Isapaardje schreef op vrijdag 28 oktober 2005, 11:22:


dat bedoel ik

Isapaardje schreef op vrijdag 28 oktober 2005, 11:18:


Omdat ik hier lees en schrijf, wil nog niet zeggen dat ik het met alles wat Frans zegt eens zou moeten zijn toch?

En natuurlijk heb je gelijk, de ene zandbodem is de andere niet,maar je hebt het ook over een modderpoel die anderen zo geholpen zou hebben, wat is dat dan?

En als je zo'n duidelijke hoefafdruk ziet staan als je zegt, wat maakt dan het verschil met weidegrond? Heeft het fructaanverhaal dan alleen maar de plaats ingenomen van het vroegere eiwitverhaal? Gevaarlijk, dus eruit en in het zand?


Waar je niet op terug komt en waar je verhaal in eerste instantie wel over ging, waarover je ook citaten uit boeken tevoorschijn heb gehaald, is de tegendruk, de stevigheid, het helpen het hoefbeen op zijn plek te houden dat het zand volgens jou zou doen. Die discussie lijk je te willen ontlopen.
Je gaat ook niet in op het geen reden hebben te bewegen in het zand. Wat doe je daar dan aan? Hoe zorg jij dan voor de broodnodige constante beweging? Of blijft jouw paardje bewegen als ie in een zandbak staat?

Karin

Karin Haneveer schreef op vrijdag 28 oktober 2005, 13:33:


Nee maar je schreef dat je het met Piet eens was en die had weer geschreven dat hij het natuurlijk met Frans eens was en die verwees dus naar wat hier op de site stond; die zandbodem. En jij zegt daarna dat je het niet eens bent met zand.

Tja kan ik ook niet volgen dan, sorry, ben beetje blond.


Omdat "modderpoel" dan tussen haakjes stond. Ik neem aan dat mensen hun paard niet in drijfzand gaan zetten.


Eh het gras? Verder is het inderdaad gelijk (qua bodem dan).


Nee als het paard om een andere reden bevangen is geraakt kan het best op het gras blijven (wat ik ook had gezegd). Ik heb mijn pony de eerste keer ook in het gras laten staan; kon ze nog wat bewegen ook. Ze had het toen van een cortisone injectie gekregen.

De andere keren wist ik het niet meer zo zeker. Aangezien het toen van alles kon zijn vond ik zelf hooi een beter idee dan het gras. Als je dat wat verspreid door de uitloop (ik heb 3 voederplekken en de waterbak staat ook ergens anders) dan lopen ze toch ook rond.


Ach beste Karin en anderen ... ik wil die discussie helemaal niet ontlopen want ben nog steeds op zoek naar het antwoord.
Maar aangezien iedereen hier niet eens wil begrijpen wat ik hier schrijf en probeer uit te leggen, dan wordt het zo'n eenrichtingsverkeer he ... daar wordt ik wat moe van om eerlijk te zijn.

Ik ben nog altijd van mening dat een stevige zandondergrond inderdaad het hoefbeen ondersteund ...
Ik kan geen bronnen vinden dat het zo is, maar ook niet dat het niet zo is.

Groeten, Ingrid

"Als je met alle winden
meewaait, heb je nooit tegenwind"

Isapaardje schreef op vrijdag 28 oktober 2005, 13:45:

En ik zou wat mij betreft nog graag willen toevoegen:

luitjes: zand erover !!; ieder zo zijn mening

Groeten,
Ingrid

"Als je met alle winden
meewaait, heb je nooit tegenwind"

Isapaardje schreef op vrijdag 28 oktober 2005, 13:45:


Tis geen kwestie van niet willen geloven, tis een kwestie van niet geloven
Daar heb ik geen bronnen voor nodig, dat beredeneer ik met mijn boerenverstand en een ieder mag mij uitleggen wat er niet klopt aan mijn redenatie en hoe een hoefbeen ondersteund kan worden door zand.
Van mij hoef je geen bronnen te voorschijn te halen, ik ben niet zo into de wetenschappelijke bronnen die veelal door andere wetenschappelijke bronnen weer onderuit gehaald worden. Je moet wel met betere argumenten komen wil ik het gaan geloven

En ben je nu op zoek naar een antwoord of ben je van mening dat...?

Karin

Isapaardje schreef op vrijdag 28 oktober 2005, 14:10:


Mosterd na de maaltijd, maar ik wil toch mijn mening even kwijt.

Als een hoefbeen niet goed in de schoen hangt en "gekanteld" is, met drukt dan tegen de zool. Op het moment dat je de zool zal over de hele linie kan ondersteunen, geeft dat wat mij betreft indirect steun aan het hoefbeen.Loopt je op een vlakke betonnen ondergrond is de steun alleen daar waar de ondergrond wordt geraakt.
Het lijkt me met mijn boerenverstand dan ook logisch dat en zachte ondergrond die zich aanpast aan de zool vormen het meeste ondersteuning geeft.
Blijft alleen het feit dat zand weleens harder doet slijten dan verwacht. Ik ze regelmatig paarden die erg hard slijten door veel in het zand te lopen.

