesium werkte, helaas, niet. Ze heeft bij mij nooit op het volle gras gestaan, heb haar hoefbevangen gekregen en heb het als volgt opgelost:
Vee-arts heeft Bute, Ascal 600 en Metacam voorgeschreven. Tevens hebben wij röntgenfoto's laten maken om de conditie van het hoefbeen te kunnen bekijken.
Ze is door een ervaren bekapper bekapt en ik heb het bijgehouden.
Ze krijgen bij mij uitsluitend hooi, ook Catootje. Kleinere porties meerdere keren per dag. Catootje loopt inmiddels weer perfect en klachtenvrij.
Ik heb gekozen voor het "beste" uit twee werelden, tenminste ... dat vind ik.

Sandra van Bommel schreef op zondag 13 september 2009, 19:15:


Nee..... als ik zo jouw verhaal lees en weet wat ze heeft meegemaakt zou ik precies dezelfde beslissing nemen.
Rust, een goede verzorging en vooral liefde. De dingen doen die zij nog weet te waarderen. Buiten haar lichamelijke problemen heeft ze ook psychische, en die neem je niet weg met nog maar weer een andere training of wat ook.
Ik ga er vanuit dat je het hele profi circuit met haar doorlopen hebt en precies weet waar je over schrijft.
Zou deze diagnose over 'n paard van mijzelf geveld worden, ik doe precies hetzelfde. Kijken wat je nog wél kunt in haar leven, zoals je al schrijft, lekker poetsen, beetje clickeren, haar het gevoel geven dat er iemand is die om haar geeft. Gewoon, haar laatste jaren lekker laten genieten en lopen op haar eigen manier. Ik denk dat jij ook heel goed in staat bent om te zien of het nog wel of niet paardwaardig is.

Ik wens jou en je paard in ieder geval succes. En hou ons vooral wél op de hoogte?

Groet,

Wil

van lennep schreef op zondag 13 september 2009, 15:29:


Jeetje, Esther, wat een verhaal. Maike is, volgens mij, een lieverd en jouw Namkje is behoorlijk van de pittige kant hé?
Lastig hoor en inderdaad, het gaat je beïnvloeden. Goke kan het ook niet vinden met Pepper. Ligt niet aan Pepper, maar wel aan Goke. Ze gebruikt niet haar achterbenen, alleen oren. Pepper loopt dan van haar weg en dan is het over. Goke en Jeen gaat goed. Goke probeert het ook bij Jeen, maar die kijkt haar aan "wie ben jij dan wel?" en als dat niet helpt, treft hij andere maatregelen en dan kijkt Goke wel uit. Ik moet nog een schuilstal bouwen, maar heb al wel besloten daar zo'n tussenschot in te plaatsen anders staat Peppertje continue buiten of krijg ik taferelen die jij nu beschrijft.
Kun je niet, zoals Nils oppert, het groepje door een draad scheiden? Ik vind het zo sneu voor Maike dat hij door stress zo jeukerig wordt, het ging net een beetje goed en dan nu ... nu ligt hij weer open. Kunnen Namkje en Tekla het goed met elkaar vinden? Dan zouden die twee toch samen kunnen of ben je bang dat ze haar frustraties (omdat ze niet meer bij Maike kan) op Tekla gaat botvieren? Dat heb ik hier ook gezien hoor ... Nolasco liep zich helemaal door Jeen op te fokken toen hij hier pas was ... maar hij kon er niet bij, dus beet hij Ingenioso in zijn flikker ... ook niet leuk!
Wat een gedoe hé?