Groet,
Simon

Isapaardje schreef op vrijdag 28 oktober 2005, 14:10:

Simon Lingbeek schreef op zaterdag 29 oktober 2005, 14:12:


Mmm...misschien vreemd, maar dan zie ik het anders.
neem een splinter in je voet, zolang je daar niet op drukt hoef je het hele ding niet eens te voelen....zodra er druk van buitenaf tegenaan komt wel.
Kan dat in de paardenhoef niet ook zo zijn?
Er leunt tenslotte van binnen wat op die zool dat daar niet hoort,met ook nog een behoorlijk gewicht.... geef je er druk van de andere kant tegenaan......
Nick

Nick Altena schreef op zaterdag 29 oktober 2005, 22:31:



Mijn boerenlogica werkt toch net als die van Simon (Grijns)

Want als het paard niet tegen "tegendruk" zou kunnen op de zool, dan zou het juist op harde bodem goed moeten lopen en dat is dus zeker niet zo. Bevangenheid uit zich juist heel snel op harde bodem, terwijl je soms op wei of in het zand niets aan het paard ziet.

Daarom beredeneer ik dat zand/weidegrond iets "prettigs" aan de hoef moet geven tov harde bodem. En dat lijkt mij dan juist toch die "stevigheid" van onderaf (ondersteuning).

Groeten Ingrid

"als je met alle winden meewaait,
heb je nooit tegenwind"

Simon Lingbeek schreef op zaterdag 29 oktober 2005, 14:12:


Je moet de zool niet ondersteunen, maar het hoefbeen. Dat doe je door het te zetten en te laten staan zoals het bedoelt is te staan. Dan pas kan er genezen worden, doorbloeding en hoefmechanisme optreden en structuren weer goed afgroeien.
Dat gebeurt op een vlakke ondergrond, dat hoeft geen beton te zijn wanneer je paard stikt van de pijn omdat het afrollen pijnlijk is. Maar omdat het afrollen pijnlijk is, je paard dus laat weten dat het belasten van de teen verrekte zeer doet, zelf zijn hielen meer belast, zet je hem toch niet in een ondergrond waar die teen alleen maar meer belast wordt omdat de tip naar beneden staat?
Hoe kun je nu een hoefbeen ondersteunen wanneer de structuren binnenin een hoef ervoor zorgen dat het niet op zijn plek blijft zitten?
Zou een aan de zoolvorm aangepaste gipsen schoen helpen? Of een siliconen zooltje? Der is toch niks wat vanaf de buitenkant ervoor kan zorgen dat dat hoefbeen op zijn plek blijft zitten? Dat moet van binnenuit gebeuren...op dat principe is heel het natuurlijk bekappen gebaseerd toch?

Ik zeg niet dat je je paard over het beton moet laten lopen,je hoeft het je paard niet moeilijker te maken dan het is, maar te zachte ondergrond (zoals vele zandbakken zijn en zoals veelal gebeurt) waar de tip naar beneden staat, is imo niet oke en al zeker niet met de reden dat het een hoefbeen zou ondersteunen (waar heel dit draadje over ging) dat gaat er bij mij echt niet in...dan kunnen we net zo goed weer ijzers met van alles en nog wat onder slaan, daarmee wordt ook gedacht dat het eea ondersteunt...

Karin

Isapaardje schreef op zondag 30 oktober 2005, 9:47:


Soms heb ik het idee dat welke logica dan ook heel verwarrend kan overkomen. Hoefbevangenheid is toch te vergelijken met het lostrekken van een vingernagel van het nagelbed. Zeer pijnlijk toch vooral wanneer je dan met je nagel ergens op tikt of drukt. Bij hoefbevangenheid gaat het er toch om dat de zwelling die in de hoef ontstaat zo snel mogelijk vermindert wordt door bijvoorbeeld optimalisering van het hoefmechanisme, of zelf het drainen. De hoefwand wordt dan weggevijld tot aan het laminae zodat alle overtollige vocht/ bloedig eruit kan. Wat je dan vervolgens ziet is dat een hoefsmid er ijzers achterstevoren opzet, nog geen hoefmechanisme, maar daar gaat het niet om. Als je niet wilt laten drainen, dan zul je een optimale hoefmechanisme moeten creeeren en op welke ondergrond dat is, is ook afhankelijk van het gegeven, heb je wel een zandbak tot je beschikking, of alleen een weide, zijn er wel verharde wegen. Ik weet paarden te staan, waar je meer dan een uur moet lopen om bijvoorbeld op een verharde weg te komen. Als je paard dat niet redt dan sta je daar met je goed fatsoen.

Let wel, een beetje paard weegt al gauw tussen de 300 en 600 kg. Bij hoefbevangenheid gaan ze niet voor niets op de hielen staan. Druk op de hoefwand doet zeer, en je zult het met de bodemgesteldheid moeten doen welke jij ter beschikking hebt, en dat kan van paard tot paard of eigenaar tot eigenaar, situatie tot situatie heel erg verschillen.

We kunnen wel gaan dicussieren over welke ondergrond het beste is voor een paard met hoefbevangenheid, maar is het niet zinvoller om eens met elkaar in conclaaf te gaan dat wanneer jouw zoiets overkomt, hoe dan te handelen en wat je in JOUW situatie allemaal kunt doen, waar je vooral op moet letten en wat je vooral NIET moet doen.

Je kunt zoveel literaire kennis bezitten dat anderen ervan duizelen, maar wanneer je eigen paard een accute hoefbevangenheid ZOU hebben dan sta je daar met al je kennis uit bijvoorbeeld boeken. Dan komt de praktijk om de hoek kijken, en dat is toch een heel ander verhaal.

Martien.